فهرست مطالب
پژوهشگران دانشگاه تگزاس در آرلینگتون در حال آزمایش ژل زینک هستند تا روشی ایمن و موثر برای ترمیم سریع‌تر آسیب‌های عضلانی ناشی از انفجار و دیگر صدمات شدید پیدا کنند.
به گزارش سرویس علمی تکناک، برای بسیاری از سربازانی که در دل انفجار گرفتار می‌شوند، نجات از مرگ تنها آغاز نبرد تازه‌ای است، که نبردی با درد، از دست رفتن بافت و ماه‌ها رنج طاقت‌فرسا می‌باشد. انفجارها می‌توانند عضله و استخوان را نابود کند و جسم بازماندگان را درگیر جراحاتی کنند که درمان آنها سال‌ها طول می‌کشد. با وجود پیشرفت چشمگیر پزشکی میدانی و افزایش نرخ بقا در میدان نبرد، چالش اصلی همچنان پس از کنترل خونریزی آغاز می‌شود: ترمیم آسیب‌های پنهانی که در عمق بدن باقی مانده‌اند.
در همین راستا، گروهی از پژوهشگران در حال بررسی نقشی تازه برای عنصر «روی» هستند؛ عنصری که شاید بتواند روند بازسازی عضلات آسیب‌دیده از انفجار را سرعت بخشد. این پروژه ۲۰ماهه با هدف یافتن روشی ایمن و کارآمد برای استفاده از ژل زینک در محافظت و ترمیم بافت‌های عضلانی آغاز شده است. هدایت این مطالعه بر عهده پروفسور «زوی پان»، استاد پرستاری تحصیلات تکمیلی در دانشگاه تگزاس است. او به همراه یک تیم متخصص تلاش دارند تا با تمرکز بر کاهش آسیب‌های ثانویه، از تخریب بیشتر عضلات پس از انفجار جلوگیری کنند. این آسیب‌های ثانویه در اثر قطع جریان خون، تورم و عفونت شکل می‌گیرند و بعضی مواقع ویرانگرتر از خود زخم اولیه هستند.
پان بیان کرد که برای نجات جان سربازان معمولا از بانداژ برای توقف خونریزی استفاده می‌شود، اما همین اقدام حیاتی، در عین حال که جریان خون را قطع می‌کند باعث ایسکمی یا کمبود شدید اکسیژن می‌شود.
به گفته او، بازگشت ناگهانی خون و اکسیژن به اندام، می‌تواند موج تازه‌ای از آسیب به بافت‌ها وارد کند. هدف تیم پژوهشی او، یافتن راه‌هایی برای مهار این آسیب ثانویه و هم‌زمان تقویت روند ترمیم است. در کنار پان، استادان مهندسی زیستی «جون لیاو» و «یی هونگ» و نیز دکتر «یینگ‌جی لیو» از مرکز تحقیقات استخوان و عضله دانشگاه تگزاس حضور دارند. لیو از اعضای ابتکار علمی “RISE 100” است؛ طرحی که از همکاری‌های میان‌رشته‌ای در عرصه پژوهش‌های نوین حمایت می‌کند.
بیشتر بخوانید: سامانه جنگ الکترونیک جدید آمریکا چشم دشمن را کور می کند
حتما بخوانید: ابداع یک هیدروژل جدید برای بازسازی استخوان
01
از 02نقش ژل زینک در درمان بافت‌ها
روی، از دیرباز به‌عنوان یکی از عناصر کلیدی در ترمیم و بازسازی عضلات شناخته می‌شود، اما به گفته پروفسور «زوی پان»، میزان مصرف آن باید با دقت تنظیم شود تا خطر مسمومیت ایجاد نکند. تیم او اکنون در حال بررسی ژلی حاوی روی با نام ژلاتین متاکریلویل است؛ ماده‌ای تاییدشده از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا که قرار است در پژوهش‌های تازه برای بررسی توان آن در بازسازی عضلات پس از آسیب‌های انفجاری مورد استفاده قرار گیرد. این طرح بخشی از برنامه «همکاری نظام دانشگاهی تگزاس برای پژوهش‌های تروما و مراقبت از مجروحان جنگی» (TRC4) است، که هدف آن ارتقای روش‌های درمان آسیب‌های شدید در حوزه‌های نظامی و غیرنظامی است.
02
از 02فراتر از درمان
انفجارها همچنان یکی از اصلی‌ترین عوامل جراحت در میدان‌های جنگ به حساب می‌آیند. طبق گزارش وزارت امور کهنه‌سربازان آمریکا در سال ۲۰۱۶، بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ حدود ۷۴ درصد از آسیب‌های رزمی ناشی از انفجار بوده است. پیامد چنین جراحاتی اغلب فراتر از زخم‌های جسمی است؛ بسیاری از سربازان تا سال‌ها با ناتوانی‌های حرکتی و دوره‌های طولانی توان‌بخشی دست‌به‌گریبان هستند. پژوهشگران بر این باور هستند که نتایج مطالعات آنها می‌تواند در آینده به یاری مجروحان غیرنظامی، از قربانیان تصادفات رانندگی گرفته تا ورزشکاران یا آسیب‌دیدگان بلایای طبیعی نیز بیاید.
به گفته پان، هدف نهایی این پژوهش یافتن روشی ایمن و عملی برای استفاده مستقیم از روی بر بافت‌های عضلانی است؛ روشی که بتواند از آسیب‌های ناشی از ایسکمی–پرفیوژن جلوگیری و فرایند بازسازی را تسریع کند. در صورت موفقیت، ژل زینک می‌تواند چشم‌اندازی تازه در درمان آسیب‌های ناشی از تروما بگشاید و نقطه‌عطفی در تحول پزشکی میدانی و اورژانسی به حساب آید.
