تحقیقات جدید نشان میدهد اثرات ورزش بر مغز متفاوت است و نوع و شدت آن، تأثیرات متفاوتی بر سلامت شناختی و روانی فرد دارد.
به گزارش تک ناک، ورزش می تواند سلامت ذهنی و شناختی شما را تقویت کند اما همه انواع ورزش و میزان شدت آن بر مغز تاثیر نمیگذارد.
طبق یک مطالعه جدید بر اثرات تمرین، کم و بیش نشان میدهد شدت خاص ورزش در یک دوره زمانی طولانی با جنبه های مختلف حافظه و سلامت روان مرتبط است. این یافته ها اخیراً در مجله Scientific Reports منتشر شده است و بینشی در مورد چگونگی بهینه سازی ورزش و اثرات ورزش بر مغز ارائه می دهد.
جرمی منینگ، نویسنده اصلی این مقاله، میگوید: «سلامت روان و حافظه تقریباً در هر کاری که ما در زندگی روزمره انجام میدهیم، مهم و تاثیرگذارتر از هر چیزدیگری است. او که استادیار علوم روانشناسی و مغز در دارتموث است در ادامه می گوید: “مطالعه ما در تلاش است تا پایه ای برای درک چگونگی تاثیر شدت های مختلف تمرین بدنی بر جنبههای متفاوت سلامت روانی و شناختی، ایجاد کند.”
برای این مطالعه، محققان 113 کاربر Fitbit را ثبت نام کردند. از آنها خواسته شد که یک سری تست حافظه انجام دهند، به برخی از سوالات در مورد سلامت روانی خود پاسخ دهند و داده های تناسب اندام خود را از سال قبل به اشتراک بگذارند.
دانشمندان انتظار داشتند که افراد فعال تر، عملکرد حافظه و سلامت روان بهتری داشته باشند، اما تفاوت آن ناچیز بود. شرکت کنندگانی که تمایل به ورزش با شدت کمتر داشتند در برخی جنبههای حافظه دارای عملکرد بهتری بودند، در حالیکه در افرادی که با شدت بالا ورزش می کردند ، سایر وظایف حافظه بهتر بود. در افرادی که فعالیت شدیدتری داشتند، همچنین سطح استرس بالاتری گزارش شد، در حالی که افرادی که به طور منظم با شدت کمتر ورزش می کردند، میزان افسردگی و اضطراب کمتری را نشان دادند.
تحقیقات قبلی معمولاً بر روی تأثیرات ورزش بر حافظه در یک بازه زمانی نسبتاً کوتاه، مانند چند روز یا چند هفته، متمرکز بوده است. با این حال، دانشمندان دارتموث می خواستند اثرات آن را در بازه زمانی بسیار طولانی تری تجزیه و تحلیل کنند. دادههای جمعآوریشده شامل میانگین ضربان قلب، تعداد گامهای روزانه، مدت زمان صرف شده برای ورزش در محدوده ضربان قلب متفاوت بر اساس تعریف FitBit (استراحت، خارج از محدوده، چربیسوزی، کاردیو، یا اوج) و سایر اطلاعات بود.
این دادهها در طول یک سال تقویمی کامل جمع آوری شد. شرکت کنندگان در این مطالعه به صورت آنلاین از شرکت مکانیکال ترک آمازون انتخاب شده بودند.
چهار جنبه حافظه در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت، که برای تحقیق جوانب مختلف تواناییهای شرکتکنندگان در مقیاسهای زمانی مختلف طراحی شده بودند. آزمایشها بر روی حافظه روایتی متمرکز(episodic) – همان نوع حافظه ای که برای یادآوری رویدادهای زندگینامه ای استفاده می شود و دیگری از آزمایشها برای حافظه فضایی(spatial) همان نوع حافظه ای که برای به خاطر سپردن مکان ها استفاده می شود، مانند جایی که ماشین خود را پارک کرده اید انجام شد و مورد نهایی آزمایش هم با هدف بررسی حافظه تداعیگر(associative) – توانایی به خاطر سپردن ارتباطات بین مفاهیم یا سایر خاطرات- بود.
شرکتکنندگانی که در طی سال گذشته فعالیت بیشتری داشتند، به طور کلی عملکرد حافظه بهتری از خود نشان دادند. با این حال، زمینه های ویژه پیشرفت بستگی به نوع فعالیت افراد داشت. محققان دریافتند که شرکتکنندگانی که اغلب با شدت متوسط ورزش میکردند، در جوانب حافظه روایتی(episodic) عملکرد بهترداشتند، در حالی که آنهایی که اغلب با شدت بالا ورزش میکردند، در جوانب حافظه فضایی(spatial) عملکرد بهتر داشتند. شرکت کنندگان کم تحرک که به ندرت ورزش می کردند، معمولاً در جوانب حافظه فضایی از عملکرد پایینی برخوردار بودند.
تیم تحقیقاتی همچنین ارتباط میان سلامت روان شرکت کنندگان و عملکرد حافظه آنها را شناسایی کردند. شرکت کنندگانی که اضطراب یا افسردگی خود را گزارش دادهبودند، در وظایف حافظه فضایی(spatial) و تداعیگر(associative) بهتر عمل کردند. افرادی که اختلال دوقطبی خود را گزارش دادند، در وظایف حافظه روایتی(episodic) عملکرد بهتری داشتند. کسانی که سطوح بالاتری از استرس را گزارش کردند، در وظایف حافظه تداعیگر(associative) عملکرد بدتری داشتند.
تمامی دادهها و کدها بهطور رایگان توسط تیم تحقیقاتی Github در دسترس هر کسی که میخواهد مجموعه داده را کاوش کند یا اثرات ورزش بر مغز را بهتر درک کند، در دسترس است.
منینگ میگوید: وقتی صحبت از فعالیت بدنی، حافظه و سلامت روانی میشود، یک پویایی واقعاً پیچیده در این مساله وجود دارد که نمیتوان آن را در جملاتی مانند «پیادهروی حافظهتان را بهبود میبخشد» یا «استرس به حافظهتان آسیب میزند» خلاصه کرد. در عوض، به نظر می رسد اشکال خاصی از فعالیت بدنی و جنبههای خاصی از سلامت روان بر هر جنبه از حافظه تأثیر متفاوتی می گذارد.
با تحقیقات بیشتر، محققان می گویند که یافته های آنها می تواند کاربردهای هیجان انگیزی داشته باشد. منینگ میگوید: «به عنوان مثال، برای کمک به دانشآموزان برای آماده شدن برای امتحان یا کاهش علائم افسردگی، میتوان رژیمهای ورزشی خاصی را طراحی کرد تا به بهبود عملکرد شناختی و سلامت روان آنها کمک کند.