بیش از 200 ژن مرتبط با افسردگی به تازگی در یک مطالعه در سراسر جهان توسط محققان UCL شناسایی شده‌اند.
به گزارش تکناک، این یافته ها راه را برای درمان‌های جدید هموار کرد و بر نیاز به تحقیقات ژنتیکی فراگیر تأکید کرد.
این تحقیق که در مجله Nature Genetics منتشر شد، در اولین مطالعه جهانی در مقیاس بزرگ در مورد ژنتیک، بیش از 50 مکان ژنتیکی جدید (منبع یک موقعیت خاص روی کروموزوم است) و 205 ژن جدید را یافت که با افسردگی مرتبط هستند.
همچنین این مطالعه پتانسیل استفاده مجدد از دارو را نشان می‌دهد، زیرا یکی از ژن‌های شناسایی شده، پروتئینی را که توسط یک داروی رایج دیابت مورد هدف قرار می گیرد، تولید می‌کند، در حالی که به اهداف جدیدی برای داروهایی اشاره می‌کند که ممکن است برای درمان افسردگی ایجاد شوند.
فهرست مطالب
تنوع ژنتیکی در تحقیقات افسردگی
افسردگی یک بیماری بسیار رایج است، با این حال چگونگی ایجاد آن هنوز به درستی درک نشده است. تحقیقات ژنتیکی با استفاده از داده‌های بزرگ، راه‌های جدیدی را برای درک این بیماری ارائه می‌دهند و تاکنون ده‌ها ژن مرتبط با افسردگی را کشف کرده‌اند که هر کدام به تنهایی افزایش اندکی در خطر ابتلا به افسردگی ایجاد می‌کنند. همچنین این تحقیقات می‌توانند به یافتن اهداف دارویی جدید کمک کنند، اما تاکنون عمدتاً بر روی افراد اروپایی متمرکز شده بودند، که به گفته محققان این یک نقص بزرگ است، به ویژه برای بیماری پیچیده‌ای مانند افسردگی.
مقاله جدید شامل روش‌های تحقیقاتی ژنتیکی متعدد از جمله مطالعات ارتباط ژنومی، بررسی دقیق داده‌های منتشر شده قبلی و مطالعه ارتباط گسترده رونوشت است. گروه تحقیقاتی، داده‌های ژنتیکی 21 گروه مطالعاتی از چندین کشور را بررسی کرد و نزدیک به یک میلیون شرکت‌کننده از تبار آفریقایی، آسیای شرقی، آسیای جنوبی و اسپانیایی/آمریکای لاتین شامل 88316 فرد مبتلا به افسردگی شدید را شامل شد.
این مطالعه در شناسایی ژن‌هایی که با خطر افسردگی مرتبط هستند، هم برای ارتباطات تازه شناسایی شده و هم با تقویت شواهد قبلی، پیشرفت‌های عمده‌ای داشته است و برخی از ژن‌ها را با پیامدهای موثر برای تولید دارو مانند NDUFAF3، به نمایش می‌گذارد. پروتئینی که NDUFAF3 تولید می‌کند، قبلاً در بی‌ثباتی خلقی نقش داشته است و متفورمین که اولین دارو برای درمان دیابت نوع 2 است، آن را هدف قرار داده است. مطالعات حیوانی انجام شده روی متفورمین، ارتباط احتمالی با کاهش افسردگی و اضطراب را پیشنهاد کرده‌اند، بنابراین این یافته اخیر بیشتر نشان می‌دهد که تحقیقات بیشتر در مورد متفورمین و افسردگی، ضروری است.
سایر ژن‌های شناسایی‌شده در این مطالعه ممکن است از نظر بیولوژیکی ارتباطات قابل قبولی با افسردگی داشته باشند، مانند ژن مرتبط با یک انتقال‌دهنده عصبی درگیر در رفتار هدف‌دار و ژن‌هایی که نوعی پروتئین را فعال می‌کنند که قبلاً با بیماری‌های عصبی متعدد مرتبط بوده است.
افق های جدید در درمان افسردگی
با کمال تعجب، محققان در حملات ژنتیکی افسردگی در قومیت‌های مختلف، همپوشانی کمتری نسبت به آنچه انتظار می‌رفت، یافتند و مشاهده کردند که این حملات در حدود 30 درصد کمتر از آنچه قبلاً برای سایر صفات و بیماری‌ها یافت می‌شد، همپوشانی دارد. بنابراین مطالعه افسردگی در نمونه‌های مختلف از اهمیت بیشتری برخوردار اسن.
بسیاری از ژن‌هایی که قبلاً با خطر ابتلا به افسردگی مرتبط بوده‌اند، ممکن است در واقع بر خطر افسردگی در افراد اروپایی تأثیر بگذارند، بنابراین برای اینکه تحقیقات ژنتیکی به توسعه داروهای جدیدی کمک کند که می‌توانند به افراد از همه اجداد کمک کنند، ضروری است که در مطالعات بعدی از تنوع ژنتیکی بیشتری استفاده شود.
