یک مطالعه جدید نشان داده است که اختلالات رشدی در مغز از جمله افسردگی، ADHD، اوتیسم و موارد دیگر ممکن است نتیجه فعالیت ژن‌ها قبل از تولد باشد.
به گزارش تکناک، اختلالات رشدی دوران کودکی می تواند تأثیر مادام العمری روی فرد داشته باشد. یک مطالعه جدید نشان داده است که علت این اختلالات ممکن است حتی قبل از تولد کودک با پیامدهایی برای مراقبت های دوران بارداری و فراتر از آن ظاهر شود.
اخیرا تحقیقی در این مورد انجام شده است که در مجله Nature Neuroscience منتشر شد و داده های حاصل از مطالعه مغز و رشد مغزی نوجوانان (ABCD) بررسی کرد. این مطالعه با شرکت تقریباً 12000 کودک بین 9 تا 10 سال، به دنبال الگوهای ژنتیکی بود که با اختلالات روانی در بزرگسالی مرتبط است.
محققان متوجه شدند که یک مجموعه از ژن‌های فعال در مغز در حالی که جنین هنوز در رحم است، خطر ابتلا به بسیاری از اختلالات روانی رایج مانند ADHD و افسردگی را افزایش می دهد.
جاشوا رافمن، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: ما متوجه شدیم که این روابط پیچیده تر از آن چیزی است که تصور می کردیم. برای مثال، خطر ژنتیکی برای ابتلا به ADHD و افسردگی با طیف وسیعی از علائم در کودکان مرتبط است، نه فقط علائم مربوط به توجه یا خلق و خو. باید در نظر داشت که فاکتورهای ژنتیکی که علائم بیماری روانی را در کودکان شکل می‌دهند با عواملی که علائم بیماری روانی را در بزرگسالان شکل می‌دهند، بسیار متفاوت است.
تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که ژن‌های موجود در مجموعه ژن‌های تکاملی عصبی به شدت در قسمت مخچه مغز که به عملکرد حرکتی مرتبط است، فعالیت می کنند و فعالیت آنها قبل از تولد به اوج خود می‌رسد. داده‌های حاصل از مطالعه ABCD نشان می‌دهد که کودکان مبتلا به علائم بیماری های روانی معمولاً مخچه کوچک‌تری داشتند که همین مسئله ممکن است تأثیر این ژن‌ها بر مغز را نشان دهد.
رافمن می‌گوید: اینکه عوامل خطرناک ژنتیکی برای بیماری‌های روانی در بچه‌ها خیلی زود حتی قبل از تولد، روی مغز تأثیر می‌گذارند، به این معنی است که مداخلاتی که از آنها در برابر خطر محافظت می‌کند، ممکن است بهتر باشد زودتر از آنچه قبلاً انتظار می‌رفت، شروع شود. همچنین مهم است که توجه داشته باشیم درست است که ژن‌ها نقش مهمی در خطر ابتلا به بیماری‌های روانی ایفا می‌کنند، اما محیط اولیه زندگی نیز نقش بسزایی در این امر دارد و اصلاح آن آسان‌تر است.
