ممکن است ما آن را احساس نکنیم، اما خانه آبی کمرنگ ما میلیاردها سال است در منظومه شمسی میلیاردها که با سرعت تقریبا ثابتی در حال چرخش بوده است. آنقدر این کار را انجام داده است که ما آن را بدیهی می دانیم و آن را به عنوان یک قانون طبیعی می پذیریم.
به گزارش تکناک، تصور اینکه زمین نیروی حرکت خود را که باعث چرخش آن می شود از دست بدهد دشوار به نظر می رسد. اما باور کنید یا نه، جهان در واقع در یک میلیارد سال گذشته نیروی حرکت خود را از دست داده است.
به جز چند استثنای نادر، مانند کوتاه ترین روز در 29 ژوئن 2022، سرعت چرخش زمین (Earth : third planet from the Sun in the Solar System) هر سال به تدریج کاهش می یابد و روزهای ما را کمی طولانی تر می کند.
فقط، این روند بسیار کندتر از آن است که ما حتی متوجش نمی شویم. در هر قرن، یک روز به اندازه 2 میلی ثانیه طولانی تر می شود.حال میخواهیم تصور کنید اگر این روند تا حد قابل توجهی تسریع شود، چه میشود؟
برای درک اینکه در این سناریو چه اتفاقی میافتد، ابتدا باید بدانیم که چرخش زمین چگونه بر سیاره ما تأثیر میگذارد. زمین با سرعت 1609.34 کیلومتر در ساعت در استوا حول محور خود می چرخد. از نظر تئوری چرخش زمین به دلیل اصطکاک با اتمسفر ممکن است دچار اشکال شود. به غیر از این عامل اساساً چیزی وجود ندارد که مانع از چرخش زمین شود.
به غیر از اصطکاک ناچیزی که جزر و مد اقیانوس های ما ایجاد می کنند، سیاره ما می تواند به اندازه دلخواه به دور خود بچرخد.
اما فرض کنید، یک اتفاق بی سابقه رخ داد که این حرکت را متوقف کرد. سپس چه اتفاقی میافتد؟ برای شروع، چرخه روز و شب به طور کامل تغییر می کند و ما روزهای 6 ماهه و شب های 6 ماهه را تجربه می کنیم. اما این آخرین نگرانی شما خواهد بود، با فرض اینکه شما جایی در خط استوا هستید، با سرعت 1000 مایل در ساعت به سمت شرق پرتاب خواهید شد.
حتی اگر شما یکی از معدود خوش شانس هایی بودید که از این مصیبت جان سالم به در بردند، با قرار گرفتن در هواپیما، ایستگاه فضایی دور از زمین یا یکی از قطب ها در زمان وقوع این اتفاق، اکنون باید با دنیایی روبرو شوید که دائماً گرفتارسونامی و طوفان است. بادهایی که این اتفاق ایجاد می کند بیشتر سطح زمین را با طوفان های بزرگتر از آنچه که قبلاً تجربه کرده ایم در خواهد نوردید.
بیشتر سواحل غربی تحت سونامی های غول پیکر قرار می گیرند، اقیانوس ها به سرعت به سمت شرق حرکت می کنند و بخش از جهان در زیر آب غوطه ور می شود. اما این یک تغییر دائمی نخواهد بود، زیرا بدون اینرسی که چرخش زمین به آنها می دهد، اقیانوس ها به سمت قطب ها حرکت می کنند که گرانش قوی تر دارند.
علاوه بر اینها، آهن مذابی که در هسته دنیای ما قرار دارد نیز از حرکت باز می ایستد. این ممکن است در ابتدا چندان بد به نظر نرسد، اما همین حرکت هسته زمین، جریان الکتریکی ایجاد می کند که به سیاره ما میدان مغناطیسی می دهد که از ما در برابر تشعشعات ناشی از پرتوهای خورشید محافظت می کند. این باعث می شود که سطح زمین که رو به خورشید است برای اکثر موجودات زنده کاملاً غیر قابل سکونت باشد.
و در یک نکته بسیارمهم تر، زمین برآمدگی خود را در اطراف خط استوا از دست می دهد و بدون نیروی گریز از مرکز ناشی از چرخش به یک کره کامل تبدیل می شود. و دقیقاً مانند آن، سیاره ما پس از مدتی غیرقابل تشخیص خواهد بود.
حرکت زمین ممکن است کند شود، و در این مرحله، ما با این واقعیت به خوبی کنار می آییم. اما توقف کامل آن چیزی فاجعه بارتر مانند یک برخورد سیاره ای را می طلبد. خوشبختانه این امکان در حال حاضر کاملاً از روی میز حذف شده است، بنابراین ما نگران توقف تنها خانه خود در جهان به این زودی نخواهیم بود و امیدواریم که به همین شکل باقی بماند.