در مطالعه‌ای که توسط دانشگاه کمبریج انجام شده شواهد جدیدی در مورد وجود یا عدم وجود آب در مریخ پیدا شده است.
به گزارش تک ناک، دانشمندان توپولوژی ورقه‌های یخی مریخ را بررسی کردند و نشانه‌هایی را یافتند که با دریاچه‌های زیر یخی بر روی زمین مطابقت دارد.
شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می‌دهد مریخ در گذشته‌های دور خود یک واحه گرم و مرطوب بوده است، اما اینکه آیا امروزه آب مایعی در نزدیکی سطح باقی مانده است یا خیر، روشن نیست.
این پیشرفت ظاهراً در سال 2018 اتفاق افتاد، زمانی که ابزارهای راداری در مدارگرد مریخ نقاط روشنی را در زیر کلاهک‌های یخی در قطب جنوبی سیاره سرخ مشاهده کردند که با نشانه‌های راداری دریاچه‌های آب مایع در زیر صفحات یخی در گرینلند و قطب جنوب مطابقت داشت.
دانشمندان در آن مطالعه تخمین زدند که دریاچه زیر 1.5 کیلومتر یخ جامد قرار داشت و حدود 20 کیلومتر عرض داشت. دما در آنجا تا -68 درجه سانتیگراد کاهش می یابد، اما دریاچه ها به دلیل محتوای نمک زیاد و فشار که نقطه انجماد آب را کاهش می دهد، مایع باقی می مانند.
فرضیه دیگری نشان می دهد که مریخ ممکن است هنوز از نظر آتشفشانی فعال باشد و این گرمای درونی مریخ می تواند دمای آب را به اندازه ای نگه دارد که مایع شود. مشاهدات شواهدی از چندین دریاچه مدفون دیگر در این منطقه نیز یافت.
اما داستان ممکن است به این سادگی نباشد. مطالعات متعددی انجام شد که نشان می‌دهد نقاط روشن در تصاویر راداری می‌توانند توسط چیزهای دیگری مانند خاک‌های یخ زده و دشت‌های آتشفشانی غنی از آهن تولید شوند. بنابراین برای مطالعه جدید، محققان ایده دریاچه آب مایع در مریخ را با مدارک متفاوتی علاوه بر تصاویر رادار بررسی کردند.
در اینجا روی زمین، دریاچه های زیر یخی می توانند با کاهش اصطکاک بین ورقه یخ و بستر سنگی زیر، سطح یخ بالای خود را به روش های خاصی تحت تأثیر قرار دهند. این امر نحوه جریان یخ را در طول زمان تغییر می‌دهد و باعث ایجاد فرورفتگی در مرکز و ایجاد تپه‌هایی در پایین دست می‌شود.
برای اینکه محققان بفهمند آیا کلاهک های یخی مریخ چنین ساختاری دارند، محققان داده های ماهواره نقشه بردار جهانی مریخ ناسا را بررسی کردند که ارتفاع نقاط روی سطح را با استفاده از لیزر اندازه گیری می کند. آنها موجی در مقیاس بزرگ را پیدا کردند که هم دارای یک فرورفتگی و هم یک منطقه برجسته بود، که در طول 10 تا 15 کیلومتر (6.2 تا 9.3 مایل) با اختلاف چند متر در بالا و پایین یخ های اطراف امتداد دارد.
محققان سپس شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای از جریان یخ در شرایط مریخ را با سطوح مختلف گرمای درونی مریخ که از پایین به سمت سطح می تابیند ، اجرا کردند. هنگامی که تکه ای از اصطکاک کاهش یافته، به شکل آب مایع، به شبیه سازی اضافه می شود، موج های تولید شده از نظر اندازه و شکل شبیه به آنچه در سیاره سرخ واقعی مشاهده می شود، هستند.
در حالی که پرونده هنوز بسته نشده است، یافتن شواهد پشتیبان از منبعی کاملاً متفاوت بسیار جذاب است. حتی اگر برخی از سیگنال‌های رادار واقعاً کاذب باشند، اکنون رد کردن ایده آب مایع در مریخ امروزی کمی سخت‌تر است.
پروفسور نیل آرنولد، محقق ارشد این مطالعه می گوید :ترکیبی از شواهد توپوگرافی جدید، نتایج مدل کامپیوتری ما و داده‌های رادار این احتمال را که حداقل یک ناحیه از آب مایع زیر سطح یخ زده مریخ وجود داشته باشد و اینکه مریخ باید همچنان از نظر گرمای درونی فعال باشد تا بتواند آب زیر سطح یخ زده را مایع نگه دارد بسیار بیشتر می‌کند.
مشاهدات بیشتر از دیگر فضاپیماها و ابزارها به روشن شدن بیشتر این راز کمک می کند که دریاچه آب مایع در مریخ می تواند منبع مهمی برای ماموریت های انسانی آینده به مریخ باشد.
