دانشمندان برزیلی در نظر دارند برای بررسی اثرات داروهای ضد افسردگی بر رشد مغز جنین، مغزهای کوچک آزمایشگاهی را مورد بررسی و مطالعه قرار دهند.
به گزارش تکناک، افسردگی بخش قابل توجهی از زنان باردار را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و تخمین زده می شود که این میزان بین 10 تا 16درصد باشد.
در حالی که اکثر زنان می توانند با کمک داروهای ضد افسردگی بهبود یابند، اثرات این داروها بر رشد مغز جنین به طور کامل شناخته نشده است.
محققان برزیلی مروری بر بیش از 100 مقاله علمی در این زمینه انجام دادهاند و به این نتیجه رسیدهاند که تکنیکهای پیشرفتهای مانند ژنومیک، باید برای مطالعه تأثیر داروهای ضد افسردگی، بهویژه سرترالین که رایجترین داروی ضدافسردگی در سراسر جهان است، مورد استفاده قرار گیرد.
اگرچه بی خطر بودن استفاده از این داروها در دوران بارداری توسط شواهد علمی تأیید شده است اما تحقیقات بیشتری برای درک کامل اثرات آنها بر رشد عصبی جنین مورد نیاز است.
الکساندر کیهارا، عصب شناس،گفت: بیشتر نشریاتی که ما بررسی کردیم گزارشهایی از بررسیها و مطالعات مشاهدهای بود که در آزمایشگاه با استفاده از کشتهای سلولی و حیوانات انجام شد، که رشد مغز آنها بسیار متفاوت از انسان است. این روش آزمایش،اطلاعات کافی برای توجیه نتایج قطعی ارائه نمی دهند.
دکتر لوسیانا رافاگنین مارینیو گفت: ما یک مدل آزمایشی تجربی شامل سلولهای بنیادی پرتوان القا شده توسط انسان [hiPSC] را پیشنهاد میکنیم تا بررسی کنیم که برای سلولهای عصبی جنینی در زنان باردار در طول درمان با داروهای ضد افسردگی چه اتفاقی میافتد.
مارینیو و کیهارا به ترتیب اولین و آخرین نویسندگان این مقاله هستند که اخیراً در مجله Seminars in Cell & Developmental Biology منتشر شده است. این مطالعه توسط FAPESP پشتیبانی مالی شد.
سلول های بنیادی پرتوان القا شده توسط انسان را می توان به ارگانوئیدهای مغزی (“مغز کوچک”) تمایز داد، که دانشمندان می خواهند از آنها در تحقیقات بر روی بیماری های تخریب کننده عصبی مانند پارکینسون و آلزایمر و در آزمایش داروهای دارای عملکرد عصبی استفاده کنند.
آلیسون موتری، نویسنده قبلی مقاله گفت: از این ساختارها می توان برای آزمایش دوزهای مختلف و بررسی رشد سلول های مغزی تا سه ماهه سوم بارداری استفاده کرد. موتری یک متخصص علوم اعصاب در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو (UCSD) در ایالات متحده است و سرپرست یک آزمایشگاه ژنتیک است که در توسعه ارگانوئیدهای مغزی برای مطالعه اوتیسم و سایر اختلالات عصبی پیشگام بوده است. او همچنین یکی از بنیانگذاران تیسمو که یک استارتاپ بیوتکنولوژی برزیلی است نیز بود.
او توضیح داد: ما میتوانیم ارگانوئیدها را تا یک سال مطالعه کنیم و جنبههایی از رشد آنها مانند مورفولوژی و الکتروفیزیولوژی نورونها یا شبکههای عصبی را مشاهده کنیم.
برای نشان دادن پیشرفتهای احتمالی، مارینیو تنها تحقیقی را ذکر کرد که از ارگانوئیدهای مغزی در میان بیش از 100 مورد تحت پوشش این بررسی، استفاده کرده است.
دانشمندان خاطرنشان می کنند که توالی یابی کل ژنوم، تجزیه و تحلیل رونویسی، و توالی یابی RNA تک سلولی برای تحقیقات با استفاده از ارگانوئیدها اعمال می شود.کیهارا گفت: این فناوری ما را قادر می سازد تا اثرات قرار گرفتن در معرض داروهای ضد افسردگی را بر روی انواع مختلف سلول، مانند سلول های پیش ساز، سلول های گلیال و نورون ها را بررسی کنیم. این مسئله بطور ویژه ای مهم است زیرا تغییرات ممکن است محدود به نورون ها نباشد. ما باید همه این موارد گفته شده را بررسی کنیم.
در تفسیر یافته های این نوع پژوهش ها احتیاط لازم است.کیهارا گفت: ما نمی گوییم داروهای ضد افسردگی در بارداری نباید استفاده شوند. ما یک نمونه تجربی را پیشنهاد می کنیم و بر نیاز به مطالعه اثرات آنها بر توسعه عصبی با پیشرفته ترین منابع موجود تاکید می کنیم تا بتوان تغییرات بالقوه را مدیریت کرد.