از زمان نسخه 9 پای، گوگل هر سال بین ماه آگوست و سپتامبر یک به‌روزرسانی بزرگ جدید برای اندروید منتشر کرده است.
به گزارش تکناک، کار بر روی نسخه پیش نمایش توسعه دهنده حدود شش ماه بعد شروع می شود. در واقعیت، وضعیت حتی پیچیده‌تر است زیرا نسخه‌های پلتفرم فصلی نیز وجود دارد که از نظر تئوری ،انتشارات میانی سه ماهه بین نسخه های اصلی هستند.
سالانه شاهد بحث هایی در مورد چگونگی پیشرفت مداوم اندروید هستیم. اما در این مقاله، در مورد اینکه آیا این به‌روزرسانی‌های سالانه واقعاً ضروری هستند یا نه ، بحث خواهیم کرد.
گوگل سیستم عامل موبایلی خود را بیشتر از اپل که آیفون های جدید را هر ساله در ماه سپتامبر به همراه iOS جدید عرضه می کند ، به روز رسانی می کند. مسئله این است که مقایسه این دو سیستم عامل از منظر رسانه ای منطقی است. اما عملا معنایی ندارد.
از آنجایی که گوگل استراتژی توزیع شده ای دارد، اندروید برخلاف iOS، برای ارائه عملکردهای جدید به کاربران خود، به روز رسانی سیستم عامل کمتر و کمتری نیاز دارد. بدون توجه به برند گوشی هوشمند کاربر یا نسخه اندروید، هدف گوگل از پروژه سه‌گانه این است که تا حد امکان اجزای مختلف را از طریق فروشگاه Play به‌روزرسانی کند.
در iOS، همه چیز متفاوت است و گاهی اوقات به روز رسانی برخی از برنامه ها و ویژگی ها نیاز به به روز رسانی سیستم عامل نیز دارد. به جزیره پویا آیفون 14 فکر کنید.
برای اینکه ببینید آیفون های جدید چقدر به یک سیستم عامل جدید نیاز دارند. اپل هم سخت افزار و هم نرم افزار تولید می کند و اولین مورد با در نظر گرفتن ویژگی های دوم ساخته شده است.
به طور خلاصه، تعقیب اپل از این طریق پوچ است زیرا انگیزه های شرکت کوپرتینویی با انگیزه های گوگل و اندروید متفاوت است.
تنوع در نسخه های مختلف اندروید آن را بسیار جذاب کرده است. تولیدکنندگان مختلف بسیار زیادی وجود دارد که سامسونگ بیشتر از همه تولید کنندگان دستگاه های اندرویدی فروش دارد و هر یک دارای یک رابط منحصر به فرد است که هدف آن بهبود اندروید است. یا در غیر این صورت آن را برای کاربرانش منحصر به فردتر کند. مایه تاسف است که OEM های مختلف برای همگام شدن با به روز رسانی ها با مشکل مواجه می شوند. به خصوص که گوگل به‌روزرسانی‌های سیستم عامل را سالانه ارائه می‌کند.
در واقع زمان زیادی بین عرضه یک نسخه اصلی اندروید و نسخه بعدی باقی نمانده است و زمان کافی برای تولیدکنندگان شخص ثالث وجود ندارد که وارد عمل شوند و چیز جدیدی را به رابط های خود برای نسخه بعدی اندروید اضافه کنند.
آنها حداکثر، این کار را در بعد از انتشار نسخه بعدی سیستم عامل انجام می دهد، اما افزودن ویژگی های جدید اضافی (علاوه بر مواردی که گوگل به سیستم عامل اضافه کرده است ) به راحتی منجر به تاخیرهایی می شود که متعهدترین کاربران را نیز ناامید می کند.
MIUI، One UI، Color OS و غیره به طور خلاصه، پویایی کمتری نسبت به گذشته دارند. این تا حدی به دلیل این واقعیت است که آنها باید با ریتمی سریع پیش بروند تا هر سال نسخه اندروید جدید خود را منتشر کنند که اغلب تغییراتی را ارائه می کند که ممکن است برای مدتی در رابط کاربری از قبل وجود داشته باشد.
اشتباه نکنید؛ به‌روزرسانی‌ها مهم هستند، به‌ویژه به‌روزرسانی‌های امنیتی که آجر دیگری به دیواردفاعی هر گوشی هوشمند اضافه می‌کنند. با این اوصاف، لزوم عرضه اندروید 13 که از نظر کاربران تنها 12.1 است و مجبور کردن تولیدکنندگان مختلف برای به روز رسانی در اسرع وقت، منطقی نیست.
همین استدلال می تواند برای Wear OS نیز باشد که تاریخچه پیچیده تری نسبت به اندروید دارد اما اخیراً به روز رسانی شده است. با توجه به موفقیت اپل واچ، شاید ارزش تمرکز بیشتر روی نسخه های جدید را داشته باشد. اما این لزوماً به این معنی نیست که آنها باید سالانه به روز رسانی شوند. گوگل باید یک روش جدید و کافی برای به روز رسانی سیستم عامل خود اتخاذ کند.
