مکمل ها نه تنها ممکن است با یکدیگر تداخل داشته باشند، بلکه ممکن است با داروهای دیگری که شما مصرف می کنید نیز تداخل داشته باشند.
به گزارش تکناک، افراد برای کمک به سلامتی یا بهبود خود از یک بیماری، از مکمل ها استفاده می کنند. ویتامین ها، مواد معدنی، گیاهان و پروبیوتیک ها همه انواع مکمل هایی هستند که ممکن است به سلامتی کمک کنند.
حتی ممکن است به این منظور از مکمل های ترکیبی استفاده شود. اما ترکیبات خاصی وجود دارد که نباید با یکدیگر مصرف شوند. مکمل ها ممکن است نه تنها با یکدیگر، بلکه با داروهایی که مصرف می کنید نیز تداخل داشته باشند. به همین دلیل دانستن فعل و انفعالات احتمالی مکمل ها خیلی مهم است.
مکمل هایی که باید از مصرف آنها اجتناب کنید
مکمل ها می توانند فوایدسی برای سلامتی داشته باشند، اما ممکن است خطراتی هم برای سلامتی افراد به همراه داشته باشند. برای مثال، گاهی اوقات ترکیبات موجود در مکمل‌های خاص می‌توانند نتایج آزمایش ها را تغییر دهند یا در طول جراحی، اثرات منفی داشته باشند. خطرات تداخل ناشی از مصرف مکمل‌ها، در صورت مصرف بیش از یک مکمل افزایش می‌یابد. در اینجا چند ترکیب مکمل وجود دارد که باید در مورد مصرف آنها حتما با یک پزشک صحبت کنید.
منیزیوم و کلسیم
منیزیم یک ماده معدنی است که برای کمک به صدها فرآیند بدن از جمله عملکرد عضلانی و عصبی، کنترل قند خون و تنظیم فشار خون مورد نیاز است. این ماده در مواد غذایی مانند سبزیجات سبز و برگ دار و همچنین در حبوبات، مغزها، دانه ها و غلات کامل یافت می شود. همچنین این ماده در انواع مختلفی از مکمل ها نیز موجود است، اگرچه ممکن است مصرف آنها توصیه نشود.
داشتن میزان پایین منیزیم با بیماری های قلبی، دیابت و پوکی استخوان (استخوان های شکننده) مرتبط است. میزان خیلی پایین منیزیم نادر است، به جز:
- دائم الخمرها
- بیماری گوارشی یا جراحی که باعث شود بدن مواد مغذی را به درستی جذب نکند
- دیابت نوع 2
- افراد مسن
کلسیم یکی دیگر از مواد معدنی مهم برای سلامت استخوان است. کلسیم را می توان در مواد غذایی مانند شیر، ماست و پنیر یافت. در آمریکا، 30 درصد از مردان و 60 درصد از زنان، کمتر از حد مشخص، کلسیم مصرف می کنند. عدم دریافت کلسیم کافی می تواند منجر به کاهش استحکام استخوان و پوکی استخوان شود.
اگر شما در روز میزان زیادی کلسیم (2600 میلی گرم در روز) مصرف کنید، مصرف این دو ماده معدنی با هم می تواند منجر به کاهش جذب منیزیم شود. توصیه می‌شود افرادی که در معرض خطر کمبود منیزیم هستند و مکمل‌های کلسیم مصرف می‌کنند، کلسیم را قبل از خواب به جای هنگام غذا مصرف کنند. این به این دلیل است که مصرف مکمل کلسیم در هنگام خوردن یک وعده غذایی می تواند بر میزان مصرف منیزیم در رژیم غذایی تأثیر منفی بگذارد.
ویتامین C و مس
ویتامین C به ساخت کلاژن کمک می کند. کلاژن پروتئینی است که به بهبود زخم کمک می کند. افراد به دلایل مختلف، از جمله برای مبارزه با عفونت، کاهش درد پس از جراحی یا کاهش فشار خون، مکمل های ویتامین C مصرف می کنند.
مس معدنی در تولید انرژی نقش دارد و به ایجاد بافت همبند کمک می کند که ساختار بدن را شکل می دهد. افراد مبتلا به بیماری های قلبی عروقی ممکن است از مکمل های مس استفاده کنند زیرا ثابت شده است که این ماده معدنی به تغییر میزان چربی خون کمک می کند و خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی آترواسکلروتیک را کاهش می دهد. این مکمل همچنین در داروهای بیماری آلزایمر نیز استفاده می شود زیرا کمبود مس در بین مبتلایان به این بیماری مشهود است.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مصرف مقادیر زیاد ویتامین C (بیش از 1500 میلی گرم) می تواند جذب مس را کاهش دهد. این یافته بر اساس تحقیقات تکمیل شده در مردان جوان است و احتمالاً فقط افرادی را شامل می شود که مصرف مس آنها کم است.
چای سبز و آهن
آهن یک ماده معدنی است که بخشی ضروری از گلبول های قرمز خون را تشیل می دهد که این قسمت اکسیژن را از ریه ها به بافت ها منتقل می کند. مکمل های آهن معمولاً برای افرادی که کم خونی، فقر آهن، سرطان و برخی اختلالات گوارشی دارند و همچنین برای کسانی که باردار هستند، توصیه می شود.
نوشیدن عصاره چای سبز امر رایجی است. چای سبز برای کمک به بهبود هوشیاری ، کاهش علائم گوارشی و سردرد، و محافظت در برابر سرطان و بیماری قلبی استفاده می شود.
مصرف چای سبز به همراه قرص آهن می تواند جذب این ماده معدنی را کاهش دهد. لالبته ممکن است این مسئله برای همه ی افراد رخ ندهد. بهتر است این دو ماده را جداگانه مصرف کنید.
مکمل هایی که می توانند با داروها تداخل داشته باشند
برخی مکمل های غذایی می توانند جذب، متابولیسم یا دفع دارو را تغییر دهند. اگر این اتفاق بیفتد، می‌تواند بر قدرت دارویی که مصرف می کنید،تأثیر بگذارد، به این معنی که ممکن است داروهای مورد نیازتان را یا بیش از حد یا خیلی کم دریافت کنید.
جین سینگ هندی
آشواگاندا یا جین سینگ هندی یک آداپتوژن گیاهی است که در طب سنتی شرقی استفاده می شود. Ashwagandha یک درختچه همیشه سبز کوچک است که در مناطق خشک مانند هند، خاورمیانه و بخش هایی از آفریقا یافت می شود و برای کمک به بدن در مبارزه با استرس و بی خوابی کاربرد دارد.
اما مصرف آشواگاندا ممکن است با برخی از داروها تداخل داشته باشد از جمله:
داروهای دیابت
مصرف آشواگاندا همراه با داروهای ضد دیابت که برای کاهش سطح قند خون به کار می‌رود، می‌تواند خطر افت قند خون (هیپوگلیسمی) را افزایش دهد. ثابت شده است که برخی از گیاهان دارویی به مدیریت دیابت کمک می‌کنند، اما مصرف آنها در کنار داروهایی که این کار را نیز انجام می‌دهند، می‌تواند به طور بالقوه منجر به کاهش قند خون شود.
داروی فشار خون بالا
تحقیقات حیوانی نشان می دهد که آشواگاندا ممکن است فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را کاهش دهد و افرادی که از داروهای کاهش دهنده فشار خون استفاده می کنند در معرض خطر افت فشار خون قرار می دهد.
داروهای سرکوب کننده ایمنی
تحقیقات انسانی نشان داده است که آشواگاندا می تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند. علاوه بر این، تحقیقات حیوانی نشان داده است که آشواگاندا می تواند اثر سرکوب سیستم ایمنی ناشی از سیکلوفسفامید را کاهش دهد. سیکلوفسفامید دارویی است که برای درمان سرطان و سندرم نفروتیک استفاده می شود.
روی:
روی یک ماده معدنی است که نقش های متعددی از جمله در ایمنی، تولید پروتئین، التیام زخم، ایجاد DNA و حس چشایی و بویایی دارد. اما روی می تواند با داروهای متعددی تداخل داشته باشد که برخی از آنها عبارتند از:
آنتی بیوتیک:
برخی از آنتی بیوتیک ها به ویژه آنتی بیوتیک های کینولون (مانند Cipro) و آنتی بیوتیک های تتراسایکلین (مانند آکرومایسین و سومایسین) ، با روی در دستگاه گوارش تداخل پیدا می کنند و اجازه جذب روی و آنتی بیوتیک را نمی دهند. اگر نیاز به مصرف هر دو این مواد معدنی دارید، آنتی بیوتیک را حداقل دو ساعت قبل یا چهار تا شش ساعت بعد از مصرف مکمل های روی مصرف کنید.
پنی‌سیلامین:
روی باعث کاهش جذب و عملکرد پنی‌سیلامین می‌شود که برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می‌شود. اگر نیاز به مصرف هر دو این مواد دارید، مکمل‌های روی باید حداقل دو ساعت قبل یا بعد از مصرف پنی‌سیلامین مصرف شوند.
ملاتونین:
ملاتونین هورمونی است که مغز شما هنگام تاریکی هوا تولید می کند. این هورمون به زمان بندی ساعت داخلی بدن شما (ریتم شبانه روزی) و خواب کمک می کند. برخی از افراد مکمل های ملاتونین را برای کمک به خواب خود مصرف می کنند. ملاتونین ممکن است با چندین دارو تداخل داشته باشد، از جمله:
داروهای رقیق کننده های خون:
این داروها که به عنوان ضد انعقاد نیز شناخته می شوند، از تشکیل لخته های خون جلوگیری می کنند. گزارش هایی از خونریزی جزئی و کاهش تولید پروتئین پروترومبین (یکی از عوامل متعددی که به لخته شدن خون شما کمک می کند) در افرادی که ملاتونین را همراه با وارفارین مصرف می کنند، وجود دارد.
داروهای ضد تشنج:
داروی ضد تشنج نوعی دارو است که به افرادی که ممکن است دچار تشنج شوند داده می شود. اعتقاد بر این است که ملاتونین ممکن است اثر داروهای ضد تشنج را کاهش دهد. همچنین برخی تحقیقات بالینی وجود دارد که نشان می دهد ملاتونین می تواند دفعات تشنج را افزایش دهد، به ویژه در کودکان مبتلا به اختلالات عصبی.
داروهای ضد بارداری:
برخی تحقیقات نشان می دهد که داروهای ضد بارداری خوراکی می توانند میزان ملاتونین را افزایش دهند و در نتیجه اثرات و عوارض جانبی احتمالی مکمل های ملاتونین را افزایش دهند. عوارض جانبی بالقوه ملاتونین شامل سردرد، سرگیجه، حالت تهوع و خواب آلودگی است.
گل راعی:
این مکمل محبوب، از یک گیاه بومی اروپا که گل های زرد و ستاره ای شکل دارد، بدست می آید. این مکمل برای کمک به شرایط سلامت روان مانند افسردگی مصرف می شود. با این حال، مخمر سنت جان با تداخلات جدی با یک سری از داروهای خاص همراه است.
مصرف مکمل گل راعی به همراه داروهای ضد افسردگی خاصی می تواند منجر به افزایش میزان تولید سروتونین شود که این مسئله بسیار کشنده است. علائم این تداخل می تواند در عرض چند دقیقه یا چند ساعت ظاهر شود و می تواند شامل اسهال، بی قراری، ضربان قلب سریع، فشار خون بالا و توهم باشد.
همچنین گل راعی می تواند عملکرد داروهای ضد افسردگی را تضعیف کند. سایر داروهایی که گل راعی می تواند عملکردشان را تضعیف کند عبارتند از:
- قرص های ضد بارداری
- سیکلوسپورین (دارویی که برای جلوگیری از رد پیوند اعضای بدن استفاده می شود)
- دیگوکسین (داروی نارسایی قلبی)
- اکسی کدون (داروی ضد درد)
- برخی از داروهای HIV مانند ایندیناویر
- برخی از داروهای سرطان مانند ایرینوتکان
- وارفارین (رقیق کننده خون)
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر از هر نوع مکمل یا مکمل های ترکیبی استفاده می کنید و هر گونه عوارض جانبی منفی را حس می کنید، باید مصرف مکمل را متوقف کرده و به یک پزشک مراجعه کنید.
واکنش های جدی بالقوه می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خارش پوست، بثورات یا کهیر
- تورم گلو، لب ها یا زبان
- خس خس سینه یا تنگی نفس
- غش کردن
- درد قفسه سینه یا ضربان قلب نامنظم
- حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
- مشکل در ادرار کردن، کاهش ادرار یا تیرگی ادرار
- وجود خون در ادرار، مدفوع، استفراغ یا خلط
- خونریزی غیر طبیعی از بینی یا لثه
- خستگی
- از دست دادن اشتها
- زرد شدن پوست یا چشم
- درد شدید مفاصل، ماهیچه یا شکم
اگر در مورد ترکیب مکمل‌ها و داروهایی که مصرف می‌کنید مطمئن نیستید، باید از یک پزشک بخواهید که این ترکیبات را از نظر خطرات احتمالی ارزیابی کند. و اگر به فکر شروع مصرف یک مکمل هستید، باید با یک پزشک نیز مشورت کنید و به آنها اطلاع دهید که چه مکمل ها و داروهای دیگری مصرف می کنید. این امر به ویژه برای افرادی که باردار یا شیرده هستند و همچنین برای کودکان خیلی هائز اهمیت است، زیرا این گروه از افراد ممکن است بیشتر در معرض آسیب های احتمالی باشند.
همچنین اگر اخیراً جراحی کرده اید و یا به زودی عمل خواهید کرد، باید با پزشک خود در مورد مکمل هایی که مصرف می کنید، صحبت کنید. برخی از مکمل‌ها می‌توانند با داروهایی که باید قبل، بعد یا در حین جراحی مصرف کنید تداخل داشته باشند و ممکن است نیاز به اعمال یک سری تغییرات باشد.
