فهرست مطالب
محققان دانشگاه UC Riverside اخیرا یک واکسن جدید با استفاده از RNA ایجاد کرده‌اند که در برابر همه ویروس‌ها موثر است و می‌تواند به‌طور ایمن حتی برای نوزادان یا افراد دارای نقص ایمنی نیز استفاده شود.
به گزارش تکناک، هر سال، محققان سعی می‌کنند چهار سویه آنفولانزا را که به احتمال زیاد در طول فصل شیوع دارند، پیش‌بینی کنند. هر سال مردم برای دریافت واکسن به روز شده خود صف می‌کشند به این امید که محققان واکسن را به درستی فرموله کرده باشند.
همین امر در مورد واکسن‌های کووید نیز صادق است که برای هدف قرار دادن انواع فرعی و رایج‌ترین سویه‌های این ویروس، مجدد فرموله شده‌اند.
این استراتژی جدید نیاز به توسعه واکسن برای سویه‌های مختلف را از بین می‌برد، زیرا بخشی از ژنوم ویروسی را هدف قرار می‌دهد که در همه سویه‌های ویروس مشترک است. این واکسن، نحوه عملکرد آن و نمایش اثربخشی آن در موش‌ها در مقاله‌ای که امروز در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شد، توضیح داده شده است.
رونگ های، نویسنده این مقاله گفت: این واکسن به‌طور گسترده برای هر تعدادی از ویروس‌ها قابل استفاده است و در برابر هر نوع ویروس موثر است و برای طیف گسترده‌ای از مردم بی‌خطر است. این واکسن ممکن است همان واکسنی جهانی باشد که ما تاکنون به دنبال آن بوده‌ایم.
به‌طور سنتی، واکسن‌ها حاوی یک نسخه زنده یا مرده از ویروس هستند. سیستم ایمنی بدن پروتئین موجود در ویروس را تشخیص می‌دهد و یک پاسخ ایمنی ایجاد می‌کند. این پاسخ موجب تولید سلول‌های T می‌شود که به ویروس حمله کرده و از انتشار آن جلوگیری می‌کند. همچنین این فرآیند، سلول‌های B حافظه‌ای تولید می‌کند که سیستم ایمنی را برای محافظت از شما در برابر حملات آینده آموزش می‌دهد.
همچنین واکسن جدید از یک نسخه زنده و اصلاح شده ویروس استفاده می‌کند اما با این وجود به این متکی نیست که بدن واکسینه شده این پاسخ ایمنی سنتی یا پروتئین‌های فعال ایمنی را داشته باشد، به همین دلیل است که می‌تواند توسط نوزادانی که سیستم ایمنی آنها توسعه نیافته است یا افرادی که از بیماری‌هایی که بر سیستم ایمنی آنها بیش از حد فشار وارد می‌کند، استفاده شود. در واقع این واکسن به مولکول‌های کوچک و خاموش کننده RNA متکی است.
01
از 01مکانیسم و کارایی واکسن مبتنی بر RNA
یک میزبان که ممکن است یک انسان، یک موش یا هر فرد آلوده دیگری باشد، RNAهای مداخله‌گر کوچکی را به عنوان پاسخ ایمنی به عفونت ویروسی تولید می‌کند. شووی دینگ، نویسنده اصلی مقاله، گفت: این RNAها ویروس را نابود می‌کنند.
دلیل اینکه ویروس‌ها با موفقیت باعث بیماری می‌شوند این است که پروتئین‌هایی تولید می‌کنند که پاسخ RNAi میزبان را مسدود می‌کند. اگر ما یک ویروس جهش یافته بسازیم که نتواند پروتئینی را برای سرکوب RNAi ما تولید کند، می‌توانیم ویروس را ضعیف کنیم. این فرآیند ممکن است تا حدی تکرار شود، اما پس از آن در نبرد با پاسخ RNAi میزبان شکست می‌خورد. ویروسی که به این روش ضعیف شده است می‌تواند به عنوان واکسنی برای تقویت سیستم ایمنی RNAi ما استفاده شود.
هنگامی که محققان این استراتژی را با یک ویروس موشی به نام Nodamura آزمایش کردند، آن را روی موش‌های جهش یافته فاقد سلول‌های T و B آزمایش کردند. آنها با یک تزریق واکسن کشف کردند که موش‌ها حداقل به مدت 90 روز در برابر دوز کشنده ویروس اصلاح نشده محافظت می‌شوند. توجه داشته باشید که برخی از مطالعات نشان می‌دهند که نه روز در موش تقریباً معادل یک سال انسانی است.
تعداد کمی واکسن مناسب برای استفاده در نوزادان کمتر از شش ماه وجود دارد. با این حال، حتی موش‌های تازه متولد شده نیز مولکول‌های کوچک RNAi تولید می‌کنند، به همین دلیل است که واکسن از آنها نیز محافظت می‌کند. UC Riverside اکنون یک الگو برای ایالات متحده در مورد این فناوری واکسن RNAi صادر کرده است.
در سال 2013، همین گروه تحقیقاتی مقاله‌ای منتشر کرد که نشان می‌داد عفونت‌های آنفولانزا نیز ما را وادار به تولید مولکول‌های RNAi می‌کند. به همین دلیل است که قدم بعدی محققان استفاده از همین مفهوم برای تولید واکسن آنفولانزا است تا از نوزادان محافظت شود. اگر تولید این واکسن موفقیت‌آمیز باشد، دیگر مجبور نخواهند بود به آنتی‌بادی‌های مادرشان وابسته باشند.
واکسن آنفولانزا نیز احتمالاً به شکل اسپری تحویل داده می‌شود، زیرا بسیاری از مردم از آمپول بیزارند. های می‌گوید: عفونت‌های تنفسی از طریق بینی حرکت می‌کنند، بنابراین اسپری ممکن است یک سیستم انتقال آسان‌تر باشد.
علاوه بر این، محققان می‌گویند که شانس کمی برای جهش ویروس برای جلوگیری از این استراتژی واکسیناسیون وجود دارد. ویروس‌ها ممکن است در مناطقی که توسط واکسن‌های سنتی هدف قرار نمی‌گیرند، جهش پیدا کنند. با این حال، محققان می‌گویند که کل ژنوم آنها را با هزاران RNA کوچک هدف قرار می‌دهند.
در نهایت، محققان بر این باورند که می‌توانند این استراتژی را برش و بچسبانند تا یک واکسن یکپارچه برای هر تعداد ویروس بسازند.
چندین پاتوژن شناخته شده انسانی وجود دارد مانند دانگ، سارس، کووید. همه آنها عملکردهای ویروسی مشابهی دارند.
