بر اساس یک مدل جدید آب و هوایی آب تبخیر شده از اقیانوس منجمد شمالی به دلیل گرم شدن آب و هوا به جنوب منتقل می شود و می تواند منجر به افزایش بارش برف در شمال اوراسیا در اواخر پاییز و اوایل زمستان شود.
به گزارش تکناک، این یافته ها امکان پیش بینی دقیق تر رویدادهای غیرعادی آب و هوایی را فراهم می کند.
تومونوری ساتو، دانشمند محیط زیست از دانشگاه هوکایدو در ژاپن و تیمش یک مدل جدید از مکانیسم انتقال رطوبت برچسب گذاری شده را توسعه دادند که بر مجموعه داده های تجزیه و تحلیل مجدد 55 ساله ژاپنی تکیه دارد. این مدل یک تحلیل مجدد پر زحمت از داده های آب و هوای تاریخی در سراسر جهان در طول 55 سال گذشته است. این گروه از این تجزیه تحلیل برای کالیبره کردن مدل خود در فواصل بسیار طولانی تر از آنچه تاکنون ممکن بود استفاده کردند و توانستند مکانیسم انتقال رطوبت، به ویژه در خشکی های وسیع سیبری را درک کنند.
یک تکنیک استاندارد برای تجزیه و تحلیل انتقال رطوبت “مکانیزم جابجایی رطوبت برچسب گذاری شده” است. این تکنیک یک مدل‌سازی کامپیوتری است که تکه‌های فرضی رطوبت اتمسفر را ردیابی می‌کند تا ببیندکه چگونه به اطراف منتقل می‌شوند و به دلیل شرایط آب و هوایی محلی در کجا رسوب می‌کنند. اما با افزایش فاصله تا اقیانوس، مدل‌های کامپیوتری بیش از پیش نادرست‌تر می‌شوند. به ویژه، این امر پیش بینی های کمی را دشوار می کند. بنابراین، این روش ها نتوانسته اند بارش برف در شمال اوراسیا را به طور رضایت بخشی توضیح دهند.
نتایج این مطالعه که 24 نوامبر در مجله npj Climate and Atmospheric Science منتشر شد، نشان می دهد که تبخیر آب از اقیانوس منجمد شمالی طی چهار دهه گذشته افزایش یافته است. علاوه بر این، بزرگترین تغییرات از دریاهای بارنتس و کارا در شمال غرب سیبری، و همچنین در دریاهای چوکچی و شرق سیبری در شمال شرق سیبری، در ماه های اکتبر و دسامبر سال جاری میلادی اتفاق افتاده است. اقیانوس منجمد شمالی در این زمان از سال، هنوز گرم است و سطح وسیعی از آن هنوز یخ نزده است.
این توسعه منطبق با منطقه ای است که در آن عقب نشینی یخ دریا در بازه زمانی مطالعه بیشترین میزان را داشته است.
علاوه بر این، مدل میزان تبخیر و بارش برف به‌ویژه در طول برخی رویدادهای آب و هوایی مانند سیستم‌های آب و هوایی سیکلونی را مشخص می کند که نرخ بالایی دارد. سیستم های سیکلونی مقادیر غیرعادی زیادی از رطوبت را جذب می‌کنند و آنها را به سمت جنوب اقیانوس منجمد شمالی یعنی به سیبری منتقل می‌کنند.
این مدل همچنین بینش مکانیکی دقیق و خاص را در مورد پویایی آب و هوای منطقه نشان میدهد.
با توجه به اینکه حساسیت اقیانوس منجمد شمالی در برابر گرمایش زمین دوبرابر میانگین جهانی است ،تبخیر و تغییرات بعدی در چرخه هیدرولوژیکی در شمال اوراسیا در سال‌های آتی بارزتر خواهد شد.
به گفته محققان، از آنجایی که بارش برف اغلب اثرات پایین دست رویدادهای آب و هوایی غیرعادی را به تاخیر می اندازد، انتظار می رود آگاهی از احتمال بارش برف به عنوان یک ناهنجاری به بهبود پیش بینی های فصلی آب و هوای غیرعادی کمک کند، مانند امواج گرما که خطر بالقوه آتش سوزی در جنگل های شمالی را افزایش می دهد.
بنابراین، این مطالعه یک عنصر کلیدی برای درک مکانیسم این سیستم آب و هوایی و همچنین سایر مواردی که تحت تأثیر آن هستند و در نتیجه پیش‌بینی بهتر رویدادهای غیر عادی آب و هوایی که می‌توانند برای مردم و زیرساخت‌های شهری آسیب رسان و خطرناک باشند، ارائه میدهد.
