بیابانی در در مرکز کشور مراکش به عنوان میزبان پروژه مشترک برق مراکش-بریتانیا معرفی شده که هدف آن تولید 10.5 گیگاوات انرژی تجدیدپذیر از منابع خورشیدی و بادی است.
به گزارش تکناک، در حالی که بریتانیا تحت فشار افزایش قیمت انرژی قرار دارد، یک دگرگونی بی سر و صدا در فاصله تقریباً 4000 کیلومتری در حال وقوع است تا وابستگی این کشور را به اشکال متعارف تولید برق کاهش دهد.
از این حجم تولید، 3.6 گیگاوات آن به صورت میانگین روزانه 20 ساعت به بریتانیا عرضه خواهد شد.
انرژی صفر کربن با استفاده از چهار کابل زیردریایی HVDC در مسافتی به طول 3800 کیلومتر منتقل خواهد شد و به بریتانیا کمک می کند تا 8 درصد از انرژی مورد نیاز خود را تا سال 2030 تامین کند. این پروژه همچنین شامل راه اندازی یک باتری 20 گیگاوات ساعتی برای اطمینان از تامین برق ثابت است.
چالش لجستیکی
استفاده از کابل‌های HVDC می‌تواند تضمین کند که اتلاف انرژی از انتقال با سیستم‌های معمولی جریان متناوب (AC) که می‌تواند به نزدیک 30 درصد برسد به دو درصد کاهش خواهد یافت. این پروژه همچنین طولانی‌ترین پروژه برای استفاده از چنین کابل‌های زیردریایی خواهد بود. بزرگترین شبکه از این نوع کابل ها در حال حاضر تنها 720 کیلومتر بین بریتانیا و نروژ است.
هدف این پروژه استفاده از شدت بالای تابش های خورشیدی و بادهای جریان همرفتی در بیابان برای دستیابی به تولید اسمی نیروگاه است. هزینه پیشنهادی این طرح برای ساخت تاسیسات در مساحت حدود 200 کیلومتر مربع برنامه ریزی شده است.
شرکت پشتیبان این پروژه، Xlinks، است که قبلاً قراردادی را با شبکه ملی بریتانیا برای ارائه دو اتصال 1.8 گیگاواتی در Devon امضا کرده است. این پروژه به تامین برق پاک برای بیش از هفت میلیون خانه در بریتانیا کمک می کند.
مراکش همچنین با تعیین هدف دستیابی به 52 درصد از ظرفیت انرژی خود از انرژی های تجدیدپذیر تا سال 2030، حرکت به سمت انرژی های پاک را پیش می برد.
این پروژه می تواند به بریتانیا کمک کند تا سال 2035 یک شبکه برق با کربن صفر داشته باشد تا ششمین بودجه کربن خود را تامین کند و به رقابت برای دستیابی به هدف انتشار صفر گازهای گلخانه ای تا سال 2050 برسد.
با توجه به هزینه تمام شده تولید انرژی، این شرکت ادعا می‌کند که استفاده از طرح قراردادهای متفاوت (CfD) در بریتانیا این پروژه را به جای هزینه بر بودن، به منبع درآمدزایی تبدیل می کند و انرژی را با قیمت 63.43 دلار آمریکا در مگاوات ساعت تحویل می‌دهد.
علاوه بر این این پروژه همچنین می تواند در طول 8 سال آینده حدود 10هزار شغل را مجموعا در مراکش و بریتانیا ایجاد کند.
آیا پروژه به همان اندازه سبز است که به نظر می رسد؟
مقدار منابع و انرژی مورد نیاز برای ارائه چنین پروژه‌ای در مقیاس بزرگ با باتری‌ها، کابل‌های آلومینیومی و تجهیزات خورشیدی این سوال را مطرح می‌کند که پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر این چنینی چقدر ردپای کربن را در مکان‌های مختلف خنثی می‌کنند.
بحث تخلیه کربن خروجی کشورهای پیشرفته به سایر نقاط در حال توسعه جهان با چنین پروژه هایی نیز اخیراً مورد انتقاد قرار گرفته است.
