دادههای گوشیهای هوشمند رانندگان میتواند به تشخیص زمانی که پلها نیاز به تعمیر ات فوری دارند کمک کند.
به گزارش تکناک، این سیستم میتواند دادههای مربوط به سازه پلها را به صورت زنده و ارزانتر و سریعتر از روشهای موجود در اختیار متخصصان برای تجزیه و تحلیل قرار دهد و به مهندسان کمک کند تا از فروپاشیهای فاجعهبار پل ها جلوگیری کنند.
تلفنهای هوشمند میتوانند برای نظارت بر ایمنی پلها بسیار سریعتر و ارزانتر از آنچه در حال حاضر ممکن است، مورد استفاده قرار گیرند و دادههایی را در اختیار مهندسان قرار دهند که میتوانند از آنها برای تعمیر سازهها قبل از ایجاد ناپایداری خطرناک استفاده کنند.
معمولاً وضعیت تعمیر پل ها به یکی از دو روش بررسی می شود. یا مهندسان به صورت بصری آنها را برای وجود ترک ها و خطاها بررسی می کنند یا حسگرها اطلاعات مربوط به ارتعاشات و حرکات آنها را جمع آوری می کنند. اما روش جدیدی که توسط محققان آکادمی نظامی وست پوینت و سایر دانشگاهها ابداع شده است، با جمعآوری دادههای شتابسنج از تلفنهای هوشمند موجود در خودروها در حین رانندگی از روی پلها، روش جدیدی برای نظارت بر ایمنی پل ها ابداع کرده اند.
در آزمایشهایی که شامل رانندگی از طریق پل گلدن گیت در سانفرانسیسکو و یک پل بتن مسلح در ایتالیا بود، آنها دریافتند که تنها دو گوشی هوشمند میتوانند دادههایی با دقت مشابه ۲۴۰ حسگر ثابت ارائه دهند. این تلفنها ارتعاشات طبیعی پلها را دریافت میکنند و به محققان اجازه میدهند تا تغییرات ساختاری آنها را در طول زمان بررسی کنند. تحقیقات آنها در مطالعه ای که امروزه در Communications Engineering منتشر شده است، شرح داده شده است.
محققان تخمین می زنند که نظارت با این نوع داده های گوشی های هوشمند صرفاً با کمک به خدمه تعمیر و نگهداری برای انجام تعمیرات به موقع تر پل می تواند عمر سازه را تا 30 درصد افزایش دهد،
همانطور که چند روز پیش با فروریختن پل در گجرات هند که منجر به کشته شدن 135 نفر شد، نشان داد که نگهداری پلها امری حیاتی است. . اگرچه پل ها در ایالات متحده طبق قانون ملزم به بازرسی بصری هر دو سال یکبار هستند، اما باز هم با وجود این نظارت ها فجایعی مانند فروریختن پل I-35W در مینیاپولیس در سال 2007 که منجر به کشته شدن 13 نفر و مجروح شدن 145 نفر شد هنوز هم رخ میدهد و نیاز به نظارت به پل ها با داده های تلفن همراه و یا هر سیستم نظارت ایمنی بر پل ها را توجیح پذیر می کند.
تعمیر و نگهداری پل ها گران است. 600هزار پل ماشین رو در ایالات متحده وجود دارد و سازمان هایی که مالک آنها هستند و یا از آنها نگهداری می کنند فقط با پرداخت 50هزار دلار برای تجهیزات حسگر می توانند مانع هزینه های بیشتر شوند و قطعا استفاده از داده های گوشی های هوشمند گزینه بسیار ارزان تری است.
احمد امین آکتان، استاد مهندسی عمران، معماری و محیط زیست در دانشگاه درکسل، که در این مطالعه شرکت نداشت، میگوید، با این حال، هنوز باید کار های زیادی انجام شود تا این تکنیک به واقعیت تبدیل شود. او معتقد است زمان زیادی طول خواهد کشید تا این تکنیک به طور گسترده مورد استفاده عمومی قرار گیرد.
آکتان انتظار دارد بازرسی های بصری روش اصلی نظارت بر پل ها برای 10 تا 20 سال آینده باقی بماند، زیرا هم حسگرها و هم گوشی های هوشمند می توانند داده هایی تولید کنند که تفسیر آنها از آنچه مهندسان با چشمان خود می بینند دشوارتر است. حتی چیزی معمولی مانند آب و هوا یا تغییرات بار ترافیکی میتواند بر نحوه رفتار و حرکت سازهها تأثیر بگذارد که میتواند بر دادههای جمع آوری شده از تلفن همراه تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، در هوای سردتر پلها سفت تر می شوند. اما در نهایت، او میگوید، این احتمال وجود دارد که صنعت بخواهد از ترکیبی از این مشاهدات بصری با دادههای جمعآوریشده از گوشیهای هوشمند استفاده کند.