ارتباط سردرد های مکرر با سیگار الکترونیکی

01

از 02

عوامل سبک زندگی و خطر سردرد

برای وعده‌های غذایی، شرکت‌کنندگان گزارش دادند که در هفته گذشته چند بار صبحانه خورده‌اند و چند بار با خانواده‌شان شام خورده‌اند و در مجموع 14 وعده غذایی ممکن مصرف کرده‌اند. کسانی که سردردهای مکرر را تجربه می‌کردند، به طور متوسط ​​9 وعده غذایی از این قبیل در مقایسه با میانگین 12 وعده غذایی برای کودکانی که یک یا کمتر سردرد در هفته داشتند، داشتند.

پس از تنظیم فاکتورهایی مانند سن، جنسیت، درآمد خانوار و سایر عوامل سبک زندگی، محققان به این نتیجه رسیدند که شرکت‌کنندگانی که به‌طور منظم صبحانه و همچنین شام را با خانواده‌شان می‌خورند، 8 درصد کمتر از افرادی که به‌طور منظم غذا نمی‌خورند، در معرض خطر سردردهای مکرر قرار دارند.

همچنین از شرکت‌کنندگان 12 تا 17 ساله پرسیده شد که چقدر از موادی مانند الکل، سیگار، سیگار الکترونیکی و حشیش استفاده می‌کنند. 8 درصد از شرکت‌کنندگان با سردردهای مکرر در مقایسه با 3 درصد از شرکت‌کنندگان با یک مورد یا کمتر سردرد در هفته، روزانه از سیگار الکترونیکی استفاده کردند.

پس از تعدیل سن، جنسیت، درآمد خانوار و سایر عوامل سبک زندگی، محققان به این نتیجه رسیدند که افرادی که روزانه از سیگارهای الکترونیکی استفاده می‌کنند، در مقایسه با کسانی که هرگز سیگار الکترونیکی مصرف نکرده‌اند، دو برابر احتمال سردردهای مکرر دارند.

پس از تنظیمات مشابه، محققان ارتباطی با سردرد برای خواب، زمان استفاده از صفحه نمایش و سایر مواد مصرفی پیدا نکردند.

خطر ابتلا به سردردهای مکرر در شرکت‌کنندگانی که دارای اختلالات خلقی و اضطرابی بودند، نسبت به شرکت‌کنندگانی که بدون اختلالات خلقی بودند، دو برابر بود.

02

از 02

اهمیت و محدودیت‌ها

اور گفت: ما در تحقیق خود،‌ اختلالات اضطرابی و خلقی را ارزیابی کردیم زیرا با سردرد مرتبط است و ممکن است بر رفتارهای سبک زندگی تأثیر بگذارد. این امکان وجود دارد که وعده‌های غذایی منظم خانوادگی منجر به ارتباط بیشتر در خانواده و نتایج بهتری برای سلامت روان شود که به نوبه خود ممکن است بر دفعات سردرد تأثیر بگذارد.

وی افزود: یافته‌های ما نشان می‌دهد که پرسش در مورد عوامل سبک زندگی مانند مصرف مواد ممکن است به متخصصان کمک کند مداخلات سبک زندگی را شناسایی کنند که ممکن است برای جوانان مفید باشد و ممکن است به کاهش سردردهای مکرر کمک کند.

محدودیت مطالعه این بود که شامل کودکان و نوجوانانی نمی‌شد که در خانه‌های پرورشی، موسسات، یا در مناطق حفاظت شده First Nation و سایر سکونتگاه‌های بومی در کانادا زندگی می‌کردند.