معاون شرکت AMD در حاشیه نمایشگاه کامپیوتکس ۲۰۲۳ اعلام کرد این شرکت قصد دارد پردازنده های هیبریدی برای استفاده بهینه در هوش مصنوعی تولید کند.
به گزارش تکناک، در این راستا در طول برگزاری نمایشگاه ، بازدید کنندگان فرصت بازدید از نمایندگی‌های AMD و دیدن دموی هوش مصنوعی Ryzen این شرکت را داشتند.
دیوید مک‌افی، معاون رئیس شرکت AMD و مدیر کسب‌وکار کانال مشتریان،در مصاحبه ای درباره تلاش‌های AMD در فضای AI مصرف کننده و درباره دیدگاه AMD نسبت به پردازنده‌های هیبریدی :گفت شرکتAMD نسبت به اینتل دیدگاه متفاوتی در مورد پردازنده‌های هیبریدی دارد که از پیچیدگی هایی که اینتل را مجبور به حذف پشتیبانی از AVX-512 از تراشه های خود کرد، جلوگیری می کند.
دو هفته پیش مارک پیپرمستر CTO شرکت AMD در مصاحبه ای گفت که در آینده، در پردازنده های AMD، هسته های با عملکرد بالا با هسته های کم مصرف و شتاب دهنده ترکیب خواهند شد؛ به این معنی که AMD مانند اینتل، طراحی هسته اجرایی پردازنده هیبریدی را در آینده به کار خواهد برد.
این موضوع خیلی شگفت‌انگیز نبود . ما ماه‌ها قبل، اولین نشانه های دو نوع مختلف از هسته های پردازنده را در کتابچه های راهنمایی نرم افزار AMD دیده بودیم. در ضمن، AMD با چیپ های EPYC Bergamo که هسته های Zen 4c فشرده ای را شبیه به هسته های efficiency دارند، در حال ساخت پایه های لازم برای این کار است.
چیپ‌های لپ تاپ Ryzen 7040 فعلی شرکت AMD در حال حاضر دارای طراحی هیبریدی هستند، اما نه با دو نوع مختلف از هسته‌های پردازشی CPU. به جای آن، Ryzen 7040 فقط یک نوع هسته CPU دارد که با یک موتور شتاب دهنده AI داخلی ترکیب شده است که مستقل از هسته‌های CPU و GPU عمل می‌کند. این موتور برای برخی بارهای کاری نتیجه خوبی را در حوزه استنتاج هوش مصنوعی به ارمغان می‌آورد، اما هسته‌های CPU و GPU برای سایر بارهای کاری استنتاجی مناسب‌تر هستند. بنابراین، ترفند این است که بارهای کاری مختلف هوش مصنوعی را به سمت هسته های درست هدایت کنید تا بهترین عملکرد و بازده انرژی را استخراج کنید.
افزودن هسته‌های پردازشی performance و efficiency به این ترکیب، گزینه‌ای دیگر از محاسبات برای بارهای کاری استنتاج هوش مصنوعی به ارمغان خواهد آورد. من از مک‌افی پرسیدم که از نظر مفهومی ممکن است هسته‌های efficiency برای AI بهتر باشند تا یک قطعه سخت افزار اختصاصی (موتور AI). مک‌افی توضیح داد که تمرکز دقیق موتور AI بر روی عملیات خاص AI، مزیت کارآیی را نسبت به هر پردازش عمومی CPU – حتی یک هسته efficiency – به دنبال دارد.
دیوید مک‌افی درباره تراشه‌های هیبریدی اینتل گفت :این پردازنده ها دارای دو نوع هسته هستند، هر کدام با طراحی ریز معماری خودش. این وضعیت مشکلات جالبی را به وجود آورده است: هسته‌های performance اینتل، پشتیبانی AVX-512 را دارند، اما هسته‌های efficiency کوچک‌تر، این قابلیت را ندارند. این باعث شد که اینتل پشتیبانی از AVX-512 را به طور کامل(در نهایت به صورت اجباری) غیرفعال کند و در نتیجه تراشه خود را ضعیفتر کند و قسمت مهم تراشه را هدر بدهد.
مک‌افی درباره رویکرد طراحی هیبریدی AMD ادامه داد: آنچه که من می‌گویم این است که فکر می‌کنم رویکردی که ما به آن فکر می‌کنیم، رویکرد دو نوع هسته پرفورمنس و افیشنسی بسیار متفاوت با پشتیبانی ISA و IPC و قابلیت‌های بسیار متفاوت، لزوماً رویکرد درستی نیست. فکر می‌کنم این رویکرد همچنین پیچیدگی بیشتری درباره محل اجرای می‌تواند به دنبال داشته باشد، و در حالی که به گزینه‌های مختلفی برای طراحی هسته‌ها نگاه کرده‌ایم، این رویکردی نیست که ما در پی آن هستیم.
مک‌افی اظهار داشت: من فکر می‌کنم که هر چه بیشتر این را در طول زمان به بازار عرضه کنیم، به رویکردی خواهیم رسید که مزایای استفاده از هسته‌های مختلف را در نظر می‌گیرد، اما این رویکرد از دید کاربران به صورت همگن‌تر برای اجرای برنامه‌ها پیاده‌سازی خواهد شد.
ما قبلاً می‌دانستیم که هسته‌های efficiency در Zen 4C AMD، که در تراشه‌های سرور Bergamo آینده استفاده خواهند شد، همان دستورالعمل‌هایی مانند AVX-512 را که در هسته‌های performance پرچمدار وجود دارد، پشتیبانی خواهند کرد. با این حال، سلسله مراتب حافظه آنها کاهش داده خواهد شد تا مصرف فضای تراشه را کاهش دهد. هدف از داشتن IPC یکسان در هسته‌های performance و efficiency ، بسیار مهم است. در مقابل، هسته‌های efficiency اینتل IPC پایین‌تری نسبت به هسته‌های performance خود دارند (این ممکن است در اهداف دیگر e-core های آن مانند Sierra Forest تأثیر بگذارد).
مک‌افی اظهار کرد: اولاً، ISA که در همه هسته‌هایی که بار کاری روی آنها اجرا می‌شود، یکسان باشد، مزیت های قابل توجهی دارد. و حتی وقتی به یک CPU دسکتاپ Ryzen نگاه می‌کنید، نحوه نصب برنامه زمان‌بندی ویندوز، امکان شناسایی هسته‌هایی که سریعتر و کندتر هستند و و بسته به رتبه یا توانایی در یک CPU، رشته ها را به هسته های مختلف هدایت کنید؛ این یک تکنیک به خوبی تثبیت شده است که ما مدت زیادی از آن استفاده کرده ایم. به نظر ما، این موضوع منجر به استفاده از یک مکانیزم می‌شود که قابلیت هسته‌ها یکنواخت تر و سازگارتر است.
مک‌افی نتیجه گیری کرد: این روشی آزموده‌شده برای به دست آوردن چندین نوع مختلف هدف گیری هسته در یک طرح است. فکر می‌کنم رویکرد اینتل پیچیدگی بسیاری را در روش عملیاتی خود به وجود می‌آورد. و فکر می‌کنیم تحلیل ما همین را نشان داده است.
برخلاف Papermaster، مک‌افی در مورد اینکه هیبریدی به Ryzen خواهد آمد زمان عرضه آن را تأیید نمی‌کند و ما نمی‌دانیم AMD اولین معماری هیبریدی خود را با Ryzen در کجا معرفی خواهد کرد، چه با یک APU یکپارچه یا یکی از مدل های مبتنی بر چیپلت آن. با این حال، روشن است که AMD در آینده‌ای هیبریدی را تصور می‌کند که باعث از بین رفتن تناقضاتی شود که ما در تصمیمات طراحی اینتل پشت پردازنده‌های Alder و Raptor Lake دیده‌ایم.
از طرف دیگر، می‌توان استدلال کرد که رویکرد اینتل در داشتن یک ریزمعماری جداگانه به منظور عملکرد با توان کمتر، رویکرد بهتری است، البته در صورت همراهی با پشتیبانی یکنواخت ISA برای هر دو نوع هسته. اگر اینتل مسأله عدم تطابق ISA خود را با Meteor Lake اصلاح کرده و پشتیبانی از AVX-512 را برای هر دو نوع هسته حفظ کرده باشد، می تواند یک ترکیب قدرتمند نیز باشد.
در هر صورت، واضح است که AMD با یک طراحی هیبریدی دومین شرکت خواهد بود که این نوع پردازنده ها را به بازار عرضه می کند، اما با رویکردی بسیار متفاوت به آن نگریسته‌است. زمان نشان خواهد داد که هر دو تکنیک چگونه در بنچمارک ها عمل خواهند کرد.
