تحقیقات جدید نشان می دهد که آموزش روزانه ذهن آگاهی در خانه به کاهش استرس و احساسات منفی کودکان کمک می کند.
به گزارش تکناک، محققان MIT گزارش می دهند که کودکانی که به مدت 40 روز از یک برنامه ذهن آگاهی در خانه استفاده می کردند، در چندین جنبه از سلامت روان از جمله کاهش استرس و احساسات منفی مانند تنهایی و ترس، پیشرفت هایی را نشان دادند.
بسیاری از مطالعات نشان دادهاند که تمرین ذهنآگاهی که به عنوان پرورش توجه آزادانه به لحظه حال تعریف میشود، برای کودکان فوایدی دارد. تابحال کودکانی که آموزش تمرکز حواس را در مدرسه دریافت می کنند، بهبودهایی در توجه و رفتار و همچنین سلامت روانی بیشتر نشان داده اند.
وقتی همهگیری ویروس کووید-19 در سال 2020 آغاز شد و میلیونها دانشآموز را از مدرسه به خانه فرستاد، گروهی از محققان MIT به این فکر افتادند که آیا شیوههای ذهنآگاهی مبتنی بر برنامه از راه دور میتواند مزایای مشابهی را ارائه دهد.
در مطالعهای که در سالهای 2020 و 2021 انجام شد، آنها گزارش دادند که کودکانی که به مدت 40 روز از یک برنامه ذهنآگاهی در خانه استفاده میکردند، در چندین جنبه از سلامت روان از جمله کاهش استرس و احساسات منفی مانند تنهایی و ترس، بهبودهایی نشان دادند.
به گفته محققان، یافتهها نشان میدهد که مداخلات ذهنآگاهی مبتنی بر برنامه از راه دور، که به طور موثر میتواند به تعداد بیشتری از کودکان نسبت به رویکردهای مبتنی بر مدرسه دسترسی پیدا کند، میتواند مزایای سلامت روانی را ارائه دهد.
فهرست مطالب
حمایت از تحقیقات در مورد ذهن آگاهی
جان گابریلی، نویسنده ارشد این مطالعه میگوید: شواهد علمی در حال رشد و قانعکنندهای وجود دارد که نشان میدهد ذهن آگاهی میتواند از بهزیستی ذهنی حمایت کند و سلامت روان را در کودکان و بزرگسالان مختلف ارتقا دهد.
محققان در آزمایشگاه گابریلی اخیرا گزارش دادند که کودکانی که سطح هوشیاری بالاتری از خود نشان میدهند، از نظر عاطفی نسبت به تأثیرات منفی همهگیری ویروس کرونا انعطافپذیرتر هستند.
ایزاک تروز، دانشجوی فارغ التحصیل MIT که سرپرست این پروژه است، می گوید: تا حدی، تأثیر کووید خارج از کنترل شما به عنوان یک فرد است، اما توانایی شما برای پاسخ و تفسیر آن ممکن است چیزی باشد که ذهن آگاهی می تواند به آن کمک کند.
تاب آوری در دوران همه گیری
پس از شروع همهگیری ویروس کرونا در اوایل سال 2020، آزمایشگاه گابریلی تصمیم گرفت تأثیرات ذهنآگاهی را بر روی کودکانی که مجبور به ترک مدرسه و فاصله از دوستانشان بودند، بررسی کند. در مطالعهای که در ماه جولای در مجله PLOS One منتشر شد، محققان بررسی کردند که آیا تمرکز حواس میتواند تابآوری کودکان را در برابر احساسات منفی ناشی از بیماریهای همهگیر، مانند ناامیدی و تنهایی، افزایش دهد.
محققان با کار روی دانشآموزان بین 8 تا 10 سال، ذهنآگاهی این کودکان را با استفاده از یک ارزیابی استاندارد که تمایل آنها به سرزنش کردن خود، نشخوار افکار منفی و سرکوب احساسات آنها را نشان میدهد، اندازهگیری کردند.
محققان همچنین از کودکان سؤالاتی در مورد میزان تأثیر این بیماری همه گیر بر جنبه های مختلف زندگی آنها و همچنین سؤالاتی برای ارزیابی میزان اضطراب، افسردگی، استرس و احساسات منفی آنها مانند نگرانی یا ترس پرسیدند.
در میان کودکانی که بالاترین سطح ذهن آگاهی را از خود نشان دادند، هیچ ارتباطی بین میزان تأثیر بیماری همه گیر بر آنها و احساسات منفی وجود نداشت. با این حال، در کودکان با سطوح پایینتر ذهنآگاهی، ارتباط قوی بین تأثیر کووید-19 و احساسات منفی وجود داشت.
کودکان در این مطالعه هیچ نوع آموزش ذهن آگاهی ندیده بودند، بنابراین پاسخ های آنها نشان دهنده تمایل آنها به ذهن آگاهی در زمانی است که به سؤالات محققان پاسخ می دادند. یافتهها نشان میدهد که کودکانی که سطح هوشیاری بالاتری دارند، کمتر درگیر احساسات منفی میشوند یا خود را به خاطر چیزهای منفی که در طول همهگیری تجربه کردهاند، کمتر سرزنش میکنند.
تروز می گوید: این مقاله بهترین تلاش ما برای بررسی ذهن آگاهی به طور خاص در زمینه کووید و فکر کردن در مورد عواملی بود که ممکن است به کودکان کمک کند تا با شرایط در حال تغییر سازگار شوند. نکته اولیه این نیست که ما نباید نگران بیماری های همه گیر باشیم، زیرا می توانیم فقط با یاد دادن تمرکز به بچه ها کمک کنیم. مردم زمانی که در شرایطی باشند که میدانند تحت حمایت هستند و در خانواده هایی باشند که از آنها حمایت می کنند، می توانند انعطاف پذیر باشند.
مداخلات از راه دور
محققان با بررسی اینکه آیا یک مداخله مبتنی بر اپلیکیشن از راه دور میتواند به طور موثر ذهنآگاهی را افزایش دهد و سلامت روان را بهبود بخشد، مطالعهی دیگری انجام دادند. محققان آزمایشگاه گابریلی قبلا نشان داده بودند که دانشآموزانی که در دوره راهنمایی آموزش تمرکز حواس دیده بودند، عملکرد تحصیلی بهتری از خود نشان دادهاند، تعلیق کمتری دریافت کردهاند و استرس کمتری را نسبت به افرادی که این آموزش را ندیده بودند، گزارش کردهاند.
برای مطالعه جدید که در مجله Mindfulness گزارش شد، محققان با همان کودکانی که برای مطالعه PLOS One استخدام کرده بودند، کار کردند و آنها را به سه گروه از حدود 80 دانش آموز تقسیم کردند.
یک گروه از طریق اپلیکیشنی که توسط Inner Explorer ایجاد شده بود، آموزش ذهن آگاهی دیدند که یک سازمان غیرانتفاعی است که برنامه های مدیتیشن مبتنی بر مدرسه را توسعه می دهد. به این کودکان آموزش داده شد که پنج روز در هفته در تمرینات تمرکز حواس از جمله تمرینات تمدد اعصاب، تمرینات تنفسی و سایر اشکال مدیتیشن شرکت کنند.
برای مقایسه، از دو گروه دیگر خواسته شد تا از اپلیکیشنی برای گوش دادن به کتاب های صوتی (غیر مرتبط با ذهن آگاهی) استفاده کنند. به یک گروه یک اپلیکیشن کتاب صوتی داده شد و تا با سرعت خودشان کتابها را گوش کنند، در حالی که گروه دیگر جلسات مجازی هفتگی یک به یک با یک مشاور داشتند.
در ابتدا و انتهای مطالعه، محققان سطوح ذهن آگاهی هر یک از شرکت کنندگان را به همراه معیارهای سلامت روانی مانند اضطراب، استرس و افسردگی ارزیابی کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که در هر سه گروه، سلامت روان در طول مطالعه هشت هفته ای بهبود یافت و هر گروه نیز افزایش در ذهن آگاهی و اجتماعی بودن (درگیر شدن در رفتار مفید) را نشان از خود داد.
علاوه بر این، کودکان در گروهی که تحت ذهن آگاهی بودند، بهبودهایی را از خود نشان دادند که سایر گروه ها نداشتند، از جمله کاهش قابل توجه استرس. محققان کشف کردند که والدین در گروهی که تحت ذهن آگاهی بودند، گزارش کردند که فرزندانشان کاهش قابل توجهی در احساسات منفی مانند خشم و غم و اندوه را تجربه کردند. دانش آموزانی که بیشتر روزها تمرینات ذهن آگاهی را انجام دادند، بیشترین فواید را نشان دادند.
محققان از مشاهده اینکه هیچ تفاوت معناداری در مقیاس های اضطراب و افسردگی بین گروه تحت ذهن آگاهی و گروهی که کتاب صوتی میخواندند، وجود ندارد، شگفت زده شدند. آنها فرض می کنند که ممکن است این مسئله به این دلیل باشد که دانش آموزانی که با یک مشاور تعامل داشتند، تأثیرات مفیدی را بر سلامت روان خود نیز تجربه کردند.
به گفته محققان، در مجموع یافتهها نشان میدهد که آموزش تمرکز حواس از راه دور و مبتنی بر اپلیکیشن ارزش دارد، بهویژه اگر کودکان به طور مداوم در تمرینها شرکت کنند و از طرف والدین تشویق شوند. همچنین برنامه ها توانایی دسترسی به تعداد بیشتری از کودکان را نسبت به برنامه های مدرسه ای ارائه می دهند که به آموزش و منابع بیشتری نیاز دارند.
راههای بسیار خوبی برای گنجاندن آموزش ذهنآگاهی در مدارس وجود دارد، اما به طور کلی، استفاده از برنامههای تلفن همراه بهتر است چون منابع فشردهتر هستند. بنابراین از نظر مقیاس پذیری خالص و مقرون به صرفه بودن، برنامه های تلفن همراه مفید هستند. یکی دیگر از چیزهای خوب در مورد برنامهها این است که بچهها میتوانند با سرعت خودشان پیش بروند و تمرینهایی را که دوست دارند، تکرار کنند، بنابراین آزادی انتخاب بیشتری وجود دارد.