مغزهای بزرگتر، نشان دهنده سلامت بهتر مغز و عملکرد شناختی هستند.بررسی ها نشان می دهد از دهه ۱۹۳۰ تاکنون، مغز انسان در حال بزرگتر شدن بوده است.
به گزارش تکناک، اکنون، یک مطالعه جدید نشان می دهد که این موضوع چگونه بر خطر ابتلا به زوال عقل، به ویژه بیماری آلزایمر، تأثیر می گذارد.
در سال ۲۰۲۰، بیش از ۵۵ میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی می کردند و انتظار می رود این تعداد هر ۲۰ سال دو برابر شود. با این حال، افزایش تعداد افراد مبتلا به این بیماری احتمالاً بازتابی از پیر شدن جمعیت و عمر طولانی تر ماست.
مطالعه ای که در سال ۲۰۱۶ با بودجه مؤسسه ملی بهداشت (NIH) تأمین شد، نشان داد که از دهه ۱۹۷۰ موارد جدید گزارش شده زوال عقل به طور مرتب کاهش یافته است، به طور متوسط ۲۰ درصد در هر دهه.
اما چه چیزی به این کاهش کمک می کند؟ مطالعه سال ۲۰۱۶ تأثیر تحصیلات را در کنار سایر عوامل بر خطر زوال عقل بررسی کرد و دریافت که تا دهه ۲۰۰۰، میزان ابتلا در افرادی که حداقل دیپلم دبیرستان داشتند نسبت به دهه ۷۰، ۴۴ درصد کاهش یافته است. در حالی که این مطالعه به ارتباط بین تحصیلات و زوال عقل اشاره کرد، اما به علل احتمالی آن نپرداخت.
مطالعه جدیدی که توسط دانشگاه کالیفرنیا، دیویس انجام شده است، ممکن است توضیحی داشته باشد: مغزهای ما به سادگی اکنون بزرگتر هستند.
چارلز دِکارلی، استاد مغز و اعصاب، مدیر مرکز تحقیقات بیماری آلزایمر دانشگاه کالیفرنیا، دیویس و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: “به نظر می رسد دهه تولد فرد بر اندازه مغز و به طور بالقوه سلامت بلندمدت مغز تأثیر می گذارد.” “ژنتیک نقش مهمی در تعیین اندازه مغز دارد، اما یافته های ما نشان می دهد که تأثیرات خارجی – مانند عوامل بهداشتی، اجتماعی، فرهنگی و آموزشی – نیز ممکن است نقش داشته باشند.”
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، دیویس در مطالعه جدید از همان مجموعه داده مطالعه قبلی، یعنی مطالعه قلب فرامینگهام (FHS) استفاده کردند. این مطالعه جمعیتی مبتنی بر جامعه که در سال ۱۹۴۸ آغاز شد، با بررسی بیش از ۱۵۰۰۰ نفر از ساکنان فرامینگهام، ماساچوست، به مدت سه نسل از شرکت کنندگان برای تعیین روند سلامت قلب و مغز انجام شد.
بین سال های ۱۹۹۹ و ۲۰۱۹، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) مغز روی شرکت کنندگان FHS انجام شد و محققان اسکن های ۳۲۶۶ فرد (۵۳ درصد زن، ۴۷ درصد مرد) متولد بین ۱۹۳۰ و ۱۹۷۰ را بررسی کردند. هیچ یک از شرکت کنندگان دچار نقص شناختی یا سابقه سکته مغزی که خطر زوال عقل را افزایش می دهد، نبودند.
زمانی که محققان اسکن های مغزی افراد متولد دهه ۱۹۳۰ را با گروه متولد دهه ۱۹۷۰ مقایسه کردند، افزایش تدریجی اما مداوم در اندازه چندین ساختار مغزی را مشاهده کردند. به عنوان مثال، حجم داخل جمجمه (ICV) یا حجم داخل جمجمه (جمجمه) به طور متوسط از ۱۲۳۴ میلی لیتر در دهه ۱۹۳۰ به ۱۳۲۱ میلی لیتر در دهه ۱۹۷۰ افزایش یافته است – یعنی ۶.۶ درصد افزایش.
اگرچه افراد در دهه ۱۹۷۰ نسبت به دهه ۱۹۳۰ قد بلندتر بودند، اما پس از تنظیم قد، تفاوت در ICV همچنان باقی ماند. مطالعات نشان داده اند که ICV بزرگتر نشان دهنده “ذخیره مغزی” بزرگتر است که می تواند در برابر زوال عقل از فرد محافظت کند.
افزایش اندازه در ماده سفید و خاکستری قشر مغز نیز مشاهده شد. ماده خاکستری سطح بیرونی مغز (قشر) است و برای عملکردهای ذهنی، حافظه، احساسات و حرکت اهمیت دارد. چندین بیماری از جمله سکته مغزی، پارکینسون و آلزایمر می توانند بر ماده خاکستری تأثیر بگذارند.
ماده سفید زیر ماده خاکستری قرار دارد و حاوی میلیون ها دسته از الیاف عصبی است (سفید به دلیل عایق الکتریکی، میلین، که الیاف را می پوشاند، است). محققان بین دهه 1930 و 1970 حجم 7.7 درصد بیشتر ماده سفید و 2.2 درصد حجم بیشتر ماده خاکستری قشر را مشاهده کردند. همچنین حجم هیپوکامپ که وظیفه اصلی آن نگهداری خاطرات کوتاه مدت و انتقال آنها به حافظه بلند مدت است، 5.7 درصد افزایش یافت. و سطح قشر مغز، که لایه چروکیده و قابل مشاهده ماده خاکستری است، 14.9 درصد افزایش یافته است.
دکتر دک آرلی گفت: «ساختارهای بزرگتر مغز مانند آنچه در مطالعه ما مشاهده شد، ممکن است نشاندهنده بهبود رشد مغز و سلامت بهتر مغز باشد. ساختار بزرگتر مغز نشاندهنده ذخیره مغزی بزرگتر است و ممکن است اثرات دیرهنگام بیماریهای مغزی مرتبط با سن مانند آلزایمر و زوال عقل مرتبط را کاهش دهد.»
محققان با اذعأن به تأثیر قابل توجه ژنتیک، معتقدند که یافتههای آنها نشان میدهد که تأثیرات محیطی در اوایل زندگی به احتمال زیاد به ساختارهای بزرگتر مغز و کاهش خطر زوال عقل کمک میکند. آنها می گویند افزایش اندازه مغزی که مشاهده کردند به احتمال زیاد نشان دهنده بهبود سلامت، تحصیلات و عوامل اجتماعی-فرهنگی از دهه 1930 به بعد، و همچنین بهبود عوامل خطر قابل اصلاح زوال عقل مانند بیماری قلبی، فشار خون بالا، چاقی، ورزش و دیابت است.
با این حال، یکی از محدودیتهای این مطالعه این است که گروه FHS عمدتاً سفیدپوست غیر اسپانیایی تبار، سالم و تحصیلکرده هستند. بنابراین، نماینده کل جمعیت ایالات متحده نیست. با این حال، در مقابل این محدودیت، طراحی مطالعه قرار دارد که تعداد زیادی از شرکت کنندگان را در طول بخش عمده ای از عمر آنها دنبال کرده و تقریباً 80 سال از تاریخ تولد را در بر می گیرد.
