آرتروز وضعیتی است که باعث التهاب، تورم و درد در مفاصل و بافت های اطراف می شود. بیش از 100 نوع مختلف آرتروز وجود دارد و استئوآرتریت آرتروز شایع ترین شکل آن است.
به گزارش تکناک، علائم و نشانه ها بسته به نوع آرتروز متفاوت است، اما علائم معمولی شامل درد، تورم و سفتی با کاهش توانایی حرکت مفصل آسیب دیده است.
حدود 58.5 میلیون آمریکایی به آرتروز مبتلا هستند. اگرچه محققان علت دقیق همه انواع آرتروز را نمی دانند، اما عوامل خاصی می توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. خوشبختانه گزینه های درمانی زیادی برای کمک به کاهش درد و کند کردن پیشرفت تخریب مفصل وجود دارد.
انواع آرتروز
آرتروز یک اصطلاح کلی است که شرایطی را توصیف می کند که باعث درد، سفتی و تورم در مفاصل بدن شما می شود. مفصل ناحیه ای از بدن است که در آن دو استخوان برای ایجاد حرکت در تماس با هم هستند. بیش از 100 نوع آرتروز وجود دارد که هر کدام علت منحصر به فردی دارند.
شایع ترین انواع آرتروز عبارتند از:
- استئوآرتریت (OA): OA شایع ترین شکل آرتروز است. در OA، غضروف بین مفاصل به آرامی شروع به تجزیه می کند. با گذشت زمان، مفاصل باریک تر می شوند و باعث درد، سفتی و تورم می شوند.
- آرتروز روماتوئید (RA): RA یک بیماری خود ایمنی و التهابی است که در آن سیستم ایمنی بدن به سلول های سالم حمله می کند و باعث التهاب می شود. اگرچه ممکن است در سایر نواحی بدن نیز اتفاق بیفتد، اما آرتروز روماتوئید معمولاً مفاصل دست، مچ دست و زانو را درگیر می کند.
- نقرس: نقرس یک آرتروز التهابی است که زمانی اتفاق می افتد که اسید اوریک بیش از حد در بدن انباشته شود. این نوع آرتروز معمولاً یک مفصل را در یک زمان تحت تأثیر قرار می دهد و اغلب انگشت شست پا را تحت تأثیر قرار می دهد.
- آرتروز نوجوانان: این نوع آرتروز به عنوان آرتروز دوران کودکی نیز شناخته می شود و کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری می تواند باعث آسیب دائمی به مفاصل شود.
- اسپوندیلیت آنکیلوزان: این نوع آرتروز باعث التهاب در امتداد مفاصل و رباط های ستون فقرات می شود.
- آرتروز پسوریاتیک: آرتروز پسوریاتیک مفاصل و مناطقی که تاندون و رباط ها به استخوان متصل می شوند را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری مربوط به پسوریازیس است که یک بیماری التهابی است که می تواند باعث ایجاد لکه های برجسته و پوسته پوسته روی پوست شود.
- آرتروز واکنشی: این بیماری ناشی از عفونت در جای دیگری از بدن است. علائم این نوع آرتروز معمولاً تا پس از بهبودی از بیماری اولیه ظاهر نمی شوند.
علائم آرتروز
علائم رایج آرتروز شامل تورم، درد، سفتی و کاهش توانایی حرکت مفاصل است. این علائم می توانند خفیف شروع شوند و با گذشت زمان دردناک تر شوند. همچنین علائم آرتروز می توانند بیایند و بروند. قسمتی از بدن که در آن آرتروز برای اولین بار ظاهر می شود، به نوع آرتروز بستگی دارد.
- علائم آرتروز استئوآرتریت
OA به صورت درد در مفاصل لگن، دست ها و زانوها ظاهر می شود. همچنین می تواند باعث تورم و سفتی شود. با پیشرفت بیماری، این نوع آرتروز می تواند منجر به کاهش دامنه حرکتی شود.
- علائم آرتروز روماتوئید
RA به صورت درد، سفتی، حساسیت و تورم در مفاصل متعدد ظاهر می شود. به طور معمول، RA در دست ها، مچ دست و زانو ظاهر می شود. همچنین افراد مبتلا به RA ممکن است کاهش وزن، تب، خستگی یا ضعف را تجربه کنند.
- علائم آرتریت نوجوانان
کودکان مبتلا به آرتروز نوجوانان ممکن است درد مفاصل، تورم، سفتی و خستگی داشته باشند. آنها همچنین ممکن است از دست دادن اشتها و مشکل در راه رفتن، لباس پوشیدن و بازی کردن را تجربه کنند. علائم آرتروز نوجوانی می تواند عود کنند، به این معنی که دوره هایی وجود دارد که علائم بدتر می شوند و دوره هایی وجود دارد که بهبود می یابند.
- علائم نقرس
علائم نقرس به صورت تورم، قرمزی و گرما در مفاصل آسیب دیده ظاهر می شود. معمولا علائم در شست پا، مچ پا و زانو ایجاد می شود.
علائم نقرس معمولاً به طور ناگهانی شروع می شود و می تواند برای روزها یا هفته ها ادامه یابد. این نوع آرتروز می تواند هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها بدون هیچ علامتی در فرد وجود داشته باشد.
- علائم اسپوندیلیت آنکیلوزان
درد و سفتی در ناحیه کمر و لگن شایع ترین علائم اسپوندیلیت آنکیلوزان است. درد با دوره های عدم تحرک بدتر می شود. حرکت و ورزش می تواند به بهبود علائم کمک کند.
- آرتروز پسوریاتیک
علائم آرتروز پسوریاتیک شامل سفتی، درد و تورم مفاصل آسیب دیده و همچنین تورم انگشتان دست و پا است. کاهش دامنه حرکتی، تغییر ناخن و قرمزی چشم نیز از علائم احتمالی این نوع آرتروز است.
افراد مبتلا به آرتروز پسوریاتیک معمولاً ابتدا به پسوریازیس مبتلا می شوند که به صورت لکه های برجسته و پوسته پوسته روی پوست ظاهر می شود. با این حال، ممکن است آرتروز پسوریاتیک بدون ایجاد یا مشاهده علائم پسوریازیس باشد.
گفتنی است که شدت علائم پسوریازیس روی پوست منعکس کننده شدت آرتروز در مفاصل نیست.
- علائم آرتروز واکنشی
علائم آرتروز واکنشی شامل درد مفاصل، تورم و سفتی مفاصل آسیب دیده است. این نوع آرتروز معمولاً مفاصل یک طرف بدن را درگیر می کند و در زانوها و مچ پا شایع است. علائم ممکن است شامل درد کمر و باسن، درد پا و پاشنه و درد و تورم در انگشتان دست و پا باشد.
علائم آرتروز واکنشی می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و به طور معمول یک تا شش هفته پس از بیماری شروع می شود.
چه چیزی باعث آرتروز می شود؟
محققان هنوز علت دقیق بروز هر نوع آرتروز را نمی دانند. در بسیاری از موارد، آرتروز ناشی از التهاب بین ناحیهای که دو استخوان به هم میرسند که به آنها مفصل می گویند، میشود. التهاب می تواند منجر به آسیب و حتی تخریب استخوان شود.
انواع خاصی از آرتروز مانند روماتوئید و پسوریاتیک، می توانند به سایر نواحی بدن که التهاب می تواند باعث آسیب شود مانند چشم ها، قلب و پوست پیشرفت کند.
برخی از انواع آرتروز علت واضحی دارند. به عنوان مثال، اسید اوریک بیش از حد در بدن منجر به نقرس می شود و برخی عفونت ها نیز می توانند باعث آرتروز واکنشی شوند.
آرتروز معمولاً در جمعیت مسنتر شایعتر است. با این حال این بیماری می تواند در افراد جوان تر و در برخی موارد در کودکان نیز ایجاد شود. آرتروز در زنان بیشتر از مردان شایع است.
عوامل خطرناک
برخی از عوامل خطرناک، خارج از کنترل شما هستند در حالی که برخی دیگر ممکن است قابل تغییر باشند، به این معنی که ممکن است بتوانید اقداماتی را برای کاهش خطر انجام دهید. عوامل خطرناک برای ابتلا به آرتروز عبارتند از:
- سیگار کشیدن
- داشتن ژنتیک خاص
- ابتلا به یک یا چند بیماری
- آسیب رساندن به مفصل
- زن بودن
- اضافه وزن داشتن
- مسن بودن
- کار در مشاغلی که شامل خم شدن و کار زیاد کشیدن از مفاصل است
آرتروز چگونه تشخیص داده می شود؟
آرتروز انواع مختلفی دارد و تشخیص آنها معمولاً مستلزم درک تاریخچه کامل پزشکی شما است. پزشک شما سوالاتی را برای تعیین شروع علائم و سابقه خانوادگی بیماری از شما می پرسد. در مرحله بعد، آنها یک معاینه فیزیکی به منظور بررسی وجود مایعات در اطراف مفاصل، گرما یا قرمزی یا مشکلات حرکت مفاصل انجام می دهند.
پس از این، پزشک شما ممکن است آزمایش های زیرا را به شما تجویز کند:
- آزمایش خون: این آزمایش می تواند به تعیین انواع خاصی از آرتروز التهابی مانند RA کمک کند.
- آزمایش مایعات: در این آزمایش، پزشک مقدار کمی مایع را از مفصل خارج میکند تا وجود اسید اوریک را بررسی کند. به این حالت آسپیراسیون مفصل نیز می گویند.
- نمونه برداری: در نمونه برداری پوست یا عضله، پزشک نمونهای را برای آزمایش اشکال مختلف نوع آرتروز میگیرد.
- اشعه ایکس: پزشک از یک آزمایش تصویربرداری برای بررسی علائم التهاب، فرسایش یا آسیب روی مفاصل استفاده می کند.
درمان آرتروز
هیچ درمانی برای آرتروز وجود ندارد. هدف از درمان آرتروز کاهش درد و التهاب، بهبود عملکرد و جلوگیری از آسیب بیشتر مفاصل است. هر نوع آرتروز دارای درمان های منحصر به فردی است که پزشک شما برای درمان بیماری شما استفاده می کند.
برخی از گزینه های درمانی استاندارد برای آرتروز عبارتند از:
- ورزش های هوازی مانند پیاده روی، تمرینات قدرتی و تمرینات دامنه حرکتی
- فیزیوتراپی به منظور بهبود تحرک و بازگرداندن استفاده از مفصل آسیب دیده، افزایش قدرت و حفظ توانایی انجام فعالیت های روزمره.
- استفاده از داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول) و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) به منظور کاهش درد
- داروهای تجویزی خاصی بسته به نوع آرتروز، مانند استروئیدها، داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) و داروهای بیولوژیک
- طب سوزنی برای کاهش درد و بهبود عملکرد در افراد مبتلا به درد متوسط تا شدید. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا نتایج را ببینید.
- ماساژ برای تسکین درد. البته این ماساژ باید توسط یک فیزیوتراپیست که تجربه درمان افراد مبتلا به آرتروز را دارد، انجام شود.
چگونه از عود و پیشرفت آرتروز جلوگیری کنیم؟
شما همیشه نمی توانید از پیشرفت آرتروز جلوگیری کنید. با این حال، تشخیص زودهنگام و درمان می تواند از آسیب به مفاصل شما جلوگیری یا کاهش دهد. همچنین می توانید اقداماتی را برای جلوگیری از عود این بیماری انجام دهید، مانند اجتناب از هر گونه حرکات زیاد یا مکرر.
سایر اقدامات برای پیشگیری یا کاهش عود آرتروز عبارتند از:
- فعالیت بدنی: عدم تحرک می تواند باعث سفتی مفاصل شود. فعالیت بدنی به جلوگیری از سفتی مفاصل و حفظ دامنه حرکتی کمک می کند. فعالیت هایی مانند پیاده روی یا شنا اغلب برای آرتروز مفید هستند.
- به حداقل رساندن استرس: تمرین تکنیک های آرامش بخش مانند مدیتیشن می تواند به کاهش استرس کمک کند، که ممکن است به مدیریت درد کمک کند.
- استفاده از یخ و گرما: گرما می تواند به کاهش درد مفاصل و شل شدن عضلات منقبض کمک کند. سرما می تواند به کاهش التهاب و کاهش درد کمک کند.
- حفظ وزن مطلوب: وزن اضافی می تواند باعث فشار بر روی مفاصل شما مانند مفاصل باسن و زانو شود. حفظ وزن مناسب می تواند درد را تسکین دهد و عملکرد مفصل را بهبود بخشد.
بیماری های مرتبط
ممکن است با یا در نتیجه آرتروز برخی بیماری ها به دلایل مختلفی ایجاد شوند. انواع مختلف آرتروز نیز می تواند به روش های منحصر به فردی بر بدن تأثیر بگذارد و منجر به عوارض دیگری شود.
- پوکی استخوان: افراد مبتلا به آرتروز التهابی بیشتر احتمال دارد پوکی استخوان را تجربه کنند، وضعیتی که به دلیل التهاب باعث تحلیل و ضعف استخوان می شود.
- بیماری ریوی: افراد مبتلا به آرتروز روماتوئید بیشتر احتمال دارد که بیماری های ریوی، از جمله بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) را تجربه کنند.
- بیماری های قلبی: افراد مبتلا به آرتروز التهابی بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی هستند زیرا التهاب می تواند باعث باریک شدن رگ های خونی شود.
- دیابت: افراد مبتلا به آرتروز التهابی بیشتر در معرض ابتلا به دیابت هستند و همچنین احتمال دارد نوروپاتی دیابتی یا آسیب به اعصاب را نیز تجربه کنند.
زندگی با آرتروز
اگر درد مفاصل را تجربه می کنید، مهم است که به پزشک خود مراجعه کنید تا در مورد علائم خود صحبت کنید. تشخیص زودهنگام می تواند به جلوگیری از آسیب مفاصل و حفظ عملکرد و تحرک کمک کند. پزشک شما ممکن است شما را به یک متخصص مانند روماتولوژیست یا ارتوپد ارجاع دهد.
آرتروز یک بیماری مزمن است که می تواند زندگی روزمره شما را تحت تاثیر قرار دهد. با پیشرفت آرتروز، ممکن است درد مداوم و مشکل در حرکت یا انجام کارهای ساده را تجربه کنید. انواع خاصی از آرتروز می تواند منجر به بروز مشکلات سلامتی طولانی مدتی برای شما شود.
آرتروز روماتوئید یک اختلال پیشرونده است به این معنی که با گذشت زمان بدتر می شود. میزان پیشرفت سریعی در جمعیت مسنتر، افراد دارای اضافه وزن و افرادی که بیماری آنها مفاصل متعدد را درگیر میکند، وجود دارد. حتی اگر عوارض و مرگ و میر در افراد مبتلا به آرتروز روماتوئید بیشتر باشد، به لطف پیشرفت های درمانی، پیش آگاهی درمورد این بیماری افزایش یافته است.
راه های زیادی برای مدیریت آرتروز و جلوگیری از پیشرفت آن از طریق دارو و تغییر سبک زندگی وجود دارد. ورزش منظم، کاهش استرس و خواب خوب همگی می توانند به کاهش عود این بیماری و درد ناشی از آن کمک کنند. پزشک می تواند به شما کمک کند دارویی پیدا کنید که علائم شما را با حداقل عوارض جانبی درمان کند.