در گزارش اخیر نیویورک تایمز توسط دبرا کامین، هفت دانشمند ناسا خوش بینی خود را در مورد هدف بلندپروازانه ناسا برای ساخت خانه روی ماه تا سال 2040 اعلام کردند.
به گزارش تکناک، چشم انداز ناسا برای حضور طولانی تر انسان در ماه به طور قابل توجهی از ماموریت های کوتاه مدت آپولو که با آپولو 17 در دسامبر 1972 به اوج خود رسید متفاوت است. امروزه، ناسا متعهد به ساخت زیستگاه های ماه با قابلیت پذیرش فضانوردان و غیرنظامیان است تا اولین زیرمجموعه را در ماه برای انسان ها تا سال 2040 ایجاد کند.
در حالی که برخی از جامعه علمی این جدول زمانی را بلندپروازانه می‌دانند، هفت دانشمند ناسا که برای این مقاله با آنها مصاحبه شد، معتقدند که قابل دستیابی است، مشروط بر اینکه آژانس پیشرفت فعلی خود را حفظ کند.
این طرح جسورانه پروژه الیمپوس نام دارد و دانشمندانی که روزنامه تایمز با آنها صحبت کرد گفتند که در حال حاضر در مسیر درستی قرار دارد.
البته آنها مطمئن نیستید که پروژه الیمپوس این بخشی از ابتکار نوآوری سطح ماه ناسا (LSII) است یا خیر؟ LSII در صنعت، دانشگاه، سازمان‌های غیرانتفاعی و سایر سازمان‌های دولتی کار میکند تا توسعه فناوری را تسریع کند و اکتشاف رباتیک و انسانی در ماه و عملیات‌های آینده در مریخ را امکان‌پذیر می‌سازد.
پروژه الیمپوس ناسا شامل ارسال یک چاپگر سه بعدی به ماه و استفاده از بتن تخصصی ماه است که از خرده های سنگ ماه، قطعات معدنی و گرد و غبار روی سطح ماه برای ساختن سازه ها به صورت لایه به لایه استفاده میکند. پیشرفت های تکنولوژیکی و همکاری با دانشگاه ها و شرکت های خصوصی این طرح بلندپروازانه را ممکن ساخته است.
نیکی ورکهایزر، مدیر تکامل فناوری ناسا، بیان کرد: ما در لحظه ای حساس هستیم که از برخی جهات، مانند یک رویا به نظر می رسد. از جهات دیگر، به نظر می رسد که رسیدن به اینجا اجتناب ناپذیر است. او بر گشودگی ناسا برای مشارکت با دانشگاهیان و رهبران صنعت و گسترش امکانات برای ساخت و ساز ماه تاکید کرد.
یکی از چالش‌های اصلی حضور در ماه، گرد و غبار ساینده ماه است که هنگام استنشاق می‌تواند سمی باشد. با این حال، این چالش منجر به راه حل های نوآورانه شده است. ریموند کلینتون جونیور، مشاور فنی ارشد در مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا، پیشنهاد استفاده از خاک ماه را به عنوان مصالح ساختمانی داد.
او معتقد است همانطور که خانه های روی زمین را می توان از خاک محلی چاپ سه بعدی کرد، خانه های ماه را نیز می توان با استفاده از خاک ماه چاپ کرد که امکان ساخت و ساز در محیط خشن ماه را فراهم می کند.
بازگشت ناسا به ماه، معروف به برنامه آرتمیس، نقطه عطف مهمی است. این برنامه شامل ماموریت های متعددی است و آرتمیس دوم برای نوامبر 2024 برنامه ریزی شده است که اولین زن و اولین فرد رنگین پوست در تاریخ را در اطراف ماه حمل خواهد کرد. آرتمیس سوم که برای یک سال بعد برنامه ریزی شده است، فرود انسان ها را روی سطح ماه خواهد داشت. علاوه بر این ماموریت های خدمه بیشتری تا پایان دهه برنامه ریزی شده است.
مشارکت با ICON برای خانه های پرینت سه بعدی
ناسا با ICON، یک شرکت فناوری ساخت و ساز مستقر در آستین، برای دستیابی به هدف ساخت خانه روی ماه تا سال 2040 شریک شده است. این شرکت در سال 2020 همکاری با ناسا را آغاز کرد و در سال 2022 بودجه قابل توجهی به مبلغ 57 میلیون دلار برای توسعه سیستم‌های ساخت‌وساز که از منابع ماه و مریخ به عنوان مصالح ساختمانی استفاده می‌کنند، دریافت کرد.
رویکرد آنها شامل استفاده از گرد و غبار، سنگ‌ها و قطعات معدنی موجود در سطح ماه برای ایجاد ماده‌ای شبیه بتن است که ماده اولیه ساختمانی برای خانه‌ها و سایر سازه‌ها خواهد بود. هدف این نوآوری کاهش آسیب پذیری در برابر غبار تند و تیز و سمی ماه در سطح ماه است.
با این حال، چالش اصلی نه در مواد، بلکه در فیزیک است. چاپگر سه بعدی ICON قرار است در ماه فوریه در مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا آزمایش شود و عملکرد آن در شرایط خلاء و سطوح تشعشع در فضا ارزیابی شود. حتی در صورت موفقیت آمیز بودن آزمایش ها، قبل از استقرار این چاپگرها در ماه، باید یک سکوی فرود ماه ساخته شود.
چالش های ساخت و ساز در فضا به دلیل نیاز به سفر سبک و اجتناب از حمل مواد از زمین منحصر به فرد است. پاتریک سوئرمن، رئیس موقت دانشکده معماری دانشگاه A&M تگزاس، بر اهمیت استفاده از منابع ماه به جای انتقال مواد از زمین تاکید کرد.
همانطور که ناسا به سمت ساخت زیستگاه ماه پیش می رود، آنها همچنین در حال کار بر روی مبلمان فضایی و نمونه های اولیه طراحی داخلی با همکاری دانشگاه ها و شرکت های خصوصی هستند. هدف این رویکرد جامع ایجاد حضور پایدار انسان در ماه است.
در حالی که ارزش بازار خانه های ماه نامشخص است، ماه منابع دست نخورده ای دارد که ممکن است ارزشمند شوند. جامعه بین‌المللی برای تضمین اکتشاف مسالمت‌آمیز و مشارکتی ماه از طریق توافق‌نامه‌هایی مانند توافق‌نامه آرتمیس، همسو می‌شود.
تلاش های قمری و موفقیت آرتمیس
تلاش‌های ناسا در ماه آخرین مرز نیست، بلکه پله‌ای برای رسیدن به هدف بزرگ‌تر برای رسیدن به مریخ است. ماه به عنوان یک توقفگاه فنی دیده می شود، با پتانسیل تبدیل آب ماه به سوخت موشک برای ماموریت های مریخ. با این برنامه‌های بلندپروازانه، ناسا مرزهای اکتشاف فضایی را پیش می‌برد و عصر جدیدی از حضور انسان را فراتر از زمین آغاز میکند.
در آماده سازی برای ماموریت های آینده مریخ، داوطلبان در یک سازه چاپ سه بعدی زندگی می کنند و شرایط را در مریخ شبیه سازی می کنند. این یک گام مهم دیگر در سفر ناسا به سمت کاوش سیاره سرخ است.
رویاهای حضور در ماه و در نهایت سفر به مریخ دیگر محدود به داستان های علمی تخیلی نیست. آنها با تلاش ها و همکاری های مصمم ناسا به یک واقعیت ملموس تبدیل می شوند.
قبل از اینکه این برنامه‌های بلندپروازانه به نتیجه برسند، ناسا باید ابتدا به هدف خود برای بازگرداندن فضانوردان به ماه دست یابد. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، ماموریت آرتمیس دوم قرار است تا سال 2024 فضانوردان را به مدار ماه بفرستد. متعاقباً، مأموریت آرتمیس سوم، احتمالاً در سال 2025 یا 2026، با پشتیبانی سفینه فضایی اسپیس ایکس، بر روی قطب جنوبی ماه فرود خواهد آمد که نقطه عطف مهمی در اکتشاف ماه خواهد بود.
