وقتی به آلرژی فکر می کنید، چه چیزی به ذهنتان می رسد؟گرده، کپک ، پوست حیوانات یا بادام زمینی؟ این مواد آلرژن های معروفی هستند یعنی باعث تحریک سیستم عصبی می شوند.
به گزارش تکناک، اما یک سری آلرژن غیرقابل باور یا عجیب مثل گوشت قرمز ، آب یا قهوه هم داریم که می توانند واکنش آلرژیک ایجاد کنند.
در موارد نادر،پوست برخی از افراد ممکن است به عواملی مثل هوای سرد یا حتی عرق خود فرد بسیار حساس باشد. در حالی که این اتفاقات آلرژی های واقعی نیستند (به آنها حساسیت های مفرط گفته می شود)، برخی از افراد در مواجهه با این موارد ممکن است دچار انواع مشکلات پوستی شوند.
در ادامه در مورد این آلرژی ها و حساسیت های غیر عادی و راه های پیشگیری و درمان آنها بیشتر بخوانید.
آلرژی های غذایی شوکه کننده
در ایالات متحده، حدود 4درصد از بزرگسالان و 5درصد از کودکان آلرژی غذایی دارند.
هنگامی که شما حساسیت غذایی دارید، خوردن یا قرار گرفتن در معرض برخی غذاها می تواند باعث ایجاد یک واکنش آلرژیک شود. بدن شما این غذا یا ماده موجود در غذا را به اشتباه به عنوان یک مهاجم خطرناک در نظر می گیرد. در پاسخ، سیستم ایمنی بدن شما وارد حالت تدافعی می شود.در نتیجه گلبول های سفید تخصصی، آنتی بادی ها و سایر سلول های ایمنی را برای مبارزه با آلرژن می فرستد.
آلرژی غذایی ممکن است روی پوست، تنفس و دستگاه گوارش شما (معده و روده) تأثیر بگذارد. علائم شایع عبارتند از کهیر (بثورات خارش دار ناگهانی) و تورم پوست، لب ها، زبان یا پلک ها. همچنین ممکن است حالت تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم، عطسه، یا آبریزش یا خارش بینی را تجربه کنید. واکنش‌های آلرژیک شدید می‌توانند باعث آنافیلاکسی شوند که یک واکنش حساسیتی بسیار خطرناک است که میتواند فشار خون را کاهش دهد و تنفس را مختل کند و در موارد شدید منجر به مرگ شود.
راه های جلوگیری: بهترین راه برای جلوگیری از آلرژی غذایی، پرهیز از مصرف غذا است. این امر به ویژه در صورت داشتن سابقه داشتن آلرژی ضروری است.
در اینجا برخی از آلرژی های غذایی که ممکن است کمتر آن ها را بشناسید را به شما نشان خواهیم داد.
قهوه
آلرژی به قهوه بسیار نادر است. آلرژن های اصلی در این آلرژی احتمالاً پروتئین های خاصی در دانه قهوه هستند.مثلا،در یک مطالعه در سال 2012،محققان پروتئین خاصی را در گرد و غبار دانه‌های قهوه خام (سبز، از پیش برشته شده) شناسایی کردند که منجر به واکنش‌های آلرژیک در میان برخی از کشاورزان قهوه شد. این پروتئین احتمالاً در برابر حرارت پایدار است و ممکن است در قهوه ای که می نوشید وجود داشته باشد. اما تحقیقات بیشتری برای درک آلرژن های قهوه مورد نیاز است.
ممکن است افراد عدم تحمل کافئین را با حساسیت به قهوه اشتباه بگیرند. مانند سایر عدم تحمل های غذایی، عدم تحمل کافئین شایع تر است و ربطی به حساسیت ندارد. درعوض، افراد معمولاً هنگام مصرف مقادیر زیاد کافئین از منابع مختلف،اعم از قهوه، چای یا نوشابه،شکم درد و سایر علائم گوارشی را تجربه خواهند کرد.
اگر شما واقعا به قهوه آلرژی داشته باشید خود را سریع نشان می دهد.این آلرژی می تواند منجر به خارش چشم، گرفتگی بینی یا قرمز شدن چشم ها شود.
گوشت قرمز
آلرژی به گوشت قرمز به عنوان سندرم آلفا گال نیز شناخته می شود. آلفا گال نوعی قند طبیعی است که در اکثر پستانداران یافت می شود، اگرچه در انسان وجود ندارد. افراد مبتلا به این آلرژی ممکن است پس از مصرف گوشت قرمز حیوانات از جمله گوشت خوک، گاو، بره و گوزن، واکنش های بسیار خطرناک که حتی می تواند منجر به مرگ شود را تجربه کنند. شیر گاو و ژلاتین (روکش رایج برای برخی از داروهای خوراکی) نیز ممکن است باعث واکنش آلرژیک شوند.
این آلرژی می تواند در هر زمانی از زندگی فرد اتفاق بیوفتد، بخصوص بعد از نیش کنه.در ایالات متحده،کنه ستاره ای ممکن است مسئول اصلی ایجاد آلرژی باشد،زیرا بیشتر موارد آلرژی در مناطق جنوبی، شرقی و مرکزی در آمریکا که زیستگاه طبیعی این گونه کنه است،گزارش شده است. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک اینکه چرا نیش کنه می تواند باعث ایجاد حساسیت به گوشت قرمز شود، مورد نیاز است.
به طور معمول، علائم یک واکنش آلرژیک دو تا شش ساعت پس از گوشت قرمز ظاهر می شود. موارد ابتلا به آلرژی می تواند خفیف تا شدید باشد. اگر این مدل آلرژی را دارید، ممکن است لزوماً هر بار که محصولات حاوی گوشت قرمز را مصرف می کنید،واکنشی نشان ندهید. اما در موارد شدید می تواند آنافیلاکسی(خطرناک ترین حالت آلرژی که ممکن است منجر به مرگ شود)اتفاق بیوفتد.
حساسیت های مفرط نادر
هنگامی که فرد در معرض عوامل محیطی خاصی مانند تغییرات دما قرار می گیرد، چندین بیماری پوستی می توانند منجر به پاسخ های ایمنی شدید شوند. حساسیت‌های مفرطی که در ادامه آنها را می خوانید از نظر فنی آلرژی تلقی نمی شوند، زیرا آلرژن‌ها به عنوان مواد فیزیکی و خارجی تعریف می‌شوند. اما برخی از افراد ممکن است آنها را با آلرژی اشتباه بگیرند.
آب
آب برای سلامتی ضروری است.حدود 60 درصد بدن از آب تشکیل شده است که به دفع سموم کمک می کند و دمای بدن را تنظیم می کند.اما ممکن است تعجب کنید که بعضی از افراد پس از دست زدن به آب ممکن است دچار کهیر و عارضه های پوستی شوند.این آلرژی به آب به عنوان کهیر آکواژنیک شناخته می شود.
چرا این اتفاق رخ می دهد: دانشمندان نمی دانند چه چیزی باعث کهیر آبی می شود. برخی موارد گزارش شده سابقه خانوادگی احتمالی نسبت به این آلرژی را نشان می دهند. اما متخصصان هنوز نتوانسته اند ژن های خاص مرتبط با این بیماری را شناسایی کنند.همه انواع آب می توانند این آلرژی را تحریک کند،از جمله آب مقطر (تصفیه شده)، آب باران، آب شور، آب لوله کشی، عرق، و اشک. بر اساس موارد گزارش شده،حساسیت تنها زمانی رخ می دهد که تماس مستقیم با پوست وجود داشته باشد.
تنها حدود 50 مورد از کهیر آکواژنیک در متون پزشکی گزارش شده است،اگرچه کارشناسان معتقدند که این مقدار کم است.حساسیت های پوستی معمولاً در عرض 30 دقیقه پس از تماس با آب شروع میشود و میتواند تا دو ساعت طول بکشد.این حساسیت ها اغلب روی بازوها، سینه و پشت تأثیر می‌گذارد.در موارد نادر، خس خس سینه و تنگی نفس نیز ممکن است رخ دهد.
راه های پیشگیری: از آنجایی که آب برای بدن ضروری است،اجتناب کامل از آن غیرممکن است. در عوض، پزشکان می توانند آنتی هیستامین ها، کرم های موضعی و سایر درمان ها را برای تسکین سوزش و خارش پوست تجویز کنند. اگر به آب آلرژی دارید، سعی کنید زمان قرار گرفتن در معرض آب را کاهش دهید، مانند زمانی که در حال دوش گرفتن یا شنا هستید.
نور خورشید
نور خورشید و سایر منابع نور ماوراء بنفش (UV) می توانند باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی فوق العاده حساس شوند که باعث عود کردن بیماری های پوستی زیادی می شود. این حساسیت به نور به عنوان “فتودرماتوز” شناخته می شود.علائم این حساسیت بسته به نوع بیماری متفاوت است اما معمولاً شامل قرمزی، خارش، تاول و در برخی موارد کهیر روی پوست است.
برخی از نمونه های فوتودرماتوز عبارتند از:
فوران نور چند شکلی (PMLE):این نمونه شایع ترین نوع فتودرماتوز است که با چندین جهش ژنی مرتبط است.این عارضه تقریباً در 10 تا 20 درصد از جمعیت های ایالات متحده،اروپای مرکزی و اسکاندیناوی رخ می دهد.
کهیر خورشیدی: فرد مبتلا به این بیماری پس از چند دقیقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید دچار عوارض پوستی مکرر می شود.این عارضه به طور معمول در اوایل بزرگسالی شروع می شود و مشخص نیست که چرا برخی افراد می توانند به آن مبتلا شوند.
التهاب پاتوآلرژیک: این عارضه ی اگزما مانند بسیار نادر است که باعث قرمزی و پوسته پوسته شدن پوست می شود. مواد شیمیایی حساس به نور موجود در کرم ضد آفتاب می توانند با نور خورشید واکنش نشان دهند و علائم این عارضه را تحریک کنند.
راه های پیشگیری: با زدن کرم ضد آفتاب و پوشیدن لباس آستین بلند که به اندازه کافی میتواند پوست را بپوشاند،از پوست خود در برابر نور خورشید محافظت کنید.اگر به التهاب فوتوالرژیک مبتلا هستید،از استفاده از ضدآفتاب های شیمیایی که ممکن است به آن حساس باشید، خودداری کنید.
تعریق: شما می توانید در یک روز گرم، هنگام ورزش یا حتی زمانی که استرس دارید عرق کنید. در حالی که ممکن است آلرژی به عرق بعید به نظر برسد،اما این آلرژی کاملا واقعی است. برخی از افراد هنگام تعریق دچار برآمدگی هایی به اندازه میخ می شوند که به این حالت کهیر کولینرژیک می گویند. اگرشما به درماتیت آتوپیک (AD) که نوعی اگزما یا بیماری مزمن التهابی پوست مبتلا هستید، ممکن است در هنگام تعریق، مناطقی که خارش شدید دارند، بدتر شود.
چرا این اتفاق رخ می دهد:علت حساسیت به تعریق هنوز مشخص نیست. اما تعریق به بدن شما کمک می کند تا آب، سدیم و سمومی مانند گرد و غبار را دفع کند.همچنین تعریق PH پوست شما را تغییر می دهد و باعث می شود میزان اسیدیته ی آن کمتر شود. این عوامل می توانند باعث ایجاد واکنش آلرژیک در برخی افراد شوند، به خصوص اگر آسیب پوستی یا عوارض ناشی از AD را نیز داشته باشند. افراد مبتلا به AD یا کهیر کولینرژیک نیز ممکن است بیش از حد به عرق خود حساس باشند.
عامل دیگر می تواند تفاوت در میکروبیوم پوست باشد.میکروبیوم ها باکتری ها، قارچ ها و سایر میکروارگانیسم هایی هستند که به طور طبیعی روی پوست شما زندگی می کنند. در افراد مبتلا به آلرژی به عرق، دانشمندان یک آلرژن احتمالی عرق را شناسایی کرده‌اند که در حقیقت پروتئینی است که توسط یک مخمر معمولی پوست (Malassezia globosa) در هنگام تعریق بدن تولید میشود. با این حال، به احتمال زیاد آلرژن های دیگری نیز برای عرق وجود دارد که دانشمندان هنوز آنها را کشف نکرده اند.
راه های پیشگیری: اجتناب از عرق کردن به طور کامل غیر ممکن است. اما کاهش مدت زمان باقی ماندن عرق روی پوست می تواند کمک کننده باشد،به خصوص اگر AD داشته باشید. سعی کنید سریعا پس از ورزش دوش بگیرید.برای هر گونه حساسیت به عرق، با پزشک خود در مورد درمان ها و راه های مدیریت علائم صحبت کنید.
هوای سرد:
اگرچه بسیار نادر اما حساسیت به سرما واقعی است و به عنوان کهیر سرد شناخته می شود.علائم رایج شامل کهیر است که می تواند به صورت جوش های قرمز و خارش دار (برجستگی) یا تورم روی پوست ظاهر شود. کهیر همچنین می تواند در نواحی بافت نرم مانند زبان یا گلو ایجاد شود.
علائم این نوع حساسیت معمولاً در عرض یک تا پنج دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض سرما شروع می شوند و ممکن است در عرض یک ساعت یا بیشتر از بین بروند.در موارد شدید، زمانی که آنافیلاکسی اتفاق می افتد؛این آلرژی میتواند منجر به مرگ شود.
حدود 5 نفر از هر 10هزار نفر ممکن است این آلرژی را داشته باشند. افراد در هر سنی می توانند به آن مبتلا شوند،اما معمولا این آلرژی بین 10تا 40 سالگی شروع می شود.
چرا این اتفاق رخ میدهد:علت دقیق آن ناشناخته است، اما برخی افراد ممکن است از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به آن باشند. افراد ممکن است جهش های ژنی خاصی داشته باشند که سیستم ایمنی را به واکنش بیش از حد به دمای سردتر سوق می دهد و در نتیجه باعث التهاب در پوست می شود. محرک های رایج این آلرژی شامل دوش یا شنای سرد،آب و هوای زمستانی، تهویه هوا، بادهای سرد و مصرف غذاها و نوشیدنی های سرد است.
راه های پیشگیری:به طور کلی سعی کنید در صورت داشتن این آلرژی، قرار گرفتن در معرض سرما را محدود کنید. در طول فصل زمستان، با ماندن در داخل خانه (در صورت امکان) از قرار گرفتن در معرض سرما در فضای باز خودداری کنید و به اندازه ی کافی لباس بپوشید تا پوست بدن گرم شود.از ورود به مکان های سرپوشیده با دمای سردتر و همچنین از مصرف نوشیدنی ها و دسرهای سرد خودداری کنید.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر مشکوک به آلرژی یا حساسیت مفرط هستید،برای تشخیص و درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید.
اگر علائم آلرژیک خفیفی مانند گرفتگی یا آبریزش بینی، خارش گلو یا سردرد دارید، معمولاً می توانید آن را با داروهای بدون نسخه مانند آنتی هیستامین هایی که برای آلرژی های فصلی استفاده می شود، کنترل کنید. اما واکنش‌های خفیف می‌توانند به‌طور غیرمنتظره‌ای بدتر شوند، و مهم است که به پزشک مراجعه کنید. برای واکنش‌های جدی‌تر، پزشک شما ممکن است برای کمک به کاهش التهاب داروهای استروئیدی را برای شما تجویز کند.
با این حال، اگر علائم تان شدید و خیلی خطرناک شد،فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. علائم آنافیلاکسی معمولاً بیش از یک قسمت از بدن را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند شامل اشکال در تنفس، خس خس سینه، تورم گلو، کهیر در سراسر بدن، سبکی سر، استفراغ و اسهال باشد.
در مواقع اضطراری، پزشک تزریق اپی نفرین (همچنین به عنوان آدرنالین) تجویز می کند.این دارو با افزایش فشار خون و شل کردن عضلات در امتداد راه هوایی به مقابله با اثرات یک واکنش آلرژیک شدید کمک می کند. اگر شما در معرض خطر جدی آلرژی باشید، ممکن است پزشک یک منبع تصفیه نشده اپی نفرین را تجویز کند که در مواقع اضطراری تاثیر گذاری بیشتری دارد. با پزشک خود در مورد نحوه استفاده از آن صحبت کنید و مطمئن شوید که افرادی که با شما در تماس نزدیک هستند نیز آماده استفاده از آن هستند.
بسته به نوع آلرژی شما و شدت آن، پزشک ممکن است ایمونوتراپی را نیز پیشنهاد کند.این روش یک نوع درمان است که اغلب برای آلرژی های غذایی که مقدارکمی آلرژن وجود دارد،استفاده میشود. هدف این درمان افزایش تحمل شما نسبت به غذا و کاهش حساسیت سیستم ایمنی بدن به آن است.
همچنین، انجام آزمایش آلرژی مانند تست های پوستی را برای تشخیص نوع محرک خود انجام دهید. تست های پوستی نحوه واکنش پوست شما (معمولا روی ساعد) به یک آلرژن، مانند گرده و برخی غذاها را بررسی می کند.سایر آزمایش‌های آلرژی مثل آزمایش خون برای بررسی وجود آنتی‌بادی‌ها در صورت مخلوط شدن نمونه خون با یک آلرژن،کاربرد دارد.
