آلودگی هوا خطر سکته مغزی را افزایش می‌دهد

یک تحقیق جدید نشان می دهد که قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آلودگی هوا خطر سکته مغزی را افزایش می دهد.

به گزارش تکناک، بر اساس یک مطالعه منتشر شده در مجله Neurology  ، قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آلودگی هوا ممکن است با افزایش خطر سکته مغزی مرتبط باشد. تعریف از تماس کوتاه مدت یعنی این که در پنج روز بعد از قرارگیری در آلودگی هوا، سکته رخ می‌دهد.

دکتر احمد طوبسی، نویسنده این مطالعه از دانشگاه اردن در امان، گفت: تحقیقات قبلی ارتباطی بین قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی هوا و افزایش خطر سکته مغزی ایجاد کرده است. با این حال، تاکنون ارتباط بین قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آلودگی هوا و سکته کمتر واضح بود. برای مطالعه ما، به جای بررسی هفته‌ها یا ماه‌ها قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، ما فقط پنج روز را بررسی کردیم و ارتباطی بین قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آلودگی هوا و افزایش خطر سکته‌مغزی یافتیم.

جزئیات مطالعه

این تحقیق جامع شامل بررسی 110 مطالعه بود که شامل بیش از 18 میلیون مورد سکته بود. محققان آلاینده هایی مانند دی اکسید نیتروژن، ازن، مونوکسید کربن و دی اکسید گوگرد را بررسی کردند.

همچنین آنها اندازه‌های مختلف ذرات معلق را بررسی کردند، از جمله PM1 که آلودگی هوایی است که قطر آن کمتر از 1 میکرون (μm) است، و همچنین PM2.5 و PM10. PM2.5 یا کوچکتر که شامل ذرات قابل تنفس از دود خروجی خودرو، سوخت‌سوزی توسط نیروگاه‌ها و صنایع دیگر و همچنین آتش‌سوزی جنگل و چمن است. PM10 شامل گرد و غبار از جاده‌ها و محل‌های ساختمانی است.

یافته ها و مفاهیم

در این مطالعه نشان داد شد که افرادی که در معرض غلظت بیشتری از انواع مختلف آلودگی هوا قرار داشتند، خطر سکته‌مغزی در آنها زیاد بود. غلظت های بالاتر دی اکسید نیتروژن با افزایش 28 درصدی خطر سکته‌مغزی مرتبط بود. میزان بالاتر ازن با افزایش 5 درصدی خطر سکته‌مغزی مرتبط بود. مونوکسید کربن 26 درصد افزایش سکته مغزی را داشت و این میزان در دی اکسید گوگرد 15 درصد بود. غلظت بالاتر PM1  با افزایش 9 درصدی خطر سکته‌مغزی همراه بود که این میزان PM2.5 15 درصد و در PM10 ، 14 درصد بود.

میزان بالاتر آلودگی ‌هوا با افزایش خطر مرگ ناشی از سکته نیز مرتبط است. غلظت های بالاتر دی اکسید نیتروژن با افزایش 33 درصدی خطر مرگ ناشی از سکته مغزی، دی اکسید گوگرد با افزایش 60 درصدی، PM2.5 با افزایش 9 درصدی و PM10با افزایش 2 درصدی مرگ ناشی از سکته مغزی مرتبط بود.

طوبسی گفت: بین آلودگی‌هوا و بروز سکته مغزی و همچنین مرگ ناشی از سکته مغزی در طی پنج روز پس از تماس، ارتباط قوی و معناداری وجود دارد. این امر اهمیت تلاش‌های جهانی برای ایجاد سیاست‌هایی به منظور کاهش آلودگی‌هوا را نشان می‌دهد. انجام این کار ممکن است تعداد سکته ها و عواقب آن را کاهش دهد.

محدودیت های مطالعه

یکی از محدودیت‌های مهم این مطالعه، اتکای غالب آن به مطالعات کشورهای ثروتمند، با حداقل داده‌ها از کشورهای با درآمد پایین و متوسط است.