در جستجوی شواهدی از آثار گزش که به انسان های اولیه ماقبل تاریخ اشاره می‌کرد ، یک محقق سرنخ‌هایی از قدیمی‌ترین سابقه قطع عضو و آدم‌خواری پیدا کرد.
به گزارش تکناک، این محقق که برایانا پوبینر نام داشت، به همراه تیمش 9 رد بریدگی را بر روی یک استخوان ساق پا 1.45 میلیون ساله کشف کرده‌اند که مربوط به اجداد ما در شمال کنیا بودند.
محققان با مشاهده مدل‌های سه‌بعدی ساخته شده از این فسیل، متوجه شدند که آثار بریدگی با گزش حیوانات دیگر مطابقت ندارد و نشان‌دهنده استفاده از ابزار سنگی است که به احتمال زیاد برای برداشتن گوشت چسبیده به استخوان درشت نی به کار می‌رود.
پوبینر می گوید: اطلاعاتی که ما داریم به ما می گوید که انسان های اولیه احتمالاً 1.45 میلیون سال پیش انسان های دیگر را می خوردند. نمونه‌های متعدد دیگری از تکامل انسان وجود دارد که نشان می دهد که انسان ها یکدیگر را می خوردند و این فسیل هم دقیقا نشان می‌دهد که خویشاوندان ما برای بقا همدیگر را می‌خوردند.
پس از ساخت قالب‌های محل‌های برش، از آن ها اسکن‌های سه بعدی گرفته شد که بعد از آن با 898 نمونه دیگر از آسیب‌های استخوانی ناشی از زیر پا گذاشتن، گاز گرفتن و قصابی مقایسه شدند. 9 علامت از 11 علامت روی این بخش از استخوان با آسیب ناشی از استفاده از ابزار سنگی مطابقت داده شد.
به گفته پوبینر، دو علامت دیگر احتمالاً مربوط به یکی از سه نوع گربه دندان سابر در آن زمان بود. از آنجایی که بریدگی‌ها و آثار گزش با هم همپوشانی ندارند، دانشمندان نمی‌دانند که آیا آن گربه وحشی باعث مرگ صاحب این استخوان ساق پا شده است یا خیر.
هر چند نمی‌توان تعیین کرد که آیا یک خویشاوند نزدیک به انسان امروزی یا حتی اجداد انسان امروزی، کدام یک با سنگ به ساق پا کشف شده ضربه زده و سپس گوشت آن را خورده است، اما نشانه‌های دقیقی وجود دارد که این ساق پا توسط اجداد ما یا گونه های نزدیک به اجداد ما خورده شده است.
علائم برش در جایی قرار دارند که عضله ساق پا به آن چسبیده است، که این موضوع نشان می دهد هر کسی که از ابزار سنگی استفاده می کرده، دقیقا می دانسته چطور و برای چه کاری باید از آن استفاده کند.
پوبینر گفت: این علائم برش بسیار شبیه به آنچه من روی فسیل‌های حیواناتی که برای گوشت خود استفاده می‌شدند، دیده‌ام. به نظر می رسد به احتمال زیاد گوشت این پا به عنوان غذا خورده شده است.
در مورد این گونه، فسیل یافت شده در ابتدا با نام Australopoithecus boisei و سپس هومو ارکتوس در سال 1990 شناسایی شد.
پوبینر گفت: با مراجعه به موزه ها و نگاهی دوباره به فسیل‌ها، می‌توان اکتشافات بسیار شگفت‌انگیزی انجام داد.
