یک مطالعه جدید به توسعه استراتژی های موثر برای افرادی که از اختلالات اضطراب رنج می برند،کمک می کند.
به گزارش تکناک، دانشمندان علوم اعصاب کشف کردند که یک چرت کوتاه حافظه را برای رویدادهای ناراحت کننده بهبود می بخشد، اما اثر مشابهی در بهبود حافظه پس از یک دوره بیداری نیز مشاهده شد.
یافته‌های این مطالعه در توسعه استراتژی‌های توانبخشی برای کسانی که آسیب‌های عاطفی را در نتیجه اقدامات خشونت‌آمیز، عملیات نظامی یا بلایای طبیعی تجربه کرده‌اند، مفید خواهد بود.
تثبیت حافظه فرآیندی است که از طریق آن خاطرات از حافظه کوتاه مدت به حافظه بلند مدت منتقل می شوند.این فرآیند معمولاً زمانی اتفاق می افتد که شما خواب هستید.
مطالعات متعدد نشان داده اند که خواب بعد از یادگیری ممکن است نسبت به بیدار ماندن غیرفعال مزایایی داشته باشد.این مسئله در نتیجه فعال شدن مجدد خاطرات مهم اتفاق می افتد که ممکن است در رویاها نیز منعکس شود.تاثیر مثبت خواب را می توان حتی سال ها بعد مشاهده کرد.
با این حال، در حال حاضر هیچ مطالعه ای وجود ندارد که به این موضوع پرداخته باشد که آیا خوابیدن خاطرات بد را بهبود می بخشد یا خیر.بنابراین،این مطالعه تلاش کرد تا موضوع را روشن کند که چه اتفاقی برای خاطرات بد پس از یک دوره خواب و بیداری می افتد.
یوری پاولوف، یکی از نویسندگان مقاله، محقق در آزمایشگاه نوروتکنولوژی UrFU و موسسه روانشناسی پزشکی و نوروبیولوژی رفتاری در دانشگاه توبینگن می گوید: درک تأثیر خواب در موقعیت‌هایی که آسیب‌های عاطفی رخ می‌دهد برای توسعه استراتژی‌های مؤثر برای مقابله با قربانیان یک فاجعه، افراد مبتلا به هراس یا اختلال استرس،مهم است.
وی ادامه می دهد: اگر متوجه شویم که تأثیر خواب بر خاطرات بد شبیه به انواع دیگر حافظه مانند حافظه اپیزودیک (حافظه وقایع زندگی) است، پس نخوابیدن بعد از اتفاقات بد برای قربانیان بهتر است. ما در آزمایش‌هایمان، مشخص کردیم که یک چرت دو ساعته در روز، خاطرات بدی را که درست قبل از خواب به یاد آورده بودیم را تقویت می‌کند. با این حال، اثر مشابهی پس از بیداری مشاهده شد،مثلا با تماشای یک فیلم که احساسی هم نبود یا انجام یک بازی رایانه ای،به طور مشابه خاطرات بد تقویت شدند.
قبل و بعد از خواب، شرکت کنندگان یک الگوی شرطی سازی ترس را طی کردند.دانشمند می گویند که شرکت کنندگان در آزمایش ابتدا یک صدای خنثی شنیدند و سپس یک صدای بلند.
پس از جفت شدن های متعدد،محرک خنثی به خودی خود پاسخ احساسی را با همان شدت برانگیخت.جالب اینجاست که مردم معمولاً صدای بلند را ناخوشایندتر از شوک الکتریکی که اغلب در تحقیقات حوزه ترس استفاده می‌شود،می‌دانند.
مقایسه بین صداهای همراه با نویز بسیار بد و صدای دیگری که نشانه امنیت است،به ما این امکان را داد که فرآیندهای عصبی پشت یادگیری ترس را بررسی کنیم.یوری پاولوف توضیح می دهد که ما متوجه شدیم که علائم عصبی یادگیری ترس پس از یک چرت زدن و به همان میزان پس از یک استراحت کوتاه افزایش می یابد.
پاسخ‌های مشروط به ترس با الکتروانسفالوگرافی قبل و بعد از یک چرت روزانه 2 ساعته یا یک دوره بیداری مساوی در 18 جوان سالم مورد مطالعه قرار گرفت. محققان اکنون مطالعه را به کلینیک منتقل می‌کنند، جایی که قصد دارند بیماران را در حالت نباتی و حداقل میزان هوشیاری آزمایش کنند تا تعیین کنند خواب چگونه بر سطح اضطراب و شکل‌گیری خاطرات ترس تأثیر می‌گذارد.آنها همچنین خاطرنشان می کنند که مطالعه بیشتر در مورد تأثیر دوره خواب طولانی تر مورد نیاز است.
