هر کسی که تا به حال شکستن قلب یا به عبارتی دیگر دل شکستگی را تجربه کرده است، می داند که این اتفاق چیزی بیش از یک پدیده روان شناختی است.
به گزارش تکناک، اکنون مقاله جدیدی از اسکای نیوز در حال توضیح علم پشت این پدیده است.
اعتیاد به دیگران
دکتر لوسی براون، متخصص علوم اعصاب، به این نکته اشاره می‌کند که چرا وقتی یک رابطه عاطفی به پایان می رسد احساس بیچارگی می کنیم؟ این به دوپامین و ارتباطی که بین دو نفر ایجاد می‌کند مربوط می‌شود. او به اسکای نیوز گفت: انگار ما به هم معتاد هستیم.
براون و همکارانش مطالعه‌ای را انجام دادند که در آن فعالیت مغزی 15 جوان را که در حال جدایی بودند، تجزیه و تحلیل کرد. این افراد هنگامی که در معرض عکس های شریک قبلی خود قرار گرفتند، بخش هایی از مغز آنها که مرتبط با نورون های دوپامینرژیک بود بیش از حد فعال شدند.
براون این فعالیت را با یکی از بارزترین فعالیت‌هایی که در معتادان به مواد مخدر شناسایی شده بود مقایسه کرد که سعی در ترک مصرف داشتند.
او به اسکای نیوز توضیح داد: وقتی کسی را از دست می دهیم، بخش بسیار ارزشمندی از زندگی و احساس خود را از دست داده ایم. آنها چیز جدیدی را در زندگی شما فراهم کرده اند که اکنون وجود ندارد، بنابراین ما به پاداش های دیگری نیاز داریم. اما همه آنها هورمونی نیستند. برخی از دردها در واقع فیزیکی هستند.
یک مطالعه در سال 2011 در مجله Biological Sciences گزارش داد که درد فیزیکی نشان داده شده در هنگام دل شکستگی در واقع بسیار واقعی است. نویسندگان در چکیده خود خاطرنشان کردند: ما نشان می‌دهیم که طرد شدن و درد فیزیکی نه تنها از این جهت که هر دو آزاردهنده هستند مشابه هستند، بلکه بازنمایی حسی جسمی مشترکی نیز دارند و به نظر می رسد کارشناسان دیگر نیز موافق باشند.
اریک رایدن، دکترای روانشناسی بالینی و درمانگر در کلینیک زوج درمانی در انگلستان، در فوریه 2023 به Live Science گفت: اثرات نوروبیولوژیکی دل شکستگی می‌تواند به حدی برسد که به درد فیزیکی تشبیه شده و به صورت علائم فیزیکی توسط فرد دل شکسته گزارش شود مانند، درد قفسه سینه و حملات عصبی، و مبتلا شدن به حالاتی مانند احساس شکست یا له شدن.
به نظر می رسد که دلشکستگی شامل برخی از مکانیسم های عصبی مشابه درد فیزیکی است.این درد می تواند به قدری شدید باشد که ممکن است آسیب فیزیکی واقعی به بیمار وارد کند.
قرار گرفتن مبتلایان در خطر مرگ و میر
مطالعه ای که در سال 2018 در مجله Psychoneuroendocrinology منتشر شد، گزارش داد که از دست دادن شریک زندگی به دلیل مرگ آنقدر ناراحت کننده است که افراد را در معرض خطر مرگ و میر قرار می دهد.
نویسندگان در چکیده خود اشاره کردند: خطر مرگ و میر در بین کسانی که بیوه می شوند در شش ماه اول پس از مرگ همسر بیشترین میزان را دارد و به مرور زمان کاهش می یابد. بیماری قلبی بیشترین سهم از این مرگ و میرها را به خود اختصاص می دهد. استرس روانی مرتبط با رویدادهای تلخ زندگی می تواند التهاب را افزایش دهد و تغییرپذیری ضربان قلب (HRV) را کاهش دهد.
این مطالعات نشان می دهد که درد روانی از نظر جسمی آسیب واقعی بر بدن وارد می کند و ممکن است بسیار خطرناک باشد. بنابراین، یک شبکه اجتماعی مهم برای ارائه خدمات مشاوره ای به افراد دل شکسته لازم است.
بنابراین، دفعه بعد که دیدید فردی از درد عاطفی رنج می‌برد، آن را نادیده نگیرید. مطمئن شوید که آنها را در آغوش می گیرید و تمام حمایت هایی را که لازم است را می توانید ارائه دهید. این به خوبی می تواند تفاوت بین زندگی و مرگ باشد.
