تحقیقات جدید مرگ خواهر و برادر در اوایل زندگی را با افزایش 17 درصدی خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی مرتبط دانسته است که اکثر آنها زودرس هستند.
به گزارش تکناک، این یافتهها تأثیر عمیق سوگ بر سلامت قلب و نیاز به ارائه حمایت بیشتر از خواهر و برادر عزادار را بهمنظور کاهش خطر مشکلات سلامتی در آینده نشان میدهد.
رابطه خواهر و برادر یکی از طولانیترین و صمیمیترین رابطهها است که تأثیر منحصر به فرد و عمیقی بر رشد یکدیگر در دوران کودکی و نوجوانی میگذارد. مطالعات قبلی نشان داده اند که از دست دادن خواهر یا برادر یک رویداد بسیار آسیب زا است که ممکن است بیشتر از از دست دادن سایر اعضای خانواده مخرب باشد. اما آیا این مسئله اثرات فیزیکی مانند افزایش خطر ابتلا به بیماری ایجاد می کند؟
برای پاسخ به این سوال، محققان دانشگاه فودان در چین ارتباط بین مرگ یک خواهر یا برادر در اوایل زندگی و خطر بعدی ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی (CVD) را بررسی کردند.
محققان یک مطالعه مبتنی بر جمعیت انجام دادند که شامل بیش از دو میلیون فرد دانمارکی بود که 51.3 درصد آنها مرد بودند و میانگین سنی 11.48 در هنگام فوت خواهر و برادرشان بود. نتیجه، CVD با شروع زودهنگام بود که به عنوان اولین رخداد CVD قبل از سن 41 سالگی تعریف شد. در طول دوره پیگیری متوسط به مدت 17.52 سال، 1286 و 76862 شرکتکننده به CVD در گروههای داغدیده و غیر داغدیده تشخیص داده شدند. سن متوسط شروع CVD 22.86 سال بود.
مشخص شد که شرکت کنندگان سوگوار 17 درصد بیشتر از شرکت کنندگان غیر سوگوار در معرض خطر ابتلا به CVD هستند. با از دست دادن خواهر یا برادر در کودکی، خطرات اکثر CVD های نوع خاص نیز افزایش مییابد به این شکل که محققان 34 تا 66 درصد بیشتر خطر نارسایی قلبی، انفارکتوس میوکارد، بیماری ایسکمیک قلب، آمبولی ریوی و بیماری عروق مغزی را در میان شرکت کنندگانی که خواهر یا برادر خود را از دست داده بودند، مشاهده کردند. این خطر، چه خواهر و برادر به دلیل CVD یا دلیلی غیر از CVD فوت کرده باشد، افزایش مییابد، اما در صورتی که خواهر و برادر به دلیل CVD فوت کنند، خطر بیشتر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی نوع خاص نیز بیشتر میشود.
با توجه به تفاوت سنی بین خواهر و برادرها، این ارتباط برای شرکتکنندگانی که یک خواهر یا برادر دوقلو یا کوچکتر را از دست داده بودند، قویتر بود. در این تحقیق افزایش خطر CVD به دنبال مرگ خواهر و برادر در کوتاه مدت و بلندمدت، صرف نظر از سن سوگ، مشاهده شد. محققان به افزایش بیش از سه برابری خطر CVD در سال اول پس از مرگ خواهر و برادر در دوران نوجوانی اشاره کردند.
در این مطالعه، مرگ خواهر و برادر در دوران کودکی و اوایل بزرگسالی با افزایش خطرات کلی و نوع خاص بیماریهای قلبی عروقی زودرس همراه بود و نقاط قوت این ارتباط بر اساس علت مرگ و تفاوت سنی بین خواهر و برادرها متفاوت بود. این خطر در مدت کوتاهی پس از سوگ به ویژه برای نوجوانان، بالاترین میزان بود، اما در دراز مدت ادامه داشت.
طبق دانش محققان، این اولین مطالعه مبتنی بر جمعیت است که بینش های جامعی را در مورد ارتباط بین مرگ خواهر و برادر و خطر ابتلا به CVD کلی و نوع خاص ارائه می دهد. آنها مکانیسم هایی را پیشنهاد کردند که ممکن است این ارتباط را توضیح دهد.
یافتههای آنها مبنی بر اینکه افرادی که خواهر و برادرشان به دلیل CVD فوت کردهاند، خطر بالاتری برای ابتلا به CVD داشتند، از این فرضیه پشتیبانی میکند که عوامل خطرناک ژنتیکی و محیطی رایج قلبی عروقی موجود در خانوادهها احتمالاً توضیحی برای این مسئله است. با این حال، این خطر زمانی وجود داشت که خواهر و برادر به دلایل غیر CVD فوت کردند، که نشان میدهد عواملی غیر از ژنتیک نیز در آن نقش دارند. استرس روانی پس از سوگ ممکن است پاسخ های استرس حاد را فعال کند که در طول زمان منجر به تغییرات پاتوفیزیولوژیکی می شود. غم و اندوه شدیدتری که پس از از دست دادن خواهر یا برادر دوقلو یا خواهر یا برادر کوچکتر احساس می شود، ممکن است به طور بالقوه منجر به حالت های روانی غیرعادی و پیامدهای سلامت قلبی عروقی غیرطبیعی شود.
این مطالعه در مجله JAMA Network Open منتشر شد.