ارتش آمریکا اعلام کرده است که قصد دارد تحت برنامه‌ای به نام بازسازی خودمختار سیستم اعزام زمینی (به اختصار GEARS)، خودروهای هاموی را خودران کند.
به گزارش تکناک، واحد نوآوری دفاعی (DIU) در حال تکاپو است تا ناوگان موجود ارتش آمریکا را طی چند سال آینده به قابلیت‌های خودمختار تبدیل کند. منطق پشت این حرکت این است که آسیب پذیرترین قسمت هر وسیله نقلیه نظامی را که راننده انسانی و فانی آن است تقویت شود.
در یک منطقه جنگی، زیرساخت‌های تامین اغلب تحت فشار هستند و یافتن راه‌هایی برای جابجایی نیروها و تدارکات می‌تواند باعث موفقیت یا شکست عملیات نظامی شود. در جاهایی که سطح تهدید پایین است (مانند مناطق تحت کنترل)، تدارکات اغلب می‌تواند مشابه یک محیط امن با کامیون‌ها جابجا شود، اما در سرزمین‌های اشغالی یا مناطقی که شورشیان حضور دارند، خودروهای لجستیکی ارتش اغلب هدف کمین یا حملات مستقیم هستند. بنابراین، این تئوری پیش می‌رود که اگر وسایل نقلیه لجستیکی را بتوان تا حد امکان خودکار کرد، هر وسیله نقلیه ازدست رفته تنها به معنای از دست دادن وسایل است، نه جان انسان.
برای این منظور،DUI 13 ژوئن را به عنوان آخرین مهلت برای جمع آوری ایده ها در مورد بهترین روش انجام این کار تعیین کرد. پس از انعقاد قرارداد، حداقل شش وسیله نقلیه در هر سال باید تبدیل به حالت خودران شوند و در مجموع 50 وسیله نقلیه یا بیشتر در مدت دو سال و نیم در این وضعیت قرار گیرند. جالب اینجاست که ارتش های دیگر مانند ارتش استرالیا نیز در حال آزمایش چیزی مشابه هستند.
وزارت دفاع (DoD) یک ناوگان خودروهای نظامی موجود برای عملیات لجستیکی خود دارد. اما امروزه این وسایل نقلیه به اپراتور انسانی نیاز دارند. این امر خطرات غیرضروری را برای جان نیروی انسانی و محدودیت هایی را برای تاکتیک های عملیاتی ایجاد می کند. اپراتورهای انسانی همچنین دارای چرخه های کار تا استراحت هستند که منجر به محدودیت های زمانی بیشتری می شود. DIU ادامه می دهد: در یک درگیری سریع، توانایی انتقال مداوم منابع از یک مرکز به مرکزی دیگر به طور قابل توجهی بر توانایی حفظ عملیات و حفظ ایمنی نیروها تأثیر می گذارد.
DIU می افزاید: راه حل ها باید در محیط هایی که ذاتا مختص عملیات نظامی است کارآمد باشند. مجموعه ماموریت های مورد نظر شامل، عملیات کاروان، ناوبری ایستگاه بین راه و عملیات از راه دور است اما تنها به این موارد محدود نیست. DIU می گوید راه حل ها باید به گونه ای باشد که استانداردهای معماری را رعایت کنند و بتوانند سخت افزار، نرم افزار و ویژگی های جدید را به محض اینکه در دسترس قرار گیرند، یکپارچه کنند.
از آنجایی که هدف نهایی این است که وسایل نقلیه ای وجود داشته باشد که بتوانند بدون دخالت انسان کار کنند، این می تواند شامل قرار دادن یک راننده با فاصله زیاد، برای کنترل از راه دور و عدم نیاز به حضور راننده باشد. با حذف اپراتورهای انسانی از وسایل نقلیه، کامیون‌های تامین به کانتینرهای قابل استفاده مجدد برای کالاها تبدیل می‌شوند و خطر تبدیل شدن به اهداف نظامی اصلی را به حداقل می‌رسانند. اگرچه ممکن است کالاها همچنان در حملات گم شوند، ناوبری از راه دور اطلاعات دقیقی را در مورد زمان و مکان چنین حوادثی به مقامات نظامی ارائه می دهد. در نتیجه، در شرایط نظامی شبکه حمل‌ونقل میتوانند آسیب‌پذیر و تحت تهدید دائمی حمله قرار نداشته باشند.
