محققان دانشگاه لوئیزویل و دانشگاه پوردو در حال توسعه فناوری ای هستند که هدف آن تنظیم و محدود کردن خونریزی و تسهیل جراحی در فضا است.
به گزارش تکناک، بر اساس بیانیه مطبوعاتی به روز شده آژانس فضایی ایالات متحده در روز سه شنبه، برنامه فرصت های پرواز در ناسا به توسعه نوآوری در پیشرفت های پزشکی مبتنی بر فضا کمک می کند.
جرج پانتالوس، متخصص سیستم مدیریت مایعات جراحی (SFMS) از دانشگاه لوئیزویل گفت: انجام جراحی در فضا چیزی نیست که ما هنوز مجبور به مبارزه با آن باشیم، اما هر چه از زمین دورتر می‌شویم، احتمال بیشتری وجود دارد که به قابلیت‌های پزشکی گسترده‌تری نیاز داشته باشیم و به دلیل محیط ریزگرانش، جراحی و مراقبت از زخم در فضا بسیار چالش برانگیز خواهد بود.
در 15 و 16 نوامبر، آزمایش‌هایی در ریزگرانش جدیدترین پیشرفت‌ها را در SFMS در دانشگاه لوئیزویل مورد بررسی قرار داد.
این سیستم بر روی هواپیمای اصلاح‌شده G-FORCE ONE از شرکت Zero Gravity Corporation راه‌اندازی شد که انفجارهای ریزگرانشی مختصری را برای پشتیبانی از آزمایش‌های فناوری در یکی از چالش‌برانگیزترین محیط‌های فضایی ایجاد می‌کند.
لخته‌های خون و مایعات دیگر از محل‌های جراحی یا زخم‌ها ممکن است در غیاب گرانش، تجهیزات آلاینده و شاید ایجاد بیماری به داخل کابین فضاپیما شناور شوند.
SFMS دارای یک گنبد شفاف است که محکم به پوست بیمار می‌بندد و مکان‌هایی را برای قرار دادن ابزارهای جراحی ارائه می‌کند و در عین حال از نشت مایع جلوگیری می‌کند.
مکش، شستشو، ایجاد روشنایی، تصویر برداری و سوزاندن زخم همه عملکردهایی هستند که یک دستگاه جراحی چند منظوره (MFSD) می‌تواند در یک تجهیزات عصا مانند انجام دهد.
دکتر ریچارد متیس، محقق اصلی برنامه آزمایشگاه روی تراشه گفت: برای ماموریت های طولانی مدت انسان در فضا به ماه، مریخ و سایر مقاصد، نیاز به نظارت بر وضعیت سلامت فضانوردان و در صورت لزوم، انجام اقدامات لازم مناسب در پاسخ به تغییرات بهداشتی یا شروع بیماری وجود دارد.
دکتر استیون کولیکات، محقق اصلی دانشگاه پردو، با محققان دیگر روی آزمایش‌های پرواز اخیر کار کرد تا کل سیستم را ترکیب کند، آن را آزمایش کند و یک دستگاه جداکننده هوای سیال را اضافه کند.
فیلم‌هایی با وضوح بالا از یک زخم خونریزی شبیه‌سازی شده توسط محققان ثبت شد و آنها همچنین داده‌های مهمی را در مورد قابلیت جدید جداسازی خون از هوا جمع‌آوری کردند. این اطلاعات به‌روزرسانی‌ها و پیشرفت‌های سیستم را در آینده راهنمایی می‌کند.
فناوری فشرده روی یک تراشه برای نظارت بر سلامت
فناوری “آزمایشگاه روی یک تراشه” که توسط محققان دانشگاه های کالیفرنیا، برکلی و یوتا توسعه یافته است، یک آنالایزر میکروسیال قابل برنامه ریزی است که به طور مستقل آزمایش های بالینی و تجزیه و تحلیل های شیمیایی را برای وظایفی مانند نظارت بر کاهش کلسیم فضانوردان، تشخیص التهاب یا تشخیص بیماری عفونی انجام می دهد.
بهتر از همه، این فناوری در بسته‌بندی کوچکی با ابعاد 10 در 15 سانتی‌متر در 15 سانتی‌متر ارائه می‌شود.
تجهیزات جراحی در پروازهای اخیر با ابزارهای دیگری شبیه سازی شده است که ممکن است برای حفظ سلامت فضانوردان مورد استفاده قرار گیرد.
آنا باترورث، دکترای دانشگاه کالیفرنیا برکلی گفت: این پروازهای سهمی زیر مداری برای نشان دادن قابلیت‌های آزمایشگاه روی یک تراشه در یک محیط چالش‌برانگیز گرانش صفر که در آن سیالات رفتار بسیار متفاوتی دارند، حیاتی هستند.
دکتر جونگکیو کیم، در دانشگاه یوتا، محقق این پروژه، افزود: این یک گام کلیدی برای توسعه موفقیت‌آمیز سیستم‌های میکروسیال اختصاصی برای نظارت بر سلامت بالینی در فضا است.
انجام آنالیزهای بالینی در فضا با استفاده از آزمایشگاه و تجهیزات عظیم مورد نیاز روی زمین امکان پذیر نیست. درعوض، برای ردیابی علائم بدتر شدن سلامتی، فضانوردان به دستگاه‌های فشرده‌تری مانند WetLab-2 که در حال حاضر در ایستگاه فضایی بین‌المللی کار می‌کند، تکیه می‌کنند.
سیستم‌های آزمایشگاهی کوچک ممکن است برای کاربردهای فضایی‌تر، مانند تجزیه و تحلیل نمونه‌ای که به عنوان بخشی از مطالعات برای نشانه‌های حیات در سیارات و قمرهای دیگر انجام می‌شود، مفید باشند، زیرا حتی برای مأموریت‌های فضایی آینده ناسا این سیستم های کاملاً مستقل‌تر و کوچک‌تر می‌شوند.
