هدف نهایی اکتشافات فضایی یافتن جهان های قابل سکونت مشابه زمین بوده است که همه شرایط ایده آل برای رشد حیات را داشته باشند.
به گزارش تکناک، دانشمندان شواهد زیادی از جهان‌های بالقوه قابل سکونت در طول دهه‌ها تحقیق علمی جمع‌آوری کرده‌اند، اما هیچ‌کدام به دنیای آبی بی‌نظیر ما نزدیک نمی‌شوند.
با وجود اتفاقات عجیب، امید به یافتن یک سیاره فراخورشیدی قابل سکونت همچنان ادامه دارد. یک مطالعه جدید تلاش کرده است تا امکان کشف سیارات فراخورشیدی بالقوه قابل سکونت در کهکشان راه شیری را بیابد.
بر اساس محاسبات استاد دانشگاه فلوریدا، سارا بالارد و دانشجوی دکترا شیلا ساجیر، تقریباً یک سوم از سیارات کهکشان ممکن است در منطقه Goldilocks قرار داشته باشند، که یک مدار ایده آل است و به سیارات اجازه می دهد تا آب مایع و هر شکلی از حیات احتمالی را حفظ کنند.
پیدا کردن مدار ایده آل کلید اصلی است.
این تیم برون مرکزی بیش از 150 سیاره را که به دور ستاره‌های کوتوله M (ستاره‌هایی به اندازه مشتری) می‌چرخند را اندازه‌گیری کردند.
محققان از داده های تلسکوپ کپلر و گایا استفاده کردند. بر اساس این مطالعه، کپلر در تعیین نحوه حرکت سیارات فراخورشیدی در مقابل ستارگان میزبان خود کمک کرد، در حالی که گایا فاصله بین ستاره‌ها را در کهکشان اندازه‌گیری کرد.
ساگر، یکی از نویسندگان این مطالعه جدید، در بیانیه‌ای رسمی خاطرنشان کرد، فاصله واقعاً قطعه کلیدی اطلاعاتی است که قبلاً از دست داده بودیم و به ما امکان می‌دهد اکنون این تحلیل را انجام دهیم.
پس از بررسی کامل داده‌ها، نویسندگان خاطرنشان کردند که ستارگان با سیاره‌های متعدد در مدار دایره‌ای احتمال بیشتری برای نگه داری آب مایع را در خود دارند. از سوی دیگر، منظومه‌های ستاره‌ای که تنها یک سیاره دارند، ممکن است تحت تاثیر جذر و مد های شدید قرار گیرند و سطح آنها عاری از حیات باشد.
در نتیجه، تنها بخش کوچکی (یک سوم) از سیارات در این اندازه نمونه وجود دارد که ممکن است در منطقه Goldilocks قرار داشته باشند. با وجود این، یک سوم سیارات دلالت بر صدها میلیون کاندیدای بالقوه امیدوارکننده جهان برای جستجوی هر گونه حیات فراتر از زمین ارزشمند ما دارند.
