مطالعات نشان می دهد کاشت درختان در خیابان‌ها می‌تواند منجر به کاهش میزان مرگ و میر شود و تأثیر آن با بالغ شدن و رشد درختان بیشتر می‌شود.
به گزارش تکناک، مطالعه جدیدی که در پورتلند، اورگان انجام شد، نشان داد که کمپین درختکاری سازمان غیرانتفاعی Friends of Trees، که در 30 سال گذشته ادامه داشته است، با کاهش قابل توجهی در مرگ و میر غیر تصادفی و قلبی عروقی (20 و 6 درصد به ترتیب برای درختانی که در 30-15 سال قبل کاشته شده اند) همراه بوده است.
این تحقیق که توسط موسسه بهداشت جهانی بارسلونا و خدمات جنگلی USDA انجام شده و در مجله Environment International منتشر شده است، همچنین تخمین می زند که مزایای اقتصادی سالانه کاشت درختان بسیار بیشتر از هزینه نگهداری آنها است.
شواهدی مبنی بر ارتباط بین قرار گرفتن در معرض طبیعت و مرگ و میر کمتر در حال جمع آوری است. پیام دادوند، محقق ISGlobal و نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: با این حال، بیشتر مطالعات از تصویربرداری ماهواره‌ای برای تخمین شاخص پوشش گیاهی استفاده می‌کنند، که انواع مختلف پوشش گیاهی را متمایز نمی‌کند و نمی توان مداخله ملموس ( اثر درختکاری) را بررسی کرد.
بنابراین، نویسندگان از یک آزمایش طبیعی که در شهر پورتلند انجام شد استفاده کردند. بین سال‌های 1990 تا 2019، دوستاران درخت 49246 درخت خیابانی کاشتند (و سوابق مربوط به مکان و زمان کاشت درختان را حفظ کردند). بنابراین، تیم تحقیقاتی تعداد درختان کاشته شده در یک منطقه معین (به طور خاص، یک سرشماری، که تقریباً 4000 نفر در آن زندگی می کنند) را در 5، 10 یا 15 سال قبل بررسی کردند. آنها با استفاده از داده های سازمان بهداشت اورگان، این اطلاعات را با مرگ و میر ناشی از علل قلبی عروقی، تنفسی یا غیرتصادفی در همان منطقه مرتبط کردند.
نتایج نشان می‌دهد که در محله‌هایی که درختان بیشتری کاشته شده‌اند، میزان مرگ و میر (مرگ به ازای هر 100هزار نفر) کمتر بوده است. این ارتباط منفی برای مرگ و میر قلبی عروقی و غیر تصادفی (یعنی همه علل به استثنای تصادفات) به ویژه برای مردان و افراد بالای 65 سال معنی دار بود.
علاوه بر این، با افزایش سن و رشد درختان، این ارتباط قوی تر شد. کاهش میزان مرگ و میر مربوط به درختان کاشته شده 11-15 سال قبل (30درصد) دو برابر نسبت به درختان کاشته شده در 1-5 سال قبل (15درصد) بود. این بدان معناست که درختان مسن تر با کاهش بیشتری در مرگ و میر همراه هستند و حفظ درختان بالغ موجود ممکن است برای سلامت عمومی اهمیت ویژه ای داشته باشد.
این مطالعه بینش مستقیمی در مورد چگونگی بهبود سلامت درختان ارائه نمی دهد. با این حال، این یافته که درختان بزرگ تأثیر بیشتری بر سلامتی نسبت به درختان کوچکتر دارند، گویای آن است، زیرا درختان بزرگتر در جذب آلودگی هوا، تعدیل دما و کاهش صدا (سه عامل مرتبط با افزایش مرگ و میر) بهتر عمل می کنند.
جفری اچ. دونووان، از خدمات جنگلداری USDA و نویسنده اول این مطالعه، می گوید: ما این اثر را هم در محله هایی که فضای سبز زیاد دارند و هم در محله های فضای سبز کمتر دارند مشاهده کردیم، که نشان می دهد کاشت درختان خیابانی برای هر دو مفید است. این تجزیه و تحلیل عوامل دیگری را که ممکن است بر مرگ و میر تأثیر بگذارد، مانند درآمد، تحصیلات و ترکیب نژادی محله ها را در نظر گرفت.
در نهایت، بر اساس برآوردهای نویسندگان، مزایای کاشت درخت بسیار بیشتر از هزینه آن است. هزینه سالانه کاشت و نگهداری یک درخت شهری در هر یک از 140 منطقه سرشماری پورتلند بین 3000 تا 13000 دلار است، در حالی که سالانه حدود 14.2 میلیون دلار درآمد زایی از نجان جان انسان ها دارد.
دادوند در پایان می‌گوید: نتایج ما شواهد بنیادی مهمی برای تاثیر مداخلات ملموس (مانند کاشت درخت) در افزایش طول عمر ساکنان شهری فراهم می‌کند.
