اختلالات خواب اعم از داشتن خواب ناکافی یا بی کیفیت به طور شدیدی با خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط است و دانشمندان در حال بررسی برای یافتن علل و چگونگی این ارتباط هستند.
به گزارش تکناک، مزایای خواب با کیفیت و کافی به خوبی شناخته شده است. پاکسازی کردن تجمع پلاک های بتا آمیلوئید در مغز که نشانه ای رایج در بیماری آلزایمراست، یکی از آثار مثبت خواب خوب است. شواهد موجود، مرزی بین خطر زوال عقل و مسائلی مانند اختلال در خواب، کم خوابی و بی خوابی طولانی مدت را ترسیم می کند.
حالا یک مطالعه جدید خبرهای بدی برای شب بیداران و یا افرادی که برای خوابیدن دارو مصرف می‌کنند، دارد. همچنین در این تحقیق نتایج شوکه کننده ای برای افرادی که شب ها بیدارمی شوند و دیگر نمی توانند بخوابند، بدست آمده است.
راجر وانگ، محقق اصلی این مطالعه توضیح داد: ما انتظار داشتیم که بی خوابی، شروع دوباره خواب و استفاده از داروهای خواب، خطر زوال عقل را افزایش دهد، اما از اینکه متوجه شدیم بی خوابی، خطر زوال عقل را کاهش می دهد شگفت زده شدیم.
این مطالعه به بررسی داده های حاصل از مطالعه ملی سلامت و روند پیری (NHATS) پرداخت. داده ها از یک نمونه ملی متشکل از 6 هزار و 284 فرد مسن در جامعه با سن 65 سال و بالاتر جمع‌آوری شد و شامل افرادی بود که در سال 2011 دچار زوال عقل نبودند. حدود 13.6 درصد از مشارکت کنندگان در بازه زمانی مورد مطالعه، به زوال عقل مبتلا شدند.
با وجود شواهد قبلی که کیفیت پایین خواب و اختلالات خواب را با خطر زوال عقل مرتبط می کرد، یافته های این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به بی خوابی پس از بیداری احتمال کمتری برای ابتلا به زوال عقل در یک دوره 10 ساله داشتند. این شامل افرادی می شود که برای به خواب رفتن مجدد پس از بیدار شدن مشکل دارند. دلیل این مسئله مشخص نیست اما محققان امیدوارند مطالعات بیشتر در مورد اختلالات و مدت خواب، سرنخ هایی را ارائه دهد.
این درحالی است که یافته های جدید تایید میکند افراد مسنی که تا نیم ساعت پس از خاموش شدن چراغ نمی توانند بخوابند یا از داروهای خواب آور استفاده می کنند، بیشتر ممکن است به زوال عقل مبتلا شوند.
وانگ گفت: یافته های ما اهمیت در نظر گرفتن سابقه اختلال خواب را هنگام ارزیابی خطر ابتلا به زوال عقل برای افراد مسن نشان می دهد. برای بررسی این که آیا یافته های مربوط به زوال عقل در مورد افراد مبتلا به زوال عقل درست است یا خیر و اینکه چگونه برخی از ویژگی های جمعیت شناختی ممکن است با اختلالات خواب تعامل داشته باشند تا بر خطر زوال عقل تأثیر بگذارند، به تحقیقات بیشتری نیاز است.
مطالعه حاضر، اولین مطالعه در مورد اختلال خواب طولانی مدت با استفاده از نمونه های سالمندان است که موضوع اختلال خواب در افراد مسن را در مقایسه با سایر گروه های سنی بررسی می کند و بر روی افرادی که در خط مقدم زوال عقل هستند، متمرکز شده است.یکی از محققان گفت: با تمرکز بر تغییرات در اختلالات خواب، یافته‌های ما می تواند به اطلاع رسانی تغییرات سبک زندگی که می تواند خطر زوال عقل را کاهش دهد، کمک کند.
وانگ افزود: نگرانی های مختلف درافراد سالخورده مشکلاتی برای خواب آنان ایجاد می کند. در هرصورت، نیاز به تحقیقات بیشتری برای درک بهتر علل و پیامدهای این موضوع و محدود کردن پیامدهای آن در بلندمدت احساس می شود.
