هوش مصنوعی که به تشخیص بیماری کمک می‌کند، ربات‌هایی که عمل جراحی انجام می‌دهند و حتی تماس‌های ویدیویی بین پزشک و بیمار ! همه این فناوری ها زمانی خارق‌العاده و بعید به نظر می‌رسیدند اما اکنون می توانید این چیزها را در دنیای پزشکی ببینید.
به گزارش تکناک، در بیست و سومین سال قرن بیست و یکم، ممکن است باور نکنید که در آینده چه توانایی هایی خواهیم داشت. سه نمونه از این توانای های خاص و عجیب در حال نزدیک شدن به دنیای پزشکی هستند که در ادامه آن ها را مرور خواهیم کرد.
خواب زمستانی انسان
کاپیتان آمریکا و بسیاری از ابرقهرمانان دیگر، همه در دمای پایین نگهداری می شدند و ماه ها، دهه ها یا قرن ها بعد زنده و سالم از خواب بیدار شدند. مطمئناً اینها برگرفته از تخیل هستند، اما علمی که در این فیلم ها نشان داده می شود، واقعی است.
موارد نادر سرمازدگی تصادفی ثابت می کند که بهبودی کامل از این عارضه حتی پس از توقف ضربان قلب امکان پذیر است. کاهش دمای بدن ، متابولیسم را کند می کند و نیاز به اکسیژن را کاهش می دهد و آسیب مغزی را برای یک ساعت یا بیشتر متوقف می کند.
این موضوع برای افرادی که دچار جراحات مرگبار ناشی از تصادف رانندگی یا توسط گلوله زخمی می شوند، بسیار حیاتی و کاربردی است.
پزشکان در حال حاضر هیپوترمی(سرمازدگی) متوسط‌تری را برای محافظت از مغز و سایر اندام‌ها پس از ایست قلبی و در حین جراحی روی قوس آئورت (شریان اصلی حامل خون از قلب) القا می‌کنند.
دکتر ساموئل تیشرمن،نویسنده ی این مطالعه می گوید:این روش آزمایشی که نام آن حفظ و احیا اضطراری (EPR) است، بسیار فراتر از آن چیزی است که تصور می شود و به طور چشمگیری نیاز بدن به اکسیژن و جریان خون را کاهش می دهد. این وضعیت بیمار را در حالت تعلیق پویایی قرار می دهد که می تواند برای جراحان زمان بخرد تا خونریزی را متوقف کنند و تعداد بیشتری از این بیماران را نجات دهند.
این تکنیک بر روی حداقل شش بیمار انجام شده است، اگرچه هیچ یک از آنها زنده نمانده اند. طبق فهرستی که در پایگاه اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی ایالات متحده وجود دارد، انتظار می‌رود این کارآزمایی تا پایان ماه دسامبر 20 نفر را شامل شود. البته با توجه به شرایط سخت برای شرکت در این آزمون (افرادی که بر اثر آسیب احتمال زنده ماندن ندارند)، نمی توان بطور دقیق بر یک برنامه زمان بندی شده مشخص تکیه کرد.
با این حال، این فناوری خیلی امیدوارکننده است. متخصصان پیش‌بینی می‌کنند که روزی ممکن است از این فناوری برای نگه داشتن بیماران در حالت پویایی معلق برای ماه‌ها یا سال‌ها استفاده کنیم، به فضانوردان در طی چند دهه پروازهای فضایی کمک کنیم، یا مرگ بیمارانی را که منتظر درمان هستند متوقف کنیم.
رحم مصنوعی
یک ماجرای علمی تخیلی کلاسیک دیگر یعنی رشد نوزادان انسان در خارج از رحم، امروزه دوباره جان گرفته است.
در سال 1923، زیست شناسی بریتانیایی به نام J.B.S. هالدن، اصطلاحی برای رحم مصنوعی ابداع کرد به نام اکتوژنز. او پیش‌بینی کرد که تا سال 2074، 70 درصد از بارداری‌ها، از لقاح تا تولد، در رحم مصنوعی اتفاق می‌افتد.
رشد جنین در خارج از رحم در لقاح آزمایشگاهی چیز عجیبی نیست.این فناوری به نوزادان نارس اجازه می دهد حتی تا نیمه دوم بارداری زنده بمانند. بارداری طبیعی در انسان 40 هفته است و جوانترین نوزاد نارس که تا به حال زنده مانده است 21 هفته و 1 روز سن داشته است که فقط چند روز جوانتر از تعداد معدودی از باقی نوزادان زودرس است.
بزرگترین مانع برای نوزادان کوچکتر از این سن، تشکیل شدن ریه است. تهویه مکانیکی می تواند به ریه ها آسیب برساند و منجر به یک بیماری مزمن (گاهی کشنده) ریه شود که به نام دیسپلازی برونکوپولمونری شناخته می شود. به منظور جلوگیری از این اتفاق ،باید راهی برای گردش خون جنین پیدا کرد، گردش خون جنین سیستم پیچیده ای است که خون اکسیژن دار را از جفت از طریق بند ناف به جنین می رساند. محققان بیمارستان کودکان فیلادلفیا (CHOP) این کار را بر روی یک بره جنین انجام دادند.
کلید این اختراع ،تشکیل یک جفت جایگزین به وسیله یک اکسیژن ساز متصل به بند ناف بره است. لوله‌هایی که از طریق رگ ناف و شریان‌ها وارد می‌شوند، خون اکسیژن‌دار را از جفت به جنین می‌رسانند و خون بدون اکسیژن را به بیرون برمی‌گردانند. بره در یک کیسه آمنیوتیک مصنوعی پر از مایع زندگی می کند تا زمانی که ریه ها و سایر اندام هایش رشد کنند.
درمان باروری نیز می تواند با این روش امکانپذیر باشد. دکتر پائولا آماتو، می‌گوید: رحم مصنوعی ممکن است در شرایطی جایگزین شود که یک حامل برای بارداری وجود داشته باشد. به عنوان مثال: زمانی که مادر رحم ندارد یا نمی تواند دوران بارداری را به خوبی پشت سر بگذارد.
هنوز تاریخی مشخص برای آزمایشات بالینی تعیین نشده است. اما طبق تحقیقات، تفاوت اصلی بین انسان و بره ممکن است به اندازه آن ها بستگی داشته باشد. رگ‌های ناف بره بزرگ‌تر هستند، بنابراین تغذیه در لوله آسان‌تر است. با پیشرفت‌های امروزی در کوچک‌سازی روش‌های جراحی، به نظر می‌رسد که دانشمندان می‌توانند بر آن غلبه کنند.
پیام رسان RNA درمانی
محتویات انژکتور هیپوسپری می تواند تقریباً هر بیماری را درمان کند. این مسئله خیلی شبیه به فناوری RNA که پیام رسان (mRNA)می باشد، است. فناوری RNA دانشمندان را قادر ساخت تا به سرعت برخی از اولین واکسن های COVID-19 را توسعه دهند.
اما واکسن‌ها تنها آغاز کاری هستند که این فناوری می‌تواند انجام دهد.اخیرا یک رشته کامل از ایمونوتراپی در حال ظهور است که از mRNA برای ارائه دستورالعمل هایی برای تولید سلول های ایمنی اصلاح شده با گیرنده آنتی ژن کایمریک (سلول های ایمنی اصلاح شده با CAR) استفاده می کند. این سلول‌ها برای هدف قرار دادن سلول‌ها و بافت‌های بیمار، مانند سلول‌های سرطانی و فیبروبلاست‌های مضر (بافت اسکار) طراحی شده‌اند که فیبروز را در قلب و ریه‌ها ترویج می‌کنند.
استفاده بالینی از این فناوری، ممکن است سال‌ها طول بکشد، اما اگر همه چیز خوب پیش برود، این داروها می‌توانند به درمان مشکلات پزشکی اصلی بشریت کمک کنند. ما داریم از سرطان، بیماری های قلبی، بیماری های تخریب کننده عصبی صحبت می کنیم و می خواهیم درمان آن ها را به وسیله تبدیل به درمان دیگری با تغییر «توالی نوکلئوتیدی» mRNAیعنی طرحی که حاوی دستورالعمل هایی است که به آن می گوید چه کاری انجام دهد و چه بیماری را نابود کند ،انجام دهیم.
