یکی از رایج‌ترین ابزارهایی که مردم برای ارتباط با یکدیگر در ایمیل‌ها، پیام‌های متنی، انجمن‌ها و گروه‌های آنلاین استفاده می‌کنند، شکلک های کامپیوتری (Emoticon) است. قبل از وجود اموجی‌ها، شکلک‌ها برای بیان احساسات با ترکیب ساده‌ای از کاراکترهای متنی استفاده می‌شد.
به گزارش تکناک، امروز، دقیقاً ۴۱ سال از زمان استفاده اولین شکلک های کامپیوتری به طور رسمی گذشته است. این اتفاق در تاریخ ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۲ رخ داد. ما همه باید از اسکات ای. فالمن یک دانشمند کامپیوتر در دانشگاه کارنگی ملون ، برای اولین شکلک‌ها تشکر کنیم.
همانطور که او در وب سایت خود منتشر کرده، وقتی دانشجویان و اساتید علوم کامپیوتر در دانشگاه کارنگی ملون در اوایل دهه ۱۹۸۰ از تابلوی اعلانات کامپیوتری برای ارسال پیام به یکدیگر استفاده می‌کردند، فالمن توجه کرد که در برخی مواقع، اگر کسی سعی می‌کرد چیزی خنده‌دار را در این تابلوها بنویسد، برخی از افراد نمی‌توانستند متوجه شوخی شوند.
بنابراین، برخی از افراد در آن جامعه تصمیم گرفتند ببینند آیا می‌توانند راهی پیدا کنند تا نشان دهند یک پیام قرار نیست جدی گرفته شود. همانطور که خود فالمن در وب‌سایت خود نوشت:”نشانگرهای شوخی” مختلفی پیشنهاد شدند و در حین آن بررسی، به ذهنم رسید که توالی کاراکترهای 🙂 یک راه حل شیک و مناسب خواهد بود.
یک راه‌حلی که توسط ترمینال‌های مبتنی بر ASCII آن زمان قابل استفاده باشد. بنابراین، پیشنهاد کردم از آن استفاده شود. در همان پست، همچنین پیشنهاد دادم که استفاده از 🙁 به معنی این باشد که پیام باید جدی گرفته شود، اما این نماد به سرعت به عنوان نشانگر نارضایتی، ناامیدی یا خشم تغییر شکل یافت.
پیام او در تاریخی که قبلاً اشاره شد، در تابلوی اعلانات کامپیوتری دانشگاه کارنگی ملون منتشر شد. فالمن اعلام کرد که توالی کاراکترهای او “به سرعت مورد پذیرش قرار گرفت” در آن جامعه و به زودی به جوامع دانشگاهی کامپیوتر دیگر نیز گسترش یافت.
به هر حال، برای مدتی به نظر می‌رسید که پست اصلی فالمن که ایده‌اش را برای “نشانگرهای شوخی” نشان می‌داد، گم شده است زیرا او به ذخیره آن فکر نکرده بود. برای مدتی به نظر می‌رسید که اثباتی که او یک پدیده پیام‌رسانی اینترنتی را آغاز کرده است، هرگز پیدا نمی‌شود.
اما در سال ۲۰۰۲، یک پژوهشگر سابق کارنگی ملون به نام مایک جونز، که در آن زمان در مایکروسافت کار می‌کرد، تصمیم گرفت تا تلاشی را برای پیدا کردن پست اصلی فالمن آغاز کند. همانطور که فالمن اشاره می‌کند، سایر اعضای هیئت علمی کارنگی ملون نیز در جستجوی او شرکت کردند.
جف بیرد و کارکنان تاسیسات علوم کامپیوتر کارنگی ملون با حمایت و تشویق هاوارد وکتلر، باب کاسگروو و دیوید لیوینگستون، تلاش قهرمانانه‌ای را انجام دادند. آنها تسهیلات مناسب را پیدا کردند، درایوی را که قادر به خواندن رسانه قدیمی بود، پیدا کردند، فرمت‌های قدیمی را رمزگشایی کردند و پست‌های واقعی بسیاری را جستجو کردند.
همانطور که او اشاره کرد، جستجو برای پست در واقع موفق آمیز بود و می‌توانید یک نسخه از پست او را، همراه با موضوع تابلوی اعلانات ایده اولیه و پاسخ‌ها به پیام فالمن، در این سایت پیدا کنید. همانطور که جونز در همان صفحه اشاره می‌کند، “جف بیرد باید بیشترین اعتبار را برای انجام کار سخت یافتن و بازیابی داده‌ها دریافت کند.”
فالمن در وب سایت خود، اطلاعات بیشتری در مورد خلق خود ارائه داده است. او همچنین درباره ادعاهایی که شخص دیگری اولین شکلک‌ها را ایجاد کرد، توضیحاتی ارائه می‌دهد. با این حال، هیچ شواهد مستندی از این ادعاها وجود ندارد. فالمن می‌نویسد: احتمالاً من نخستین شخصی نبودم که این سه حرف را پشت سر هم تایپ کردم، شاید حتی با معنای “من فقط شوخی می‌کنم” و شاید حتی آنلاین. اما من باور دارم که پیشنهاد من در سال ۱۹۸۲ آن بود که در نهایت مورد پذیرش قرار گرفت، در سراسر جهان گسترش یافت و هزاران نسخه مشتق شد. همکارانم و من توانستیم این ایده را از طریق شبکه‌های کامپیوتری جهان که از آن پست اصلی گسترش داده می‌شود، پیگیری کنیم.
پس اگر تاکنون 🙂 را برای بیان شادی و خنده و یا 🙁 را برای نمایش اندوه در یک پیام تایپ کرده‌اید، باید از فالمن تشکر کنید.
