کمبود منیزیم (هیپومنیزیمی) زمانی رخ می‌دهد که منیزیم که یک ماده مغذی ضروری است، به میزان کافی به بدن نرسد.
به گزارش تکناک، اگر میزان منیزیم شما برای مدت طولانی کم باشد، این مسئله می‌تواند شما را در معرض خطر ابتلا به بیماری‌ها و عوارض ناخوشایندی قرار دهد. بنابراین مهم است که بدانید علائم کمبود منیزیم چیست تا بتوانید در مراحل اولیه آن را شناسایی کنید.
منیزیم نقش اساسی در بدن به‌ویژه در قلب، ماهیچه‌ها و کلیه‌ها داردو به تنظیم عملکرد اعصاب و ماهیچه‌ها، تعادل میزان قند خون و کمک به بدن در ساخت پروتئین، استخوان و DNA کمک می‌کند. هیپومنیزیمی طولانی مدت می‌تواند باعث فشار خون بالا، دیابت نوع 2، پوکی استخوان و میگرن شود.
اکثر مردم در رژیم غذایی منظم خود منیزیم کافی مصرف می‌کنند. این ماده معدنی را می‌توان در غذاهایی که مانند حبوبات، سبزیجات سبز برگ، دانه‌ها، غلات کامل، شیر یا ماست یافت. با این حال، میزان منیزیم شما ممکن است به دلیل برخی بیماری‌ها، مصرف بیش از حد الکل یا به دلیل استفاده از برخی داروها پایین باشد. افرادی که به احتمال زیاد منیزیم کم مصرف می‌کنند، مردان بالای 70 سال و نوجوانان هستند.
مقدار توصیه شده روزانه منیزیم بسته به سن، جنسیت و بارداری یا شیردهی متفاوت است. یک فرد بالغ به طور متوسط به 320 تا 420 میلی گرم منیزیم در روز نیاز دارد.
فهرست مطالب
علائم اولیه کمبود منیزیم
اگر در مراحل اولیه کمبود منیزیم هستید، ممکن است علائم شما خفیف باشد یا حتی علائمی نداشته باشید. این علائم عبارتند از تهوع، استفراغ، خستگی و ضعف عضلانی.
تهوع و استفراغ
اگر کمبود منیزیم دارید، ممکن است حالت تهوع، استفراغ یا از دست دادن اشتها را تجربه کنید.
شما می‌توانید با مصرف مکمل‌های منیزیم و افزودن مواد غذایی غنی از منیزیم به رژیم غذایی خود، منیزیم بیشتری مصرف کنید. با این حال، علائمی مانند حالت تهوع، استفراغ و از دست دادن اشتها ممکن است خوردن یا مصرف مکمل را دشوارتر کند.
خستگی و ضعف
داشتن هیپومنیزیمی به این معنی است که بدن شما فاقد یک ماده مغذی ضروری است که به آن نیاز دارد. این مسئله می‌تواند باعث احساس خستگی و ضعف به خصوص در مراحل اولیه کمبود منیزیم شود.
همچنین منیزیم در متابولیسم نقش دارد. متابولیسم فرآیند شیمیایی است که غذا را به انرژی تبدیل می‌کند. وقتی منیزیم کمتری در بدن وجود دارد، ممکن است متابولیسم تغییر کند و باعث احساس ضعف و خستگی شود.
علائم پیشرونده
منیزیم نقش مهمی در عملکرد اعصاب، ماهیچه‌ها و قلب دارد و به انتقال کلسیم و پتاسیم در غشای سلولی کمک می‌کند. این فرآیند برای موارد زیر مهم است:
- هدایت تکانه‌های عصبی
- انقباض عضلات
- تنظیم ریتم قلب
وقتی بدن شما کمبود منیزیم دارد، منیزیم کافی برای انجام این نقش‌ها وجود ندارد تا بتواند بر اعصاب، ماهیچه‌ها و قلب شما تأثیر بگذارد.
بی‌حسی و گزگز
منیزیم به هدایت تکانه‌های عصبی کمک می‌کند. سطوح پایین منیزیم ممکن است باعث بی‌حسی و سوزن سوزن شدن به خصوص در پاها و دست‌ها شود. بی‌حسی ممکن است باعث شود که احساس خستگی کنید. اگر بی حسی و سوزن سوزن شدن را تجربه می کنید، پزشک ممکن است ورزش هایی را برای کمک به شما توصیه کند.
بی‌حسی و گزگز می‌تواند علائم بیماری‌های شدیدتر یا مزمن باشد. اگر دائما بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن را تجربه می‌کنید، بهتر است برای ارزیابی علائم به یک پزشک مراجعه کنید.
اسپاسم عضلانی
از آنجایی که منیزیم به کنترل انقباضات عضلانی کمک می‌کند، سطوح پایین این ماده مغذی ممکن است حرکت عضلات را برای شما دشوارتر کند. ممکن است انقباضات و گرفتگی غیرارادی عضلات را تجربه کنید. گاهی اوقات افراد مبتلا به کمبود منیزیم ممکن است دچار تشنج نیز بشوند.
ریتم غیر طبیعی قلب
از آنجایی که منیزیم به تنظیم ریتم قلب کمک می‌کند، کمبود منیزیم می‌تواند منجر به ریتم غیرطبیعی قلب (آریتمی) شود.
همچنین کمبود منیزیم ممکن است منجر به اسپاسم عروق کرونر شود. اسپاسم عروق کرونر زمانی رخ می‌دهد که رگ‌های قلب به طور ناگهانی سفت می‌شوند. این حالت ممکن است مانند یک درد کوبنده در قفسه سینه باشد. درد ممکن است به فک یا بازو نیز سرایت کند.
علائم مراحل آخر
در مرحله آخر کمبود منیزیم، سطح منیزیم شما به طور قابل توجهی پایین است. ممکن است هر یک از علائم بالا و همچنین علائم کمبود پتاسیم و کلسیم پایین را مشاهده کنید.
کمبود پتاسیم
اگر میزان منیزیم شما واقعا پایین باشد، میزان پتاسیم شما نیز ممکن است پایین باشد. پایین بودن میزان پتاسیم که هیپوکالمی نامیده می‌شود، می‌تواند منجر به علائمی مانند موارد زیر شود:
- یبوست
- خستگی
- ضربان قلب شدید یا نامنظم
- آسیب عضلانی
- ضعف عضلانی
- سوزن سوزن شدن یا بی‌حسی
درمان هیپوکالمی می‌تواند شامل استفاده از مکمل‌های پتاسیم باشد یا می توان پتاسیم را از طریق خط وریدی (IV) نیز به بدن رساند. مهم است که کمبود منیزیم زمینه‌ای را قبل از ایجاد عوارض بیشتر که ممکن است شدید باشند، درمان کنید.
کمبود کلسیم
کمبود منیزیم در مراحل پایانی می‌تواند باعث کاهش سطح کلسیم شود که هیپوکلسمی نامیده می‌شود. اگر هیپوکلسمی خفیف باشد، ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید. هیپوکلسمی شدید می‌تواند علائمی مانند موارد زیر ایجاد کند:
- تشنج
- نارسایی قلبی
- اسپاسم تارهای صوتی (که می‌تواند تنفس را دشوار کند)
درمان هیپوکلسمی به شدت علائم و علت آن بستگی دارد. در این مورد، باید کمبود منیزیم زمینه‌ای را درمان کنید که این کار میزان کلسیم شما را نیز بهبود می بخشد.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر علائم کمبود منیزیم دارید، باید به یک متخصص مراجعه کنید. آنها میزان منیزیم شما را آزمایش می‌کنند و گزینه‌های درمانی را توصیه می‌کنند که ممکن است شامل مکمل‌های منیزیم، مایعات داده شده از طریق IV و دریافت منیزیم از طریق IV باشد.
کمبود منیزیم می تواند شدید شود. اگر میزان منیزیم شما به مقدار زیادی کاهش یابد، ممکن است در معرض خطر ایست قلبی، نارسایی تنفسی و حتی مرگ (اگرچه این اتفاق نادر است) باشید.
اگر علائم پیشرونده یا دیررس مانند ریتم غیرطبیعی قلب (آریتمی)، تشنج، بی حسی یا سوزن سوزن شدن را تجربه کردید، برای جلوگیری از عوارض باید فوراً با اورژانس تماس بگیرید.
