نانوماهواره سونی با بخار آب به مدار زمین می رود

یک شرکت ژاپنی برای اولین بار با استفاده از نیروی محرکه بخار آب، یک نانوماهواره را به پرواز درآورد تا مسیر رسیدن آن به مدار زمین هموار شود.

شرکت ژاپنی Pale Blue ، برای اولین بار با استفاده از نیروی محرکه بخار آب، یک نانوماهواره را به پرواز درآورد تا مسیر رسیدن آن به مدار زمین هموار شود.

به گزارش تکناک، سیستم نیروی محرکه این شرکت روی ماهواره Star Sphere1 یا EYE سونی و با استفاده از پیشرانه کم هزینه و سازگار با محیط زیست، اولین آزمایش خود را انجام داد. در مرحله بعد، دو شرکت قرار است از این روش جدید برای رساندن ماهواره به مدار مورد نظر خود استفاده کنند.

در طول آزمایش۳ مارس ، پیشرانه های شرکت Pale Blue تقریباً دو دقیقه غرش کردند. در یک بیانیه مطبوعاتی روز دوشنبه، این شرکت تأیید کرد که داده ها بعداً نشان دادند که آزمایش اولیه موتور با موفقیت انجام شده بود.

نانوماهواره EYE، اولین ماهواره سونی برای پروژه Star Sphere است که هدف آن دسترسی بیشتر به عکاسی فضایی است. EYE، همراه با ۱۱۳ ماهواره دیگر با موشک فالکون ۹ spaceXبه عنوان بخشی از ماموریت حمل و نقل ۶ spaceX، در تاریخ ۶ ژانویه به فضا پرتاب شد. این نانوماهواره یا تاسواره، با یک دوربین مجهز شده است و در ارتفاعی حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ کیلومتر از سطح زمین قرار خواهد گرفت.

آزمایش موفقیت‌آمیز سیستم رانش Pale Blue به این معنی است که این شرکت اکنون می ‌تواند به ماهواره کمک کند تا در مدار هدف خود مانور داده و اجازه دهد تا اواخر امسال به عملیات خود بپردازد.

جون آساکاوا، مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران شرکت Pale Blue، درباره این موضوع توضیح داد: شرکت Pale Blue، با توسعه و به کارگیری موفقیت‌آمیز پیشرانه مبتنی بر آب، گام بزرگی به سمت استقرار پروژه مداری Star Sphere برداشت.

پیشرانه های های آبی و سبک می توانند آینده ناوبری نانو ماهواره ها باشند

Pale Blue اعلام کرده است که رانشگر آبی آن به طور خاص برای افزایش طول عمر ماهواره کوچک EYE با استفاده از مانورهای اصلاح مداری دوره‌ای طراحی شده است. این شرکت مدعی است که استفاده از پیشرانه بخار آب، به دلیل تقاضای فزاینده برای نانوماهواره ها که به طول عمر بیشتری نیاز دارند، یک راه حل سازگار با محیط زیست است. سیستم حرکتی در فضا، آب را به هیدروژن و اکسیژن تقسیم می‌کند تا از آن به عنوان سوخت برای پرواز استفاده شود.

در سال 2019، مأموریت بادبان نوری 2 نشان داد که پرواز با نور نیز ممکن است. در این مأموریت، از بادبانی با مساحت 32 متر مربع ساخته شده از پارچه مایلار استفاده شد تا یک نانو ماهواره کوچک را به ارتفاع 5 کیلومتر بالا ببرد.

به طور خلاصه، بادبان نوری به یک بادبان برای نگه داشتن نانو ماهواره در مدار برای مدت طولانی با استفاده از نیروی فوتون‌های نور خورشید نیاز دارد. این فناوری در تعدادی از ماموریت ‌های ناسا استفاده شده است. اما اکنون، فناوری نیروی محرکه با آب نیز در نظر گرفته شده است. ناسا در حال آزمایش این فناوری با فضاپیمای Pathfinder Technology Demonstrator-1 خود است.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اخبار جدید تک‌ناک را از دست ندهید.