گزارشی از SpaceNews نشان می دهد که یکی از تامین کنندگان کلیدی گروه آریان برای نسل بعدی موشک آریان 6 تایید کرده است که امسال شاهد پرتاب این موشک نخواهیم بود.
به گزارش تکناک، مدیران شرکت هوافضای آلمانی OHB در طی تماسی که در تاریخ 10 مه برگزار شد، پیش‌بینی کردند که این موشک اولین پرتاب خود را با تاخیر در ماه‌های اول سال 2024 انجام خواهد داد.
آریان 6 جانشین موشک آریان 5 است که اخیراً در ماموریت JUICE آژانس فضایی اروپا نقش داشت.
سال گذشته، آژانس فضایی اروپا (ESA) اعلام کرد که انتظار دارد اولین پرتاب آریان 6 که زمانی برای سال 2020 برنامه ریزی شده بود در سه ماهه چهارم سال 2023 انجام شود. اکنون، به روز رسانی جدیدی در آن جدول زمانی از طرف سومین تامین قطعات موشک منتشر شده است.
مارکو فوکس، مدیرعامل OHB، طی ارائه‌ای درباره نتایج مالی سه‌ماهه اول شرکت گفت: آریان 6 هنوز آماده نشده است، اما ما امیدواریم که در اوایل سال آینده پرتاب شود. OHB از طریق یک شرکت تابعه به نام MT Aerospace مخازن و سازه هایی را برای آریان 6 تولید می کند.
فاصله یک ساله تا اولین پرتاب
فوکس همچنین در طول این ارائه اضافه کرد که بیشتر و بیشتر مطمئن می شود که شاهد اولین پرتاب آریان 6 را در اوایل سال آینده خواهیم بود. او اضافه کرد: من فکر می کنم که یک سال دیگر از اولین راه اندازی فاصله داریم و این از نظر روانی بسیار مهم است.
اخیراً، در میان به‌روزرسانی‌های اندک گروه آرین و ESA، مفسران به طور فزاینده‌ای حدس می‌زنند که پرتاب به سال آینده موکول می‌شود.
طی مصاحبه ای در 17 آوریل در طول سی و هشتمین سمپوزیوم فضایی در کلرادو اسپرینگز، جوزف اشباخر، مدیرکل ESA از اظهار نظر در مورد تاریخ پرتاب آریان 6 خودداری کرد و به این موضوع اشاره کرد که آزمایش آتش داغ در اوایل جولای پیش بینی می شود. او گفت که این آزمایش به ارائه یک تصویر واضح تر کمک می کند.
اظهارات اخیر فوکس نزدیکترین اظهارات ما تاکنون به تایید عدم پرتاب آریان 6 در سال جاری است.
تاخیر در پرتاب آریان 6 مسلماً نشان دهنده سرعت کند اروپا در زمینه نوآوری صنعت فضایی است.
اگرچه آریان 6 برای کاهش هزینه های پرتاب طراحی شده است، اما برخلاف سیستم پرتاب استارشیپ اسپیس ایکس یک موشک قابل استفاده مجدد نیست.
در تلاش برای رسیدگی به این مشکل، یک هیئت به سفارش آژانس فضایی اروپا در اوایل سال جاری گزارشی منتشر کرد و هشدار داد که اروپا در معرض خطر عقب ماندن در رقابت فناوری فضایی است و در صورتی که توانایی های پرتاب خود را بهبود نبخشد و بودجه بیشتری را به سمت صنعت فضایی خود هدایت نکند از دیگر رقبا عقب خواهند ماند.
