در سال 2020، اپل استفاده از پردازنده‌های اینتل را تغییر داد و شروع به انتشار مک های مجهز به تراشه‌های سفارشی خود کرد.
به گزارش تکناک، با توجه به این تغییر، اپل نیاز به یافتن روشی برای شبیه سازی برنامه های مبتنی بر x64 در سیلیکون جدید داشت و سرانجام راهی بسیار قدیمی برای حل مشکل خود یافت.
اپل اولین پردازنده سفارشی خود، Apple M1 را در جریان رویداد نوامبر 2020 معرفی کرد. این تراشه به دلیل جمع کردن بارهای انرژی در یک فضای کوچک با تحسین فراوان روبرو شد. با ظهور M1 اپل مردم به این فکر افتادند که آیا این پردازنده، SoCآینده محاسباتی است یا نه!
با توجه به تغییر در ساخت ARM آن، اپل مجبور به یافتن راهی برای ایجاد امکان استفاده مک‌های M1از برنامه‌های مبتنی بر اینتل شد.
اپل از ساده ترین اما موثرترین روش استفاده کرد وآن شبیه سازی x64 در ساختApple M1 بود. روش شبیه سازی برگرفته از سنگ روزتا، Rosetta 2نامیده شد ودر ادامه مردم از میزان تاثیر Rosetta 2 شگفت زده شدند. داگال جانسون، محقق امنیتی استرالیایی، اکنون معتقد به آگاهی از علت آن است.
وجود یک افزونه نامعلوم در داخل Rosetta 2، فرآیند ذخیره برابری و تنظیم ثابت نمادین آن در یک برنامه، را ساده می‌کند. به گفته جانسون، این افزونه امکان تقلید دقیق‌تر و سریع‌تر را فراهم می‌کند. شگفت‌انگیزترین بخش، منشاء این افزونه است. این برنامه در دومین پردازنده اینتل، Intel 8080، از سال 1974 گنجانده شد.اپل پردازنده 8080
این ریزپردازنده 8 بیتی باستانی، تنظیمات و ذخیره‌سازی برابری را بسیار خاص انجام می‌دهد و این ویژگی راه خود را به پردازنده‌های امروزی اینتل نیز پیدا کرده است. در یک Core i9-13900K جدید ، ارتباط مستقیمی (البته جزئی) با پردازنده هایی که تقریباً 50 سال پیش برخی از رایانه ها را تغذیه می کردند، وجود دارد.اپل پردازنده 8080
بیت‌های 26 و 27 به فرآیند رجیستر ثابت نمادین ARM اختصاص داده شده‌اند، اگرچه این دو بیت تنها زمانی به این عمل اختصاص داده می‌شوند که Rosetta 2 فعال باشد. Rosetta 2 تنها در صورت تشخیص برنامه مبتنی بر مک اینتل ، دو بیت را مجدداً اختصاص می‌دهد و با فعال شدن Rosetta 2 اجازه می‌دهد با سرعت معمول خود کار کند.
