پیش بینی زودهنگام تشدید علائم ام اس توسط یک نشانگر زیستی

تحقیقات جدید نشان داده است که افزایش یک نشانگر زیستی آسیب عصبی بدتر شدن بیماری مولتیپل اسکلروزیس یا همان ام اس را تا دو سال قبل از وقوع آن پیش بینی می کند.

به گزارش تکناک، این نشانگر زیستی یک چارچوب زمانی ارائه می‌کند که در آن می‌توان مداخلاتی را برای جلوگیری یا کاهش ناتوانی اجرا کرد.

تصور می‌شود که ام اس یک اختلال خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی، میلین که پوشش محافظ اعصاب است را از بین می‌برد. مولتیپل اسکلروزیس (MS) با علائم زیادی ظاهر می‌شود که می‌توانند متغیر و غیرقابل پیش‌بینی باشند. علائم ممکن است یک بار اتفاق بیفتند یا گذرا باشند یا شدت آنها در طول زمان تغییر کند.

اکنون محققان UCSF کشف کرده‌اند که افزایش میزان یک نوع نشانگر زیستی آسیب عصبی که NfL نام دارد، می‌تواند تشدید علائم ام‌اس را تا دو سال قبل از وقوع پیش‌بینی کند. این اولین مطالعه ای است که مدت زمان پیش از بدتر شدن ناتوانی در این وضعیت را نشان می دهد.

احمد عبدالحاک، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: افزایش NfL تا دو سال قبل از بدتر شدن علائم ناتوان کننده در ام اس، نشان می دهد که مداخلات زودتر ممکن است از بدتر شدن آن جلوگیری کند.

محققان با همکاری دانشگاه بازل در سوئیس، بروز بدتر شدن ناتوانی را بررسی کردند که به عنوان شش ماه یا بیشتر افزایش ناتوانی ها تعریف می شود و در امتیاز بالاتر در مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده منعکس می شود.

آنها بین بدتر شدن ناتوانی عود کننده که شامل علائم باقیمانده یا بازگشت علائم قدیمی پس از عود MS (multiple sclerosis : disease that damages the myelin sheaths around nerve axons) است، و پیشرفت تدریجی علائم بدون عود تمایز قائل شدند.

محققان داده‌های 10 ساله دو مطالعه را که روی هم شامل 1899 بیمار بود، بررسی کردند. در میان آن‌ها، 570 نفر با ناتوانی ام‌اس شناسایی شدند که همچنان رو به وخامت بود و وضعیت اکثریت آن‌ها عود نکرده بود.

افزایش میزان NfL تا 91 درصد بیشتر با خطر بدتر شدن ناتوانی همراه با عود تقریباً یک سال بعد و تا 49 درصد بیشتر خطر بدتر شدن ناتوانی نزدیک به دو سال بعد همراه بود.

عبدالحاک گفت: ما فکر می کنیم که افزایش NfL زودتر در بدتر شدن ناتوانی بدون عود رخ می دهد.

آری گرین، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: مرگ سلول‌های عصبی فرآیندی آهسته است که به سمت ناتوانی دائمی می‌رود و به این معنی است که مداخلات برای محافظت از سلول‌های عصبی ممکن است زمان لازم برای توقف ناتوانی را نیز داشته باشند.

یافته ها اهمیت استفاده از NfL را به عنوان نشانگر اولیه آسیب عصبی نشان می دهد.

جنس کول، یکی دیگر از نویسندگان این مطالعه گفت: علاوه بر یافته های پیشگامانه در مورد رابطه زمانی بین افزایش NfL و پیشرفت تدریجی بیماری در ام اس، این مطالعه از نقش مهم NfL به عنوان یک نشانگر اولیه آسیب عصبی حمایت می کند. نظارت بر میزانNfL  ممکن است بتواند فعالیت بیماری را با حساسیت بالاتری نسبت به معاینه بالینی یا تصویربرداری معمولی تشخیص دهد.

تحقیقات بیشتری برای بررسی درمان هایی که ممکن است پیشرفت ام اس را در این دوره افزایش NfL متوقف کنند، مورد نیاز است.

این مطالعه در مجله JAMA Neurology منتشر شد.