نفس کشیدن برای بقا ضروری است، اما نفس عمق کشیدن در هوای تازه چیزی بیش از زنده ماندن برای ما به ارمغان می آورد.
به گزارش تکناک، این مسئله که نفس عمیق کشیدن می تواند به حفظ آرامش ما در موقعیت های استرس زا کمک کند،چیزی است که تقریبا همه آن را می دانند.
اکنون پروفسور مایکا آلن از گروه پزشکی بالینی در دانشگاه آرهوس گام های مهمی در درک رابطه بین تنفس و تاثیر آن بر مغز برداشته است.
آلن و تیمش با ترکیب نتایج حاصل از مطالعات متعدد روی تصویربرداری از مغز جوندگان، میمونها و انسانها، یک نمونه محاسباتی درست کردند که توضیح میدهد چگونه الگوهای تنفسی ما میتوانند انتظارات مغز را شکل دهند.
پروفسور مایکا آلن توضیح می دهد:آنچه ما متوجه شدیم این است که در بسیاری از انسان ها و حیوانات،ریتم مغز با ریتم تنفس ما ارتباط نزدیکی دارد.وقتی نفس میکشیم،بدن ما نسبت به دنیای بیرون حساستر می شود،در حالی که وقتی نفس را بیرون میدهیم، مغز بیشتر فعال میشود.این موضوع همچنین با نحوه نفس کشیدن در برخی ورزش های سخت مطابقت دارد،به عنوان مثال، تیراندازان حرفه ای برای کشیدن ماشه در پایان بازدم آموزش می بینند.
مایکا آلن توضیح میدهد که این مطالعه نشان میدهد که تنفس کارهای بیشتری از زنده نگه داشتن ما انجام می دهد.
این مسئله نشان میدهد که مغز و تنفس به گونهای در هم تنیده شدهاند که بسیار فراتر از بقا عمل می کنند،تا در واقع بر احساسات،میزان توجه و نحوه پردازش دنیای خارج تأثیر بگذارد.نمونه مورد آزمایش نشان می دهد که مکانیسم مشترکی در مغز وجود دارد که ریتم تنفس را به این رویدادها مرتبط می کند.
درک اینکه چگونه تنفس،مغز ما را شکل می دهد و بر آن تاثیر می گذارد،و در نتیجه،تاثیر آن بر خلق و خو، افکار و رفتارهای ما،یک هدف مهم برای پیشگیری و درمان بهتر بیماری های روانی است.
مایکا آلن توضیح می دهد: دشواری در تنفس با افزایش بسیار زیاد خطر اختلالات خلقی مانند اضطراب و افسردگی مرتبط است.ما می دانیم که تنفس، بیماری تنفسی و اختلالات روانپزشکی ارتباط نزدیکی با هم دارند. مطالعه ما این احتمال را افزایش میدهد که درمانهای بعدی برای این اختلالات در توسعه راههای جدید برای تنظیم مجدد ریتمهای مغز و بدن، بهجای درمان جداگانه، یافت شود.
آرامش بخشیدن به ذهن از طریق نفس عمق کشیدن یک روش شناخته شده و مورد استفاده در بسیاری از کارها مانند یوگا و مدیتیشن است.مطالعه جدید چگونگی ایجاد این امکان را توسط مغز توضیح می دهد.این مسئله نشان می دهد که سه مسیر در مغز وجود دارد که این تعامل بین تنفس و فعالیت مغز را کنترل می کند.همچنین نشان میدهد که الگوی تنفس ما مغز را تحریکپذیرتر میکند،به این معنی که نورونها در زمانهای خاصی از تنفس احتمال آزادسازی بیشتری دارند.
تحقیقات جدید در راه است
مطالعه جدید به محققان هدف جدیدی را برای مطالعات آینده در مورد افراد مبتلا به اختلالات تنفسی یا تغییرات خلقی می دهد و میکا آلن و گروهش قبلاً پروژه های جدیدی را بر اساس این مطالعه آغاز کرده اند.
مایکا الن می گوید: ما پروژه های تحقیقاتی در حال انجام زیادی داریم که هم در حال ساخت و هم آزمایش بخش های مختلف نمونه هایی است که پیشنهاد کرده ایم. مالت برندهولت دانشجوی دکترا در حال انجام مطالعات تصویربرداری مغزی ابتکاری در انسان است تا بفهمد چگونه انواع مختلف ادراک احساسی و بصری تحت تاثیر تنفس در مغز قرار می گیرد.
این تیم همچنین با یک تیم متخصص بیماری های ریوی در بیمارستان دانشگاه آرهوس جایی که از ابزارهای توسعهیافته در آزمایشگاه برای درک اینکه آیا فردی که از کووید طولانی رنج میبرد ممکن است اختلالاتی در تراز تنفس و مغز داشته باشد استفاده میشود، همکاری میکنند.میکا آلن می گوید پروژه های بیشتری در راه است.
مایکا الن در نهایت افزود: ما از ترکیبی از تصویربرداری عصبی انسان و حیوان برای درک بهتر چگونگی تأثیر تنفس بر مغز و همچنین بررسی چگونگی تأثیر داروهای مختلف بر تعامل تنفسی و مغزی استفاده خواهیم کرد. ما همچنین میخواهیم یک زمانی بررسی کنیم که چگونه عوامل موثر در سبک زندگی مانند استرس، خواب و حتی مسائلی مانند شنا در زمستان بر تعامل تنفس و مغز تأثیر میگذارند. ما برای ادامه این تحقیقات بسیار هیجان زده هستیم.
