بدن ما خانه تریلیون‌ها میکروب از جمله باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و موارد دیگر است. اکنون دانشمندان دانشگاه استنفورد موجود بیولوژیکی جدیدی را در درون بدن ما کشف کرده‌اند که نام آنها را ابلیسک گذاشته‌اند.
به گزارش تکناک، میکروبیومی که همه ما با خود حمل می‌کنیم، بسیار گسترده است، ما هنوز به‌طور دائم چیزهای جدیدی در مورد آرایش این میکروبیوم و تأثیر آن بر سلامتی خود می‌آموزیم. گهگاه گونه‌های جدیدی از باکتری‌ها یا ویروس‌ها در آنجا کشف می‌شوند، اما معمولاً دانشمندان در میکروبیوم گروه کاملاً جدیدی از موجودات را کشف نمی‌کنند که با هیچ دسته‌بندی شناخته‌شده‌ای مطابقت نداشته باشد.
گروه محققان دانشگاه استنفورد به دلیل ساختار میله مانند این موجودات جدید آنها را ابلیسک‌ها می‌نامند و آنها به نوعی تلاقی بین ویروس‌ها و ویروئیدها هستند. همه ما با ویروس‌ها آشنا هستیم، در حالی که ویروئیدها مولکول‌های ساده‌تری از RNA هستند که می‌توانند با خرد کردن و اصلاح ژنوم خود تکثیر شوند، اما پروتئین تولید نمی‌کنند و فاقد پوسته محافظ هستند. ابلیسک‌ها ساختار اولیه ویروئیدها را دارند، اما به نظر می‌رسد مانند ویروس‌ها، ژنوم ساده آنها پروتئین‌های ناشناخته قبلی که دانشمندان آن را ابولین می‌نامند، فعال می‌کند.
به نظر می‌رسد که ابلیسک‌ها بسیار رایج و به‌طرز شگفت‌انگیزی متنوع هستند. دانشمندان تقریباً 30000 نوع مختلف از آنها را در نمونه‌های میکروبیومی که از بیش از 400 نفر از سراسر جهان گرفته شده بود، کشف کردند.
آنها در حدود 50 درصد از نمونه‌های میکروبیوم دهان و 7 درصد از نمونه‌های روده یافت شدند. به نظر می‌رسد که آنها تا کنون از شناسایی طفره رفته‌اند، زیرا شبیه هیچ چیز دیگری نیستند.
محققان در این مقاله می‌نویسند: ما متوجه شدیم که ابلیسک‌ها گروه فیلوژنتیکی متمایز خود را بدون هیچ گونه توالی قابل تشخیص یا تشابه ساختاری با عوامل بیولوژیکی شناخته شده تشکیل می‌دهند.
آنچه آنها دقیقاً در بدن ما انجام می‌دهند در حال حاضر یک راز باقی مانده است. ممکن است آنها به میزبانان خود کمک کنند یا به آنها آسیب برسانند و ممکن است این میزبان مستقیماً ما نباشیم بلکه باکتری‌ها یا قارچ‌هایی باشند که بدن ما را خانه خود می‌دانند. تاکنون کاندید اصلی برای شروع مطالعه درمورد ابلیسک‌ها، باکتری استرپتوکوکوس سانگوئینیس است که در پلاک دندانی قرار دارد. محققان می‌گویند این گونه باکتری با کشت آسان بهترین نقطه شروع برای مطالعه بیشتر ابلیسک‌ها خواهد بود.
این مطالعه هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است، اما به صورت پیش چاپ در مجله bioRxiv در دسترس است.
