مطالعات نشان می دهد بیماران کووید 19 ماه‌ها پس از ابتلا به این بیماری،علائم آسیب کبدی را نشان می‌دهند.
به گزارش تکناک، ویروس کووید 19 با افزایش سفتی کبد مرتبط است که نشانه ای از آسیب احتمالی طولانی مدت کبد است.
این موضوع بر اساس نتایج یک مطالعه جدید ارائه شده در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA) است.
دکتر فیروزه حیدری، پژوهشگر فوق دکترا در بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون گفت:مطالعه ما بخشی از شواهد در حال ظهور مبنی بر این است که ویروس کووید 19ممکن است منجر به آسیب کبدی شود که به راحتی پس از بیماری حاد ادامه می یابد.
سفتی کبد نشانگر آسیب کبدی مانند التهاب یا فیبروز است. فیبروز تجمع بافت زخمی در کبد است.با گذشت زمان، بافت سالم کبد کاهش می یابد و کبد دیگر نمی تواند به درستی کار کند. فیبروز پیشرونده می تواند منجر به سرطان کبد و نارسایی کبد شود.
در مطالعه گذشته نگر، محققان سفتی کبد بیماران با سابقه ویروس کووید 19 را توسط دو گروه تحت کنترل مقایسه کردند.همه بیماران بین سال های 2019 تا 2022 در بیمارستان عمومی ماساچوست تحت الاستوگرافی امواج برشی اولتراسوند قرار گرفتند.الاستوگرافی موج برشی یک تکنیک تخصصی است که از امواج صوتی برای اندازه گیری سفتی بافت استفاده می کند.
بیماران بر اساس زمان انجام الاستوگرافی و اینکه آیا تست کووید 19آنها مثبت بوده است به یکی از سه گروه تقسیم شدند. گروه مثبت کووید19 شامل 31 بیمار بود که حداقل 12 هفته قبل از معاینه الاستوگرافی، نتیجه آزمایش پی سی ار کووید 19مثبت بود. گروه تحت کنترل همه گیر شامل یک نمونه تصادفی از 50 بیمار بود که در طول همه گیری کووید19 تحت الاستوگرافی قرار گرفتند و نتایج همه آنها منفی بود.
میانگین سنی برای بیماران مبتلا به کووید مثبت 53.1 سال، برای گروه تحت کنترل همه گیر 55.2 سال و برای گروه تحت کنترل قبل از همه گیری 58.2 سال بود. از کل گروه، 67 نفر زن بودند. در گروه مبتلا به کووید مثبت، معاینات الاستوگرافی به طور متوسط 44 هفته پس از نتیجه مثبت تست PCR انجام شد.
پس از کنترل سن، جنسیت و دوره زمانی، تجزیه و تحلیل آماری نتایج الاستوگرافی نشان داد که بیماران مبتلا به کووید مثبت از نظر آماری سفتی کبدی بالاتری نسبت به بیماران تحت کنترل داشتند.
بیماران مبتلا به کووید مثبت میزان متوسط سفتی فعال (7.68 کیلو پاسکال) نسبت به بیماران تحت کنترل همه گیر (5.99 کیلو پاسکال) بالاتری داشتند.
به طور غیرمنتظره ای،گروه تحت کنترل قبل از همه گیری نیز دارای سفتی متوسط بالاتر (7.01) در مقایسه با گروه تحت کنترل همه گیر بود. دلیل این یافته هنوز شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که نتیجه تغییر الگوهای ارجاع در طول همه گیری است. علاوه بر این، بیمارانی که قبل از همه‌گیری برای الاستوگرافی ارجاع شده بودند، مسن‌تر از بیمارانی بودند که پس از شروع همه‌گیری مراجعه کردند.
دکتر حیدری گفت: ما هنوز نمی دانیم که آیا افزایش سفتی کبد مشاهده شده پس از ویروس کووید-19 منجر به پیامدهای نامطلوب در بیمار می شود یا خیر. ما در حال حاضر در حال بررسی این موضوع هستیم که آیا شدت علائم حاد مرتبط با کووید،باعث پیش بینی شدت آسیب طولانی مدت کبد است یا خیر. ما امیدواریم که پایگاه داده موجود خود را با داده های اضافی بیمار و دامنه وسیع تری از متغیرهای مشترک غنی کنیم تا اثرات حاد پس از دوره بیماری کووید 19 در کبد را بهتر درک کنیم.
