اخیرا دانشمندان در درمان آسیب نخاعی موش ها به پیشرفتی قابل توجه دست یافته اند.
به گزارش تکناک، آنها کشف کرده اند که رشد مجدد سلول های عصبی خاص به مقصد اصلی خود می تواند منجر به بهبودی شود و رشد مجدد تصادفی تاثیری در این مورد ندارد.
آسیب نخاعی یک وضعیت بسیار ناتوان کننده است که تأثیر خود را بر افراد بی شماری در سراسر جهان می گذارد. این آسیب می تواند باعث فلج، از دست دادن حس و درد مزمن شود. یکی از چالش‌های اصلی در درمان آسیب نخاعی، بازسازی اتصالات بین سلول‌های عصبی یا آکسون‌هایی است که در اثر آسیب قطع شده‌اند.
رشد مجدد آکسون ها در سلول های عصبی
در مطالعه قبلی که در مجله Nature منتشر شده بود، گروهی از محققان UCLA، موسسه فناوری فدرال سوئیس و دانشگاه هاروارد درمانی ایجاد کردند که می‌تواند آکسون‌ها را برای رشد مجدد در ضایعات شدید نخاع در جوندگان تحریک کند. البته این درمان به بهبود عملکرد قابل توجهی منجر نشد.
در یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله Science، هدف همان تیم کشف این موضوع بود که آیا هدایت رشد مجدد آکسون ها از انواع خاصی از سلول های عصبی به اهداف طبیعی آنها می تواند به نتایج بهتری منجر شود یا خیر. آنها از تکنیک های ژنتیکی پیشرفته برای شناسایی سلول های عصبی که مسئول بهبود راه رفتن پس از آسیب نسبی نخاع هستند، استفاده کردند.
سپس آنها دو روش مختلف را برای بازسازی این آکسون ها در یک آسیب کامل نخاعی در موش آزمایش کردند. یک رویکرد این بود که به سادگی اجازه دهید آکسون ها به طور تصادفی و بدون هیچ راهنمایی رشد کنند. روش دیگر استفاده از سیگنال‌های شیمیایی برای جذب و هدایت آکسون‌ها به مقصد طبیعی در قسمت پایینی نخاع بود.
محققان متوجه شدند که رویکرد دوم بسیار مؤثرتر از روش اول است. موش‌هایی که بازسازی هدایت‌شده را دریافت کردند، پیشرفت‌های قابل‌توجهی در توانایی راه رفتن نشان دادند، در حالی که موش‌هایی که بازسازی تصادفی را دریافت کردند این کار را نکردند.
اهمیت
این مطالعه اهمیت بازسازی آکسون‌ها در آسیب‌ها و هدایت آنها به سمت مقاصد طبیعی خود، به منظور دستیابی به ترمیم عصبی قابل توجه پس از آسیب‌های نخاعی آشکار کرد.
محققان می گویند که یافته های آنها پیامدهایی برای توسعه درمان های آسیب نخاعی و سایر اشکال آسیب به سیستم عصبی مرکزی در حیوانات بزرگتر و انسان ها دارد. محققان چالش های احتمالی در ترویج بازسازی در فواصل طولانی تر و محیط های پیچیده تر نیز اشاره می کنند.
محققان به این نتیجه رسیدند که استفاده از اصولی که در مطالعه آنها به تفصیل شرح داده شده است، کلید دستیابی به ترمیم قابل توجه آسیب های نخاعی را فراهم می کند و می تواند به طور موثر بهبود را در موارد سایر آسیب ها و بیماری های سیستم عصبی مرکزی تسریع کند.
این مطالعه در مجله Science منتشر شد.
