این ویتامین ها به تسکین سندرم پای بی قرار کمک می کنند

سندرم پای بی قرار (RLS) یک بیماری عصبی مرتبط با مغز است که باعث ایجاد احساس ناخوشایند در پاهای شما و میل غیرقابل کنترل برای حرکت دادن آنها می شود. علائم RLS در شب بدتر می شود که می تواند باعث اختلالات خواب قابل توجهی شود.

به گزارش تکناک، متأسفانه هیچ درمانی برای سندرم پای بی قرار وجود ندارد، اما برخی درمان‌ها می تواند به شما در مدیریت بهتر این بیماری کمک کند. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که RLS ممکن است با کمبود ویتامین‌های خاصی مرتبط باشد، به ویژه ویتامین‌های B، C، D و E. کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که مصرف مکمل‌های ویتامین ممکن است به بهبود برخی از علائم سندرم پای بی قرار کمک کند. به خاطر داشته باشید: همیشه باید قبل از شروع مصرف مکمل ها با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید آیا مکمل ها برای شما مناسب هستند یا خیر.

علائم سندرم پای بی قرار

سندرم پای بی قرار  می تواند به طور قابل توجهی بر خواب شما تأثیر بگذارد، یا خوابیدن را بسیار سخت کند یا بعد از بیدار شدن دوباره به خواب بروید. راه رفتن یا حرکت دادن پاها می تواند ناراحتی را به طور موقت تسکین دهد، اما احساس ناخوشایند در پاهای شما ممکن است پس از توقف حرکت، بازگردد.

علائم سندرم پای بی قرار اغلب در اواخر بعد از ظهر یا عصر رخ می دهد و در شب بدتر می شود. چند علامت رایج این بیماری عبارتند از:

• احساسات ناخوشایند در پاها
• بدتر شدن علائم هنگام استراحت یا خواب
• هنگامی که پاهای خود را حرکت می دهید، علائم از بین می رود
• تغییرات در کیفیت خواب
• مشکل در تمرکز
• سطوح بهره وری پایین تر
• تغییرات خلقی یا افسردگی
• خواب آلودگی در طول روز

فراوانی و شدت علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است. افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار خفیف ممکن است یک یا دو بار در هفته علائم را تجربه کنند، در حالی که افراد مبتلا به موارد شدید RLS ممکن است هر شب علائم را داشته باشند.

ویتامین B

تحقیقات نشان می دهد که ویتامین B ممکن است نقش مهمی در سندرم پای بی قرار ایفا کند. سطوح پایین ویتامین B12 ممکن است منجر به شروع RLS شود، در حالی که کمبود ویتامین B6 می تواند منجر به شدیدتر شدن علائم شود. گفته می شود مصرف مکمل های ویتامین B6 و B12 یا ممکن است به جبران برخی علائم کمک کند.

می توانید ویتامین B بیشتری را در رژیم غذایی خود بگنجانید. به عنوان مثال، ویتامین B12 در غذاهایی مانند تخم مرغ، ماهی و شیر یافت می شود، در حالی که غذاهایی مانند سبزیجات نشاسته ای، میوه های غیر مرکبات و غلات غنی شده حاوی ویتامین B6 هستند.

هر دو نوع ویتامین B نیز دارای مزایای خاص خود هستند، از جمله موارد زیر:

درست مانند داروها، ویتامین ها نیز عوارض جانبی دارند. به همین دلیل بسیار مهم است که قبل از شروع استفاده از مکمل ها با پزشک خود صحبت کنید و خطرات آن را بدانید.

مصرف ویتامین B12 به طور کلی بی خطر است زیرا بدن شما مقادیر اضافی این ویتامین را ذخیره نمی کند. اما ویتامین B12 گاهی اوقات می تواند با سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید، مانند پریلوسک (امپرازول) تداخل داشته باشد.

مانند ویتامین B12، ویتامین B6 نیز می تواند تداخل دارویی با سایر داروها داشته باشد. این تداخل ممکن است شامل داروهای ضد تشنج مانند اپیتول (کاربامازپین) و داروهای آسم، مانند الیکسوفیلین (تئوفیلین) باشد. علاوه بر این، مصرف بیش از حد مکمل های ویتامین B6 گاهی اوقات می تواند منجر به حالت تهوع، سوزش سر دل یا حساسیت به نور شود.

ویتامین D

کمبود ویتامین D می تواند باعث اختلال در عملکرد دوپامین شود که ممکن است با شروعسندرم پای بی قرار همراه باشد. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی (پیام رسان شیمیایی در مغز شما) است که عملکردهای حسی و حرکتی را کنترل می کند. تغییرات در میزان دوپامین می تواند باعث حرکات غیر طبیعی یا غیر ارادی شود که ممکن است خطر ابتلا به سندرم پای بی قرار را افزایش دهد.

مطالعات اولیه نشان می دهد که افزودن ویتامین D بیشتر به رژیم غذایی یا مصرف این ویتامین به شکل مکمل می تواند به بهبود شدت علائم RLS کمک کند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک اثربخشی ویتامین D برای RLS مورد نیاز است.

تحقیقات فعلی نشان می دهد که ویتامین D ممکن است علائم RLS را با موارد زیر بهبود بخشد:

• حفظ سلامت استخوان ها
• بهبود حرکت عضلات
• حمایت از عملکرد عصبی و محدود کردن حرکت غیر ارادی

اما مصرف بیش از حد نیاز ویتامین D می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، مانند:

• حالت تهوع یا استفراغ
• ضعف عضلانی
• از دست دادن اشتها
• تشنگی بیش از حد
• تکرر ادرار
• ضربان قلب نامنظم
• خطر بیشتر ابتلا به سنگ کلیه

اگر پزشک شما فکر می کند ویتامین D ممکن است گزینه خوبی برای شما باشد، ممکن است مکمل ویتامین D را برای شما تجویز کند. شما همچنین می توانید به طور طبیعی ویتامین D را در غذاهایی مانند پنیر، شیر، ماست و ماهی های چرب پیدا کنید. گذراندن زمان در آفتاب نیز میزان ویتامین D شما را افزایش می دهد، اما استفاده از کرم ضد آفتاب و محدود کردن قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای محافظت از پوست بسیار مهم است.

ویتامین C و E

افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی در معرض افزایش خطر ابتلا به سندرم پای بی قرار هستند. برخی تحقیقات نشان می دهد که مصرف ترکیبی از ویتامین C و E می تواند علائم شدید RLS ناشی از بیماری‌های کلیوی را بهبود بخشد.

هر دو ویتامین C و E به بدن شما در برابر آسیب سلولی کمک می کنند. اما آنها مزایای منحصر به فرد خود را دارند. این مزایا شامل:

عوارض جانبی دوزهای بالای هر دو ویتامین C و E نیز ممکن است رخ دهد. مصرف بیش از حد ویتامین C ممکن است باعث تهوع، اسهال و گرفتگی معده شود. اما مصرف بیش از حد مکمل‌های ویتامین E ممکن است منجر به افزایش خطر خونریزی و افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردان شود. تحقیقات نشان می دهد که هر دو ویتامین C و E ممکن است با داروهایی که به کاهش کلسترول و کاهش اثربخشی درمان های سرطان مانند شیمی درمانی کمک می کنند، تداخل داشته باشند.

سایر درمان ها

در حال حاضر هیچ درمانی برایسندرم پای بی قرار وجود ندارد. به غیر از ویتامین ها، گزینه های درمانی دیگر نیز می توانند به بهبود وضعیت شما کمک کنند. در حالی که برنامه درمانی شما به علائم و شدت بیماری شما بستگی دارد، پزشک ممکن است ترکیبی از ویتامین ها، داروها و درمان های خانگی را توصیه کند.

داروها

• داروهای ضد تشنج: داروهای ضد تشنج اولین خط درمانی برای افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار هستند. این داروها اغلب شامل هوریزانت (گاباپنتین اناکاربیل) و لیریکا (پره گابالین) هستند.
• عوامل دوپامینرژیک: این داروها به افزایش میزان دوپامین در مغز کمک می کنند که ممکن است علائم RLS را کاهش دهد. Mirapex (پرامیپکسول)، Neupro (روتیگوتین) و Requip (روپینیرول) سه داروی دوپامینرژیک هستند که در حال حاضر توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان سندرم پاهای بی قرار متوسط تا شدید تایید شده اند.
• بنزودیازپین ها: برای کمک به کاهش اسپاسم عضلانی، بی خوابی یا اضطراب مرتبط با RLS، پزشک شما ممکن است بنزودیازپین ها (یک دسته از داروهای افسردگی) را توصیه کند. رایج ترین داروها در این دسته دارویی آتیوان (لورازپام) و کلونوپین (کلونازپام) هستند.
• مواد افیونی: پزشکان فقط برای افراد مبتلا به RLS شدید که به سایر داروها به خوبی پاسخ نمی دهند، مواد افیونی را توصیه می کنند. کدئین و متادون که با نام های تجاری مختلف فروخته می شوند، دو ماده افیونی رایجی هستند که پزشک ممکن است برای بهبود وضعیت شما تجویز کند.

درمانهای خانگی

ممکن است پزشکان چندین درمان خانگی را برای مدیریت علائم خفیف تا متوسط سندرم پای بی قرار توصیه کند. این نکات خودمراقبتی در خانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کشش پاها
• انجام تمرینات هوازی ملایم بطور منظم (مانند پیاده روی)
• پایبندی به برنامه خواب
• خودداری از مصرف نیکوتین، الکل و کافئین
• ماساژ پاها
• حمام آب گرم
• استفاده از روکش های پا یا جوراب های فشاری که مخصوص افراد مبتلا به RLS طراحی شده است
• قرار دادن کمپرس یخ یا پدهای گرم کننده روی پاها