تحقیقات جدید منتشر شده توسط انجمن روانشناسی آمریکا، نشان می‌دهد که تلاش ذهنی زیاد می‌تواند با احساسات منفی و ناخوشایند، مانند ناامیدی و استرس همراه باشد.
به گزارش تکناک، این مطالعه که شامل تحلیل ۱۷۰ تحقیق مختلف با بیش از ۴۶۰۰ شرکت‌کننده است، نشان می‌دهد که صرف نظر از وظیفه یا جمعیت، افزایش تلاش ذهنی با احساس سرخوردگی و استرس ارتباط دارد. این پدیده در کشورهای آسیایی کمتر مشاهده شده است، که احتمال دارد به دلیل تجربه‌های آموزشی متفاوت باشد.
با وجود این، مردم همچنان درگیر کارهای چالش‌برانگیز ذهنی مانند شطرنج هستند که به جای لذت بردن از خود تلاش، رسیدن به پاداش را برجسته می‌کند.
مدیران اغلب کارکنان و معلمان دانش‌آموزان را تشویق می‌کنند که تلاش ذهنی داشته باشند. در ظاهر، به نظر می‌رسد که تلاش ذهنی کار خوبی است. کارمندان و دانش‌آموزان اغلب فعالیت‌های چالش‌برانگیز ذهنی را انتخاب می‌کنند. به همین دلیل ممکن است به نظر برسد که کارمندان و دانش‌آموزان تمایل دارند از سخت‌اندیشی لذت ببرند. نتایج نشان می‌دهد که این نتیجه‌گیری نادرست است و به طور کلی، مردم از تلاش ذهنی بیزار هستند.
این تحقیق در مجله Psychological Bulletin منتشر شده است.
فهرست مطالب
یافته‌ها و تأکیدات مطالعه
محققان 170 مطالعه را که بین سال‌های 2019 تا 2020 منتشر شد و شامل 4670 شرکت‌کننده بود، تجزیه و تحلیل کردند تا متوجه شوند که مردم اغلب چگونه تلاش ذهنی را تجربه می‌کنند.
آنها این کار را با آزمایش اینکه آیا تلاش ذهنی با احساسات ناخوشایند مرتبط است و اینکه آیا این ارتباط به وظیفه یا جمعیت درگیر بستگی دارد یا خیر، انجام دادند.
در این مطالعات از شرکت‌کنندگان مختلفی (مثل: کادر درمان، کارکنان ارتش، ورزشکاران آماتور، دانشجویان دانشگاه) از 29 کشور استفاده شد و شامل 358 کار شناختی مختلف (به عنوان مثال: یادگیری یک فناوری جدید، یافتن راه در محیطی ناآشنا، تمرین گلف، انجام یک بازی واقعیت مجازی) بود.
در تمام مطالعات مورد تجزیه و تحلیل، شرکت‌کنندگان میزان تلاش ذهنی خود و مقدار تجربه احساسات ناخوشایند مانند: ناامیدی، تحریک، استرس یا آزار را گزارش کردند.
در تمام جمعیت‌ها و وظایف، هر چه تلاش ذهنی بیشتر بود، ناخوشایندی که شرکت‌کنندگان تجربه می‌کردند نیز افزایش داشت.
اریک بیجلولد، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که تلاش ذهنی در طیف وسیعی از جمعیت‌ها و وظایف ناخوشایند است.»
وی تصریح کرد: «افراد حرفه‌ای مانند مهندسان و مربیان در هنگام طراحی کارها، ابزارها، رابط‌ها، برنامه‌ها، مواد یا دستورالعمل‌ها باید این مسئله را هنگام انجام وظایف خود به خاطر داشته باشند. وقتی از مردم خواسته می‌شود که تلاش ذهنی قابل توجهی انجام دهند، باید مطمئن شوید که از آنها حمایت می‌کنید یا برای تلاش به آنها پاداش می‌دهید.»
بیجلولد اعلام کرد: «در حالی که ارتباط بین تلاش ذهنی و احساسات نامطلوب هنوز قابل توجه است، در مطالعات انجام شده در کشورهای آسیایی در مقایسه با اروپا یا آمریکای شمالی این ارتباط کمتر مشخص می‌شود. این یافته با این نظریه کلی مطابقت دارد که بیزاری از تلاش ذهنی ممکن است به تاریخچه یادگیری افراد بستگی داشته باشد.»
وی در این باره توضیح داد: «دانش‌آموزان دبیرستانی در کشورهای آسیایی نسبت به همتایان اروپایی یا آمریکای شمالی خود زمان بیشتری را برای انجام تکالیف مدرسه صرف می‌کنند، بنابراین امکان دارد یاد بگیرند که باید در اوایل زندگی خود سطوح بالاتری از فعالیت ذهنی داشته باشند.»
پیامدهای رفتاری تلاش ذهنی
به گفته بیجلولد، مشاهدات دنیای واقعی بسیار مهم‌تر هستند، که علی‌رغم ماهیت نفرت‌انگیز وظایف چالش‌برانگیز ذهنی، مردم همچنان داوطلبانه درگیر آنها می‌شوند.
به عنوان مثال، چرا میلیون‌ها نفر شطرنج بازی می‌کنند؟ افراد ممکن است یاد بگیرند که تلاش ذهنی در برخی فعالیت‌های خاص احتمال دارد که پاداش را به ارمغان بیاورد.
اگر مزایای شطرنج بیشتر از پاداش‌های این بازی باشد، مردم امکان دارد بازی شطرنج را انتخاب کنند و حتی خود آنها بگویند که از شطرنج لذت می‌برند. با وجود این، زمانی که افراد فعالیت‌های ذهنی پرتلاش را دنبال می‌کنند، این نباید به عنوان نشانه‌ای در نظر گرفته شود که آنها به طور کلی از تلاش ذهنی لذت می‌برند.
