سیارک ها را مانند ستاره ها فقط شب ها میتوان در آسمان دید. آنها در درخشش خورشید پنهان شدهاند و ممکن است بدون اینکه ما مطلع شویم به سمت زمین حرکت کنند.
به گزارش تکناک، ماموریت NEOMIR که توسط آژانس فضایی اروپا (ESA) برنامه ریزی شده است به عنوان یک سیستم هشدار اولیه برای رصد سیارک های 20 متری و بزرگتر که از زمین قابل مشاهده نیستند عمل می کند.
پیش بینی چلیابینسک
هیچ کس آمدن شهاب سنگ چلیابینسک (نام استانی در روسیه) را در 15 فوریه 2013 را ندید.یک سیارک 20 متری بر فراز کوه های اورال در روسیه درست پس از طلوع خورشید در یک روز آرام و آفتابی زمستانی، با سرعت بیش از 18 کیلومتر بر ثانیه وارد جو زمین شد.
این سنگ نسبتاً کوچک از نزدیک جهت خورشید به زمین نزدیک شد و در جو منفجر شد و موج ضربه ای ایجاد کرد که به هزاران ساختمان آسیب رساند، پنجره ها را شکست و تقریباً 1500 نفر بر اثر پرتاب خرده های شیشه زخمی شدند. این بزرگترین سیارکی بود که در قرن گذشته به زمین برخورد کرد.
از نظر آماری، سیارک هایی به این اندازه هر 50 تا 100 سال یک بار به زمین برخورد می کنند. سیارکهای بزرگتر بسیار کمتر متداول هستند، اما قطعا آسیب بسیار بیشتری وارد میکنند. خوشبختانه تشخیص سیارک های بزرگ بسیار ساده تر است.
در واقع، ما تقریباً تمام سیارک هایی با اندازه بزرگتر از یک کیلومتر را کشف کرده ایم. سیارکهای کوچک و متوسط رایجتر هستند و هنوز هم میتوانند آسیبهای بزرگی وارد کنند، اما زمانهای هشدار چند روزه میتواند برای مقامات محلی کافی باشد تا مردم را از پنجرهها دور نگه دارند یا حتی یک منطقه محلی را تخلیه کنند.
با NEOMIR، ما آمادگی خواهیم داشت
برنامه NEOMIR، ESA چه در حال آماده شدن برای ماموریتی برای منحرف کردن یک سیارک بزرگ از سالها قبل باشد و چه دادههایی را برای مقامات محلی ارائه کند تا جوامع را از انفجارهای هوایی در هفتههای آینده مطلع کنند، شکاف موجود در قابلیتهای کشف سیارک را پر خواهد کرد.
سیارک ها قابل مشاهده هستند زیرا نور خورشید را که ما می توانیم از زمین تشخیص دهیم را منعکس می کنند. با این حال، هر چه آنها به خورشید نزدیکتر می شوند، دیدن آنها سخت تر می شود. تشخیص سیارکهایی که از روی خورشید عبور میکنند بسیار دشوار است، اما از زمین، ما همچنین نسبت به سیارکهای نزدیک به خورشید نابینا هستیم، زیرا آنها تحت الشعاع تابش خیرهکننده آن قرار می گیرند.
ماموریت آتی آژانس فضایی اروپا، NEOMIR به مدار اولین نقطه لاگرانژ (L1) بین خورشید و زمین پرتاب خواهد شد و در همان موقعیت نسبت به دو جسم باقی خواهد ماند. این شرایط به تلسکوپ دیدی از سیارک هایی می دهد که ممکن است از جهت خورشید به سمت زمین بیایند.
NEOMIR با قرار گرفتن در خارج از جو زمین و با تلسکوپی که در نور فروسرخ رصد میکند، یک حلقه نزدیک به دور خورشید را که رصد آن از روی زمین غیرممکن است، مشاهده میکند. این ماموریت سیارک هایی را که از بین زمین و خورشید عبور می کنند، شناسایی می کند. در صورتی که هر کدام تهدید باشد و ما در حال حاضر قادر به شناسایی آنها نباشیم، باید از این حلقه عبور کنند.
با انجام مشاهدات در بخش مادون قرمز طیف نور، NEOMIR گرمای ساطع شده توسط خود سیارک ها را که توسط نور خورشید خاموش نمی شوند، را تشخیص می دهد. این انتشار حرارتی توسط جو زمین جذب می شود، اما از فضا، NEOMIR قادر خواهد بود نزدیکتر از آنچه ما در حال حاضر از زمین خورشید را میبینیم آن را رسد کند.
سیارک های 20 متری و بزرگتر که به سمت زمین می روند باید توسط NEOMIR حداقل سه هفته قبل شناسایی شوند. در بدترین سناریو،که در آن سیارک در حال عبور از نزدیکی فضاپیما رصد شود، حداقل سه روز هشدار دریافت میکنیم و این سریعترین زمانی است که یک سیارک میتواند از L1 به زمین برسد.
وضعیت فعلی
جزئیات ماموریت برنامه ایمنی فضایی NEOMIR در حال حاضر در حال بررسی است و قرار است حدود سال 2030 با موشک آریان 2-6 پرتاب شود.
یک مطالعه اولیه برای ارزیابی امکانسنجی ماموریت NEOMIR توسط مرکز طراحی ESA در هلند در سال 2021 انجام شد. این مطالعه بر تعریف ماموریتی متمرکز بود که مکمل ماموریت NEO Surveyor ناسا باشد. این مأموریت با بودجه ایالات متحده باید دستور کنگره ایالات متحده را برای کشف 90٪ از اجرام نزدیک به زمین با قطر بزرگتر از 140 متر (460 فوت) انجام دهد، در حالی که ماموریت NEOMIR برای تمرکز بر اجرام آسمانی قریب الوقوع با هر اندازه طراحی شده است.
ماموریت NEOMIR در حال حاضر در فاز مطالعاتی اولیه است. این کار به یک تلسکوپ نیم متری با یک صفحه کانونی بزرگ و اصلاح شده و همچنین دو کانال مادون قرمز که نور را در باند موج 5-10 میکرومتری پوشش می دهد، نیاز دارد.
فناوریهای ردیاب مورد نیاز و تجهیزات الکترونیکی مرتبط برای این مأموریت جدید در حال حاضر در دست توسعه هستند. پروژه های تحقیق و توسعه صنعتی به عنوان فعالیت های حمایتی موازی برنامه ریزی شده است.