محققان دانشگاه میشیگان کلیدی برای درک و توقف یک زیرگونه جدید و تهاجمی از سرطان پروستات مرتبط با ژن CDK12 را کشف کردهاند.
به گزارش تکناک، دانشمندان با تمرکز روی مسیرهای مولکولی که رشد سلولهای سرطانی را کنترل میکنند، به این کشف دست یافتند و میتواند پیشرفتهای مهمی در درمانهای هدفمند و مؤثرتر سرطان پروستات ایجاد کند.
این محققان از یک موش آزمایشگاهی برای مطالعه تأثیر ژن CDK12 استفاده و کشف کردند که چگونه از دست دادن آن باعث آسیب به DNA میشود و یک درمان خوراکی نوآورانه ایجاد کردند که CDK12 و CDK13 را هدف قرار میدهد و در آزمایشهای اولیه نویدبخش بود.
این درمان، هنگامی که با درمانهای موجود ترکیب شود، میتواند بر مشکل رایج مقاومت در درمان سرطان غلبه کند.
فهرست مطالب
پیشرفت در تحقیقات سرطان پروستات
پس از اینکه دانشمندان مرکز سرطان روگل دانشگاه میشیگان برای اولین بار یک زیرگروه جدید از سرطان پروستات تهاجمی را کشف کردند، میدانستند که باید بفهمند این تغییر ژنتیکی چگونه سرطان را تحریک میکند و چگونه میتوان آن را با درمان هدف قرار داد.
در دو مقاله جدید که هر دو در مجله Cell Reports Medicine منتشر شدهاند، آنها هر دو کار را انجام میدهند و مکانیسمهای چگونگی تحریک سرطان پروستات توسط تغییرات در ژن CDK12 را توصیف میکنند و گزارش میدهند که یک تخریبکننده امیدوارکننده که CDK12 و یک ژن مرتبط را هدف قرار میدهد، تومورها را از بین میبرد.
نقش ژن CDK12 در اشکال تهاجمی سرطان
محققان در گذشته از دست دادن ژن CDK12 را در حدود 7 درصد از بیماران مبتلا به سرطان پروستات متاستاتیک پیدا کرده بودند، که نشان میدهد این تغییر ممکن است با یک شکل تهاجمیتر از این بیماری مرتبط باشد.
این یافته از توالییابی DNA و RNA از نمونههای تومور بیماران کشف شد. همچنین ژن CDK12 در برخی از سرطانهای تخمدان نقش دارد.
برای درک چگونگی تأثیر از دست دادن CDK12 بر سلولها در سطح مولکولی، محققان از یک موش استفاده کردند تا سعی کنند تغییرات ژنتیکی که در سرطانهای پروستات انسانی مشاهده میشدند را موازی نمایند.
نویسنده ارشد این مطالعه، دکتر آرول ام. چینایان گفت: «موضوع شگفتانگیز این بود که وقتی ژن CDK12 را از پروستات موش حذف کردیم، این موضوع باعث تشکیل ضایعات پیشساز در پروستات موش شد. سپس، هنگامی که ژن p53 را از پروستات حذف کردیم، موشها به سرطان پروستات تهاجمی واقعی مبتلا شدند. این یافتهها به احتمال زیاد در انسان نیز صدق میکنند.»
ارتباط از دست دادن ژن و آسیب به DNA
با استفاده از موش، محققان مکانیسم چگونگی ایجاد آسیب به DNA توسط از دست دادن CDK12 را کشف کردند.
از دست دادن این ژن، ژنهای محرک سرطان شناخته شده دیگر را فعال میکند و باعث میشود که آنها در سطح بالایی فعال و DNA به سرعت بسیار زیادی تکثیر شود. برخورد این دو فرایند آسیب به DNA را به دنبال دارد.
دکتر چینایان بیان کرد: «این مطالعات پشت سر هم بسیار چشمگیر هستند. ما از یک نمونه حیوانی بهره گرفتیم و سپس مکانیسمهای چگونگی تحریک سرطان پروستات توسط از دست دادن ژن CDK12 را رمزگشایی کردیم.»
پیشرفتهای درمانی سرطان پروستات
تیم تحقیقاتی همچنین به این نتیجه رسیدند که یک ژن همکار به نام CDK13، در هدفگیری تغییرات به صورت درمانی مهم است. آنها یک درمان بالقوه طراحی کردند که CDK12 و CDK13 را تخریب میکند.
آزمایشها در خطوط سلولی و موشها نشان داد که تخریبکننده به طور خاص به CDK12 و CDK13 متصل میشود و رشد سلولهای سرطانی را نسبت به سلولهای عادی متوقف میکند.
این تخریبکننده میتواند به صورت خوراکی جذب شود و نیازی به تزریق وریدی ندارد. این نکته قابل توجه است، چرا که بیشتر تخریبکنندههای پروتئین به دلیل اندازه بزرگ خود نمیتوانند به صورت خوراکی جذب شوند، که این موضوع پتانسیل آنها در توسعه دارو را محدود کرده است.
ترکیب درمانها برای غلبه بر مقاومت
علاوه بر این، محققان کشف کردند که کاهش CDK12/13 مسیر AKT را فعال میکند که در توسعه سرطان نقش دارد.
ترکیب تخریبکننده CDK12/13 با درمانهای موجود که AKT را هدف قرار میدهند، باعث یک اثر همافزایی در از بین بردن سلولهای سرطانی شد.
این یافته نشان میدهد که میتوان تخریبکننده CDK12/13 را با سایر درمانهای تأییدشده ترکیب کرد.
دکتر چینایان اعلام کرد: «تاکنون به خوبی ثابت شده است که درمانهای تکگانه برای سرطان چالشبرانگیز بودهاند و اغلب بیماران نسبت به آنها مقاومت ایجاد میکنند. اگر ترکیب مناسبی پیدا کنیم، میتوانیم از وقوع مکانیسمهای مقاومت جلوگیری نماییم. این یکی از مزایای یافتن یک عامل تأییدشده توسط FDA برای ترکیب با تخریبکنندههای CDK12/13 است.»
محققان برنامهریزی کردهاند تا با هدف انتقال تخریبکننده CDK12/13 به یک آزمایش بالینی، آن را بیشتر توسعه دهند.