یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که ویدیوهای مرتبط با تشخیص ADHD (اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی) در شبکه‌های اجتماعی، می‌توانند تأثیرات منفی بر درک و مدیریت این اختلال داشته باشند.
به گزارش تکناک، محققان دریافتند که بسیاری از این ویدیوها حاوی اطلاعات نادرست یا ناقص هستند، که می‌تواند باعث افزایش باورهای غلط درباره ADHD شود. با توجه به رشد محبوبیت شبکه‌های اجتماعی به عنوان منبع اطلاعات برای کاربران، این مسئله نگرانی‌هایی را در مورد گمراه شدن مردم، به ویژه افرادی که به دنبال درک بهتر این اختلال هستند، ایجاد کرده است.
یک نظرنسجی نشان می‌دهد که در ایالات متحده، یک نفر از هر چهار بزرگسال نگران است که امکان دارد ADHD داشته باشد. با وجود این نگرانی‌های گسترده، این نظرسنجی همچنین نشان می‌دهد که تنها ۱۳ درصد از آمریکایی‌ها نگرانی‌های خود را با یک پزشک در میان گذاشته‌اند.
در سال‌های اخیر، رسانه‌های اجتماعی تلاش کرده‌اند تا آگاهی را درباره ADHD بزرگسالان افزایش دهند و روایت را از «تنبل بودن» به داشتن یک اختلال عصبی تشخیص‌داده‌نشده، تغییر دهند.
اختلال ADHD به عنوان یک مشکل با مواردی مانند عدم تمرکز که در کودکی بروز می‌کند، شناخته می‌شود. با وجود این، محققان دانشگاه ایالتی اوهایو می‌گویند که به تازگی تعداد زیادی از بزرگسالان گمان می‌کنند که مشکلات آنها در توجه، تمرکز و بی‌قراری ممکن است ناشی از یک مورد تشخیص‌داده‌نشده ADHD باشد.
بر اساس گفته محققان، حدود ۴.۴ درصد از افراد بین ۱۸ تا ۴۴ سال ADHD دارند. در حالی که امروزه آگاهی از ADHD بزرگسالان افزایش یافته است، کارشناسان بهداشت روان نگران هستند که مردم به اشتباه گمان کنند که ADHD دارند، چرا که این مسئله می‌تواند باعث درمان نادرست شود.
جاستین بارتیریان، یکی از محققان این مطالعه گفت: «اضطراب، افسردگی و ADHD می‌توانند بسیار شبیه به هم باشند، اما درمان نادرست می‌تواند به جای اینکه به آن فرد کمک کند احساس بهتری داشته باشد و عملکرد او بهبود یابد، اوضاع را بدتر کند.»
نظرسنجی ملی که در آگوست ۲۰۲۴ به صورت آنلاین و تلفنی انجام شد و شامل ۱۰۰۶ بزرگسال آمریکایی بود، نشان داد که بزرگسالان جوان‌تر نسبت به نسل‌های قدیمی‌تر، بیشتر احتمال دارد که باور کنند با این وضعیت عصبی تشخیص‌داده‌نشده مواجه هستند. آنها همچنین بیشتر احتمال دارد که به نگرانی‌های خود رسیدگی کنند.
بارتیریان توصیه کرد: «از خودتشخیصی پرهیز کنید و به جای آن به پزشک مراجعه نمایید، که می‌تواند شما را به یک متخصص بهداشت روان برای تشخیص رسمی و برنامه درمانی ADHD ارجاع دهد.»
وی تأکید کرد: «اگر در حال تماشای ویدیوهایی در مورد تشخیص ADHD در رسانه‌های اجتماعی هستید و فکر می‌کنید که ممکن است معیارهای این اختلال را داشته باشید، توصیه می‌کنم که از یک روانشناس، روان‌پزشک یا پزشک برای ارزیابی کمک بگیرید تا این موضوع بررسی شود.»
محققان اشاره می‌کنند که سه نوع ADHD وجود دارد. ADHD نوع بی‌توجهی یا Inattentive که باعث مشکل در تمرکز و حواس‌پرتی آسان خواهد شد. این نوع از ADHD به عنوان اختلال کم‌توجهی نیز شناخته می‌شود. نوع دوم، ADHD بیش‌فعال و تکانشی است، که شامل نیاز مداوم به حرکت یا فعالیت می‌شود. ADHD ترکیبی، ترکیبی از این دو حالت است.
بزرگسالان با ADHD تشخیص داده نشده اغلب در توجه و مسائل تکانشگری مشکل دارند، که باعث اختلالات شدید در مدرسه و کار می‌شود. برای دیگران، ممکن است به‌نظر برسد که فرد با این حالات در حافظه و تمرکز مشکل دارد، که با استرس بدتر می‌شود. بیش‌فعالی نیز یکی از علائم ADHD است، اما در بزرگسالان کمتر از کودکان شایع است.
