یک تیم از محققان موسسه علوم و فناوری پیشرفته کره (KAIST) در کره جنوبی یک پردازنده جدید توسعه دادهاند که به شیوهای مشابه مغز انسان اطلاعات را پردازش میکند.
به گزارش تکناک، این پردازنده میتواند به طور مستقل یاد بگیرد و خطاهایی که ممکن است در روند پردازش اطلاعات ایجاد شوند را اصلاح کند.
این تیم تحقیقاتی به رهبری پروفسورها شینهیون چویی و یونگگیو یون، یک پردازنده فوقالعاده کوچک طراحی کردهاند که میتواند در دستگاههای مختلف مانند: دوربینهای امنیتی هوشمند یا دستگاههای پزشکی، مورد استفاده قرار گیرد.
به عنوان مثال، این پردازنده به دوربینهای امنیتی امکان میدهد که بدون نیاز به سرورهای ابری، فعالیتهای مشکوک را شناسایی کنند و دستگاههای پزشکی میتوانند دادههای سلامتی را به صورت آنی تجزیه و تحلیل نمایند.
فهرست مطالب
چالشها و دستاوردهای پردازنده
یکی از ویژگیهای منحصربهفرد این پردازنده که مشابه مغز انسان پردازش انجام میدهد، توانایی آن در یادگیری و اصلاح خطاها است. این ویژگی میتواند برای دستگاههایی که به طور مداوم با اطلاعات نادرست یا دادههای پیچیده مواجه هستند، بسیار مفید باشد.
به عنوان مثال، زمانی که این پردازنده، ویدیوهای زنده را پردازش میکند، میتواند به طور خودکار اشیای متحرک را از پسزمینه جدا نماید و عملکرد خود را با گذشت زمان بهبود دهد.
پردازنده طراحیشده توانسته است در پردازش تصاویر در زمان واقعی، دقتی مشابه با شبیهسازیهای ایدئال کامپیوتری به دست آورد. این پیشرفت نشاندهنده توانایی سیستم در حل چالشهای مرتبط با پردازش اطلاعات میباشد، به طوری که نه تنها قابل اعتماد است، بلکه به صورت عملی نیز قابل استفاده در دنیای واقعی میباشد.
مرکز این پردازنده نوآورانه یک قطعه نیمههادی است که عملکردی مشابه سیناپسها در مغز انسان دارد. این قطعه با ویژگیهایی که به آن امکان تغییر مقاومت میدهد، میتواند اطلاعات را به طور همزمان ذخیره و پردازش کند. این ویژگی مشابه با عملکرد سلولهای مغزی انسان است که اطلاعات را به صورت موازی و همزمان پردازش میکنند.
این سیستم از آن جهت مهم است که نیاز به اصلاحات پیچیده و پردازشهای اضافی را کاهش میدهد. این پیشرفت میتواند راه را برای استفاده تجاری از این فناوری برای پردازش اطلاعات در زمان واقعی هموار کند.
پردازش هوش مصنوعی به صورت محلی برای افزایش سرعت
پردازندههای مبتنی بر این فناوری میتوانند پردازشهای هوش مصنوعی را به صورت محلی و به شکل فشرده و انرژیکارا انجام دهند. به این معنا که دستگاههای مختلف میتوانند محاسبات پیچیده را بدون نیاز به ارتباط با سرورهای ابری انجام دهند.
با وجود این، هنوز چالشهایی در پیادهسازی این سیستمها برای پردازشهای واقعی وجود دارد، که شامل مشکلاتی مانند: بازده پایین یا مشکلات در یکنواختی عملکرد قطعات است.
این فناوری میتواند آینده هوش مصنوعی را دگرگون کند و نحوه پردازش دادهها را تغییر دهد. با کمک این فناوری، به جای اینکه دستگاهها به سرورهای ابری متکی باشند، میتوانند وظایف خود را به طور محلی انجام دهند. این موضوع باعث افزایش سرعت، امنیت و صرفهجویی در مصرف انرژی میشود.
محققان این پروژه میگویند که این سیستم شبیه به یک فضای کاری هوشمند است، که همه چیز به راحتی در دسترس قرار دارد و نیازی به جابهجایی مداوم بین میزها و کمدهای فایل نیست.
آنها اشاره میکنند که این سیستم مشابه نحوه پردازش اطلاعات در مغز انسان عمل میکند، به این صورت که همه چیز در یک مکان واحد به طور کارآمد و همزمان مدیریت میشود.