مایکروسافت با رونمایی از تراشه Majorana 1 پیش‌بینی می‌کند که رایانه‌های کوانتومی کاربردی تا سال ۲۰۳۵ به واقعیت بپیوندند. این تراشه یک گام مهم در توسعه qubits پایدارتر و مقیاس‌پذیر برای پردازش کوانتومی محسوب می‌شود.
به گزارش تکناک، این تراشه می‌تواند تا یک میلیون کیوبیت توپولوژیکی مقاوم در برابر خطا را پشتیبانی کند، پیشرفتی که مایکروسافت آن را نقطه عطفی در مسیر تحقق ابررایانه کوانتومی می‌داند. این شرکت معتقد است که با ادامه این روند، دستیابی به رایانه‌های کوانتومی عملی تا سال ۲۰۳۵ امکان‌پذیر خواهد بود.
فهرست مطالب
نقشه راه مایکروسافت برای دستیابی به ابررایانه کوانتومی
نئووین می‌نویسد که مایکروسافت در سال ۲۰۲۳، نقشه راهی منتشر کرد که در آن شش مرحله کلیدی برای توسعه ابررایانه کوانتومی مشخص شده بود. اکنون این شرکت اعلام کرده که با رونمایی از Majorana 1، به دومین نقطه عطف خود، یعنی نمایش اولین کیوبیت توپولوژیکی جهان، دست یافته است.
این نقاط عطف شامل ایجاد و کنترل Majoranas، توسعه کیوبیت‌های محافظت‌شده سخت‌افزاری، طراحی سیستم‌های چندکیوبیتی و در نهایت، ساخت ابررایانه کوانتومی است. طبق این برنامه، رایانه کوانتومی نهایی قادر خواهد بود مسائل علمی و تجاری را با سرعتی بی‌سابقه و دقت بالا حل کند و در حوزه‌هایی مانند علم مواد، کشاورزی و شیمی تحول ایجاد کند.
تراشه Majorana 1 و تحول در مقیاس‌پذیری رایانه‌های کوانتومی
Majorana 1 نخستین تراشه مایکروسافت است که با رویکرد توپولوژیکی، کیوبیت‌های مقاوم در برابر خطا را به کار می‌گیرد. این تراشه در حال حاضر ۸ کیوبیت را در خود جای داده اما قابلیت ارتقا به یک میلیون کیوبیت را دارد.
اگر این سطح از مقیاس‌پذیری تحقق یابد، رایانه‌های کوانتومی قادر خواهند بود وظایفی را انجام دهند که حتی ابررایانه‌های کلاسیک نیز از انجام آن ناتوان هستند. این فناوری همچنین می‌تواند هزینه تحقیقات آزمایشگاهی را کاهش داده و شبیه‌سازی‌های دقیق‌تری را در حوزه‌های مختلف علمی ممکن سازد.
آینده رایانه‌های کوانتومی؛ تحقق زودتر از ۲۰۳۵؟
مایکروسافت تنها در ۱۸ ماه از نقطه عطف اول به دوم رسیده است. اگر این روند ادامه یابد، می‌توان انتظار داشت که نقطه عطف نهایی در سال ۲۰۳۱، چهار سال زودتر از پیش‌بینی اولیه، محقق شود.
این شرکت معتقد است که فناوری بنیادی آن کاملاً مقیاس‌پذیر است و می‌تواند مسیر توسعه ابررایانه‌های کوانتومی را هموار کند. Majorana 1 به‌اندازه‌ای کوچک است که در کف دست جای می‌گیرد و می‌تواند به‌طور منظم در سیستم‌های کوانتومی جای‌گذاری شود.
مایکروسافت اعلام کرده که تمرکز بر کیوبیت‌های توپولوژیکی با اندازه بهینه باعث شده که این فناوری هم کارآمد و هم قابل پیاده‌سازی در مقیاس بزرگ باشد.
مایکروسافت همچنین مقاله‌ای پژوهشی در Nature و arXiv منتشر کرده که جزئیات فنی این تراشه جدید را تشریح می‌کند. اگر روند توسعه این فناوری با همین سرعت ادامه یابد، ممکن است رایانه‌های کوانتومی زودتر از ۲۰۳۵ به واقعیت بپیوندند. به نظر شما، آیا مایکروسافت می‌تواند تا سال ۲۰۳۱ به هدف خود برسد؟
