پژوهشگران دانشکده پزشکی استنفورد مولکول طبیعی و جدیدی به نام BRP کشف کرده‌اند که ممکن است جایگزینی برای داروی کاهش وزن سماگلوتاید (semaglutide) که با نام تجاری اوزمپیک شناخته می‌شود، باشد.
به گزارش تکناک، به نظر می‌رسد این مولکول اشتها را سرکوب کرده و کاهش وزن را بدون برخی از عوارض جانبی ناخوشایند سماگلوتید، مانند تهوع و یبوست، تسهیل می‌کند.
پروفسور کاترین سونسون، که این تحقیق را رهبری کرده، توضیح داد: در حالی که سماگلوتاید گیرنده‌هایی در مغز، روده و پانکراس را هدف قرار می‌دهد، BRP ظاهراً در هیپوتالاموس که بخشی از مغز می‌باشد که تنظیم‌کننده اشتها و سوخت‌وساز بدن است، عمل می‌کند. این تفاوت می‌تواند به رویکردی متمرکزتر برای کنترل وزن و کاهش چربی بدن منجر شود.
سونسون شرکتی تأسیس کرده که قصد دارد به‌زودی آزمایش‌های بالینی BRP را روی انسان آغاز کند. یافته‌های این تحقیق که در تاریخ ۵ مارس در مجله Nature منتشر شد، نشان می‌دهد که BRP می‌تواند مسیر تازه‌ای برای درمان چاقی ارائه دهد.
فهرست مطالب
کشف پپتید طبیعی با کمک هوش مصنوعی
گروه تحقیقاتی با استفاده از هوش مصنوعی، به بررسی مجموعه‌ای از پروهورمون‌ها پرداختند که مولکول‌هایی هستند که می‌توانند به پپتیدهای فعال زیستی (هورمون‌هایی که عملکرد بدن را تنظیم می‌کنند) تبدیل شوند. با تمرکز بر پروتئینی به نام پروهورمون کانورتاز 1/3 که با چاقی در ارتباط است، تیم پژوهشی موفق به شناسایی چندین پپتید شد که می‌توانند بر سوخت‌وساز انرژی تأثیر بگذارند.
استخراج پپتیدها از پروتئین‌ها فرآیندی بسیار دشوار است، زیرا در طول پردازش پروتئینی، مشتقات طبیعی فراوانی تولید می‌شوند. برای حل این مشکل، محققان الگوریتمی به نام Peptide Predictor طراحی کردند که محل برش پروهورمون‌ها را پیش‌بینی می‌کند. با استفاده از این الگوریتم، تعداد گزینه‌های تولید پپتیدهای فعال به ۳۷۳ مورد محدود شد.
پس از شناسایی این پپتیدها، پژوهشگران ۱۰۰ مورد را روی سلول‌های عصبی کشت داده‌شده آزمایش کردند. نتایج نشان داد پپتید GLP-1 فعالیت این سلول‌ها را به طور قابل‌توجهی افزایش داد. با این حال، پپتیدی کوچک‌تر به نام BRP، مشتق‌شده از پروهورمون BRINP2، عملکردی بسیار بهتر از GLP-1 داشت و فعالیت سلول‌های عصبی را ۱۰ برابر بیشتر از گروه تحت کنترل افزایش داد.
کاهش وزن بدون عوارض جانبی
برای بررسی بیشتر تأثیرات BRP، آزمایش‌هایی روی موش‌های لاغر و خوکچه‌ها که سوخت‌وساز مشابه‌تری با انسان دارند، انجام شد. محققان دریافتند که تزریق عضلانی BRP پیش از غذا خوردن، می‌تواند تا ۵۰ درصد اشتهای حیوانات را در عرض یک ساعت کاهش دهد. در طول ۱۴ روز، موش‌های چاقی که روزانه BRP دریافت کردند، حدود ۳ گرم وزن (بیشتر از چربی بدن) کم کردند، در حالی که گروه تحت کنترل افزایش وزن داشتند.
همچنین هیچ نشانه‌ای از کاهش فعالیت، تغییر در مصرف آب یا مشکل در حیوانات مشاهده نشد، که نشان می‌دهد BRP تأثیر منفی بر سایر جنبه‌های سلامت ندارد. تحقیقات بیشتر همچنین نشان داد که BRP مسیرهای متابولیک و عصبی متفاوتی از GLP-1 فعال می‌کند، که می‌تواند به درک عمیق‌تری از نحوه عملکرد آن منجر شود.
گام‌های بعدی
تیم تحقیقاتی در حال تلاش برای شناسایی گیرنده‌های سطح سلولی هستند که به BRP پاسخ می‌دهند تا بهتر بفهمند این پپتید چگونه عمل می‌کند. آنها همچنین به دنبال راه‌هایی برای افزایش ماندگاری اثر BRP هستند تا بتوانند تأثیر پایدارتر و طولانی‌تری بر اشتها و سوخت‌وساز بدن ایجاد کنند.
با افزایش علاقه عمومی به راه‌حل‌های مؤثر و ایمن کاهش وزن، یافته‌های پیرامون BRP چشم‌انداز هیجان‌انگیزی ارائه می‌دهد. اگر آزمایش‌های بالینی ایمنی و اثربخشی BRP در انسان را تأیید کنند، این مولکول می‌تواند به ابزار ارزشمندی برای مقابله با چاقی و اختلالات متابولیک تبدیل شود.
کشف BRP نه‌تنها می‌تواند جایگزینی برای داروهای فعلی کاهش وزن باشد، بلکه ممکن است مسیرهای جدیدی برای درمان سایر اختلالات متابولیک باز کند. با ادامه تحقیقات و آزمایش‌های بالینی، این مولکول طبیعی می‌تواند تحولی بزرگ در حوزه سلامت و درمان چاقی ایجاد کند.
