تحقیقی جدید از پژوهشگران دانشگاه جانز هاپکینز نشان می‌دهد که قند خون پایین (هیپوگلیسمی) هم می‌تواند نقش مهمی در بروز آسیب چشمی و کاهش بینایی ناشی از رتینوپاتی دیابتی ایفا کند.
به گزارش تکناک، تاکنون قند خون بالا (هایپرگلیسمی) به عنوان عامل اصلی آسیب به چشم در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ و ۲ شناخته می‌شد، اما تحقیق جدید، نقش قند خون پایین را نیز در این زمینه نشان داده است.
این تحقیق، علاوه بر شناسایی مکانیسم بیولوژیکی آسیب ناشی از کاهش قند خون، یک داروی آزمایشی جدید با نام 32-134D را معرفی کرده، که در مطالعات حیوانی، از بروز آسیب به شبکیه جلوگیری کرده است.
فهرست مطالب
هیپوگلیسمی و رتینوپاتی دیابتی
آکریت سودهی، چشم‌پزشک و پژوهشگر این تحقیق توضیح داد که نوسانات شدید قند خون، به‌ویژه در بیمارانی که به تازگی درمان سختگیرانه را آغاز کرده‌اند، می‌تواند بیماری چشمی دیابتی را تشدید کند. این یعنی افت و افزایش ناگهانی قند خون ممکن است به چشم بیماران دیابتی آسیب برساند.
تأثیر قند خون پایین
در این تحقیق که روی موش‌های دیابتی انجام شد، مشخص گردید که کاهش قند خون باعث افزایش دو پروتئین به نام‌های HIF-1⍺ و HIF-2⍺ می‌شود. این پروتئین‌ها به طور طبیعی در پاسخ به شرایط کم‌اکسیژن فعال می‌شوند و رشد رگ‌های خونی جدید را به دنبال دارند.
این فاکتورها در شرایط هیپوگلیسمی، فعالیت بیش‌ازحد پیدا می‌کنند و باعث رشد غیرطبیعی و نشت رگ‌های خونی در شبکیه چشم می‌شوند، که در نهایت، به آسیب دائمی و کاهش بینایی می‌انجامد. این روند در موش‌های سالم مشاهده نشد که دچار افت قند خون شده بودند.
مهار فاکتورهای HIF با داروی 32-134D
محققان با تزریق یک داروی آزمایشی به نام 32-134D به داخل بخش ژله‌ای چشم (زجاجیه) موش‌ها، موفق شدند از افزایش غیرطبیعی این فاکتورها و آسیب به شبکیه جلوگیری کنند.
این دارو با مهار پروتئین‌های HIF-1⍺ و HIF-2⍺ توانست از فعالسازی ژن‌های مخرب و در نهایت آسیب چشمی جلوگیری کند. محققان امیدوار هستند که در آینده‌ای نزدیک، آزمایش‌های بالینی انسانی روی این دارو آغاز شود.
دکتر سودهی تأکید کرد: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که درمان‌هایی با هدف مهار فاکتور HIF می‌توانند رویکردی مؤثر برای پیشگیری یا درمان رتینوپاتی دیابتی باشند.»
